Drukke dagen.

Dat zijn het nu al bijna een week, maar ze zijn ook erg leuk. Ik probeer af te wisselen met de werkzaamheden, de ene keer maak ik iets wat uit het hart komt en de andere keer komt het ook wel uit het hart, maar dan moet het voor iedereen leuk zijn. Hoe moet ik dat nu zeggen.

Soms komt er een bestelling met een speciale wens, ik probeer daar zo veel mogelijk aan te voldoen, hiernaast was de wens ‘romantisch’, nou dat kon geregeld worden, alle stoffen gingen uit de bak, waar maar enigszins een bloemetje in zat. Tegenwoordig is het ook mogelijk lichtroze te combineren met oranje, laat ik nou net een klein stukje met oranje hebben liggen. Op de dummy-omslag heb ik een stukje oud kant genaaid. Ik heb jaren geleden van een oude dame een doos met kantjes gekregen, ook kraagjes zitten erin. Deze dame, die een beetje begon te dementeren, wilde dat ik de doos mee zou nemen. Dat heb ik maar gedaan. Later toen ze verder dementeerde had ze 2 porceleinen beeldjes voor me, een mannetje en een vrouwtje. “Dit is precies iets voor jou”, zei ze, nou dat had ze mis, want daar hou ik helemaal niet van. Het leuke van de beeldjes was, dat ze al vele valpartijen hadden gehad. Armen waren vast geplakt met schilderstape of pleisters. Ik heb ze maar meegenomen naar huis en in de kelder gezet. Toen deze dame was overleden, heb ik de beeldjes toevertrouwd aan de vuilcontainer. Maar nu heb ik graag gebruik gemaakt van het kanten randje! De verhalen erachter schieten je te binnen als je ermee aan het werk gaat.

Maar ik had ook een probleem, de wens voor deze dummy en notitieboekje was ‘natuurlijk en niet te veel tierelantijnen’, dat kan je natuurlijk verschillend interpreteren. Ook wel leuk zo’n opdracht, het notitie boekje heeft nu een hoesje gekregen van een ongebleekte katoen waarop ik herfstbladeren heb gelegd, geen echte, daaroverheen heb ik organza gespannen en het geheel in vierkanten doorgequilt. De dummy-omslag was iets lastiger, ik heb er een dag over nagedacht, maar gisteren wist ik het ineens. Ik had nog een lap liggen, het was een rug van een wit heren overhemd, die ik had bevochtigd met verdunde azijn, daar had ik de roestige spijkers ingerold, die ik op mijn verjaardag van mijn vader kreeg. Het was toen niet echt een verjaardags cadeau, maar ik had gevraagd of hij nog wat roestige spijkers had liggen, hij had ze gewoon meegenomen. Toen ik het bericht had geplaatst, zie 18 maart, heb ik hier veel reacties op gehad. De lap had ik afgelopen zomer al met de roestige spijkers behandeld, toen heb ik het fout gedaan, want ik had alles in een plastic zak gerold en op het balkon gelegd. Later leerde ik dat je de zak open moet zetten, Logisch, roesten gaat onder invloed van zuurstof, je moet dan wel de katoenen lap steeds bevochtigen met het water- azijn mengsel. Nu, deze lap lag nog op verwerken te wachten, ik heb de lap gebruikt zoals hij was en er verder niets mee gedaan. Degene die deze bestelling heeft gedaan, weet nu wat ze kan verwachten, maar ik hou af en toe ook van een beetje plagen, wat ik niet laat zien zijn de dingen die ze voor zichzelf heeft besteld. Verrassingen moeten er ook zijn.
Gistermorgen toen ik mijn laptop startte,zag ik dat ik een mail had gehad met het adres van een nieuwe startpagina, speciaal gericht op de art-quilter, het adres is http://artquilten.is-ok.nl , ga er eens kijken en als je aanvullingen hebt laat het daar dan weten.