donderdag 30 september 2010

Genieten!

Waar ik me al een tijdje op had verheugd heb ik gisteren gerealiseerd. Nadat ik de dropdelen op de top vast had gezet, kon het eindelijk verwezenlijkt worden, het machinaal quilten van de gouden droppen tussen de sterren. Om het ene naar boven te krijgen, qua reliëf, moet je het ander naar beneden werken.
P1020569.JPG
De droppen heb ik gequilt met metalic garen, omdat ik wil dat er nog meer glimmers in zitten. Toen ik klaar was heb ik de droppen geteld, het waren er 84. Bij elke drop moet je eerst aanhechten en aan het eind weer afhechten, je kunt niet in één keer doorsjezen. Nu was er gisteren een vraag van Ineke, bij haar breekt het metalic garen, nou bij mij ook. Ik heb het eerder gebruikt, toen was het breken schering en inslag. Dinsdag heb ik Metalic naalden aangeschaft, maat 90/14, merk Schmetz. Deze naalden hebben een groot oog. Ook gebruik ik katoenen garen in de spoel, polyester garen is te scherp voor het metalic garen, de kans op breken is dan groter. Als ik klaar ben met een drop en afhecht, dan zet ik mijn vinger op de knoop en druk stevig aan voor ik de stof naar voren trek om het garen af te knippen. Doe ik dat niet dan is de kans ook groter dan het garen breekt. Mijn tip, om met metalic garen te werken, is zorgen dat er zo min mogelijk weerstand is bij het werken. Ik hoop dat ik Ineke’s vraag voldoende heb beantwoord, anders zie ik het wel terug in een reactie. Oh, ja, de draadspanning heb ik ook een stukje lager gezet, dat moet je zelf even uitkienen.
P1020570.JPG
Nog even een overzicht, vandaag wil ik verder met het uiterlijk van de uitbarsting, hoe ik dat ga doen?

woensdag 29 september 2010

Het zonnestelsel is gebroken.

Ja, de pleuris is uitgebroken op mijn quilt, bij mij niet! Ik was lekker vroeg begonnen, toen de telefoon ging, of ik vandaag thuis was, Nelson zou gebracht worden. Om 10.00 uur ging de deurbel en daar was Nelson weer en hij lacht nog steeds. Wel een lekkere lange vakantie heeft hij gehad. Daarna ben ik weer lekker verder gegaan, het linker drop-deel zit nu ook vast op de quilt. Om het sterrenstelsel wat meer vaart te geven heb ik met verf wat strepen op
P1020567.JPG
de top geschilderd. Straks wil ik weleens kijken of ik er met garen ook nog extra vaart in te krijgen. De breuklijnen moeten ook nog vastgezet worden, maar hoe dat weet ik nog niet. Nu hoor ik jullie denken, nou gewoon met naald en draad. Ja dat klopt, maar ik heb nog een haasje die nog uit de hoge hoed moet komen. Ik ben ook nog even de deur uit geweest om machinenaalden te kopen en een klos metalic garen. Daar wil ik de gouden droppen mee quilten, zodat er verschil in hoogte gaat komen tussen de sterren en de ruimte er omheen. Ik heb ook plannen om de achtergrond grondig aan te pakken met machinaal quilten. Vandaag maar weer rap aan de slag!!! Morgen weer een nieuw deel van de soap.

dinsdag 28 september 2010

Helpdesk.

Gisteren werd er als reactie een vraag gesteld, waar ik antwoord op wil geven. Het gebeurt wel vaker dat mensen vragen stellen, meestal krijgen ze vanzelf antwoord in volgende berichten, dan antwoord ik niet en denk ik, je wacht maar een paar dagen. Dat is altijd goed bedoeld hoor!!! Deze vraag
P1020566.JPG
ging over het gebruik van aluminiumfolie in de binnenranden van de dropvorm. Ik wil de scheur die er ontstaan is effect meegeven, of het net is of er een ontploffing is ontstaan. Een ontploffing, explosie, is altijd van binnen naar buiten toe, daarom ligt er bij een gasontploffing altijd glas op straat, ramen schijnen daar niet sterk genoeg voor te zijn.Je hebt ook een implosie, dan is de ontploffing naar binnengericht. Hier is de denkbeeldige korst van het sterrenstelsel ontploft, dus de randen staan naar buiten toe open. Aluminiumfolie is een heel dunne vorm van aluminium, een metaal, dunne metalen kun je buigen. Daarom heb ik nog een foto gemaakt om dat te verduidelijken, de linkerkant moet ik nog vastzetten, maar de omgebogen hoeken bleven zo mooi overeind staan. Soms wil je een effect in je quilt bereiken die niet gebruikelijk is, ga dan altijd op zoek naar attributen die je in huis hebt, meestal zit er iets bij wat je goed kunt gebruiken. Ik wil nog een effect gebruiken, maar dat komt pas aan het eind als de quilt af is, onder tussen heb ik al een naam verzonnen voor de quilt, die naam komt ook aan het eind. Dat scheelt voor jullie weer vragen stellen. Natuurlijk mag dat, QUILTING IS SHARING, meestal krijg je nog antwoord ook. Bij sommige mensen kan ik dat per mail doen, bij anderen hoop ik dat ze nog eens terugkomen om te kijken en te lezen. Ik mag toch al niet klagen over bezoekers, de laatste tijd tussen de 100 en de 200, mijn tellertje kan het maar net bijhouden. Soms komen bezoekers uit windstreken waar je je bij afvraagd, hoe komen die hier terecht, maar ik ben er erg mee in mijn sas dat ik kan zeggen, dat ik over de hele wereld gelezen wordt. Ik geniet hier erg van, zeker als je je bedenkt dat ik als kind van mijn vierde tot mijn twaalfde Luminal heb geslikt, omdat artsen bang waren dat ik epileptisch aanvallen zou krijgen, Luminal mag nu niet meer voorgeschreven worden, ook niet aan volwassenen, omdat het zwaar verslavend is. En ik was toen een kind, ik heb die jaren zwaar onderdrukt doorgebracht. Nadat ik er mee mocht stoppen heeft het nog jaren doorgewerkt, zeker tot mijn 20ste. Daarom ben ik nu zo blij, dat ik kan functioneren zoals ik doe. Dus als jullie het niet erg vinden ga ik vlug weer aan de slag, voor deze roes uitgewerkt is, zonder dat ik er iets voor slik;-).

maandag 27 september 2010

Ik ga helemaal los.

Dat was een terechte reactie van Liesbeth Wessels gisteren. Ik ga al een paar dagen helemaal los, mijn kick vind ik achter de naaimachine.
P1020564.JPG
Gistermorgen ben ik eerst begonnen met de binnenrand van de halve drop, deze helft is moeilijker dan de andere, omdat hier de scherpe punten aan zitten. Je legt eerst 2 lagen aluminiumfolie op elkaar, daarop komt een brede strip stof, voor de binnenkant, de goede kant ligt boven. Daarop komt het drop-deel met de goede kant naar beneden. Omdat ik de losse stoffen met behulp van een mal getekend heb, staan de potloodstrepen op de achterkant van de stof. Zodoende is het makkelijk te volgen met de naaimachine, met een rechte steek. Daarna wordt het moeilijk, want er moet nu gedraaid worden, zodat je de 2 lagen aluminiumfolie tussen de 2 lagen stof krijgt, door de scherpe punt is de kans groot dat het aluminiumfolie gaat scheuren. De andere helft heeft dat probleem niet. Het is me niet helemaal gelukt, misschien moet ik daar eens een andere materiaal voor nemen, maar aluminiumfolie is beter te buigen.
P1020565.JPG
Hier zit de halve drop al op de quilttop genaaid, ik heb de lijnen van de dropvormen gevolgd om het geheel vast te zetten. Laatst heb ik een reactie geplaatst op een forum, waar iemand een quiltje liet zien met een babyblocks patroon, dat is dit in feite ook, deze dame had haar quiltje doorgequilt met rechte lijnen, zodat er een vierkant blokjes patroon ontstond. Ik heb toen gereageerd dat ze het beter op deze manier kon doen, omdat je anders 2 verschillende grids met elkaar combineert, die niets met elkaar te maken hebben en het geheel verstoren. Die reactie werd mij niet in dank afgenomen, waar ik me mee bemoeide, ik moest gewoon zeggen dat het erg leuk was. Nu versterken de lijnen elkaar, zonder dat er iets stoort. De naden zijn niet helemaal tot aan de punten doorgequilt, omdat ik eerst wil kijken in hoeverre ik de punten wil omvouwen. De buitenrand is met een zigzag afgewerkt. Hier is het gelaagde middengedeelte goed te zien en de linker helft van de drop is ook nog net te zien, morgen zit deze ook aan de quilt vast.

zondag 26 september 2010

Laagje voor laagje voor laagje.

Het was weer heerlijk knutselen gisteren, ik had al Angelina vezels gestreken onder bakpapier klaar liggen. Die heb ik op de ‘scheur’ gelegd en vastgezet met een klein draadje, daar tussen heb ik Zijden sari-draden gelegd en ook vastgezet met den klein draadje. Daar overheen is organza
P1020561.JPG
genaaid, de ruimte voor de scheur had ik van te voren al met spelden aangegeven, dan weet je tenminste tot waar je kunt gaan. Een deel zal verdwijnen onder de rand van de ‘scheur’, maar ik ga een foefje uitproberen, zodat de rand een beetje open kan staan. Bernie had begrepen dat een vrije dag er weer niet inzat, die heeft goed zijn best gedaan. De lagen organza zijn vastgezet met een dubbele steek en na het naaien heb ik de randen met een paar millimeter ruimte uitgeknipt. Omdat het gistermiddag lekker weer was, alleen een beetje fris, ben ik even de stad in geweest om wat kralen te kopen, als ik helemaal klaar ben komen die er ook nog bij. Ik vind het oppervlak nu iets te vlak, daarom wil ik her en der de organza gaan inknippen, zodat dat wat eronder zit naar boven kan komen. Al met al een lekkere klus, ik geniet met volle teugen. Ik dacht eerst het idee voor de rand aan de buitenkanten te gaan gebruiken, maar kwam tot de conclusie dat ik dat beter voor de binnenranden kan doen.
P1020562.JPG
Met de dropdelen erop komt het er dan ongeveer zo uit te zien. Ik heb allerlei kleuren organza gebruikt, effen gekleurd en bewerkt met streepjes en goudkleurige sterren. Dat is misschien op de foto niet te zien, maar ik plaats er nog weleens één, waarop dat wel te zien is. Henk kwam ook nog met een goed idee, om koperdraad te gaan gebruiken, maar dan moet ik wel goed opletten met het vastnaaien van de dropdelen. Misschien later meer hierover.

zaterdag 25 september 2010

Mijn Bernie wilde een vrije dag.

Nou mooi niet, werken met je luie ………… Ik bepaal hier of je werkt of niet! Nee, dit is geen slavernij, maar Bernie is mijn Bernina naaimachine, in het begin haperde hij nog weleens. Totdat ik het zat was. Geolied, opnieuw ingeregen, even uitgezet en weer aan en toen gaf hij de strijd op. De rest van de top heb ik nu machinaal gequilt, hier onder op de foto, die ik even in scene heb gezet, zijn de twee helften van de drop met een barst in het midden klaar gelegd, met stukjes Angelina ertussen. Onder de rand van de drop-delen heb ik een rijtje spelden gespeld, om de ruimte die nodig is voor de angelina
P1020560.JPG
en andere materiaal af te bakenen. Straks heb ik misschien tijd om de angelina vast te zetten, voor het vastzetten van de drop-delen moet ik nog even inlichtingen inwinnen. Om de drop-delen wordt nog meer gequilt, maar met het quiltwerk van de afgelopen dagen heb ik de drie lagen vast op elkaar zitten. Ook is het niet ondenkbaar dat er verf gebruikt gaat worden. Op de markt heb ik gele en rode organza gekocht, dat gaat ook gebruikt worden.
Dank jullie wel voor de felicitaties en om met Sonja te spreken, wij koesteren het gegeven dat we konden trouwen, zelfs in Duitsland is een huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht nog niet mogelijk zoals hier. Laten we het helemaal nog maar niet hebben over de mensen in landen als Polen en wit-Rusland. Die hebben nog een lange weg te gaan, voor ze kunnen leven zoals ze willen. Raar is dat eigenlijk dat de ene mens beslist of een ander mag leven zoals hij/zij wil.

vrijdag 24 september 2010

Verder, verder, verder

Elk moment zit de quilt in mijn hoofd, nu is het deze, dat heb ik met elke quilt. Soms komt een quilt in mijn dromen voor, je kunt dus zeggen dat hij in mijn bloed zit. Gistermiddag heb ik maar weer met m’n knieën op de tegelvloer gezeten om een top te dubbelen, heel lastig met de kunstzijde, ik heb het geplakt met spuitlijm en vastgezet met tags, maar nog schuift het. Ik ben begonnen met het machinaal quilten, of het zo blijft weet ik nog niet, eerst maar eens zien wat het effect is. Eigenlijk geeft het verschuiven van de kunstzijde wel een leuk licht effect, ik moet er maar niet over in zitten.
P1020557.JPG
Het eerste drop-deel had ik gistermorgen gestreken aan de achterkant, alle naden liggen nu als molentjes op hun plaats. Ik heb een leuk idee gekregen van Jos om de rand af te werken, als ik dat gedaan heb leg ik het jullie ook uit, want ik moet eerst even kijken of het beoogde effect wordt gehaald. Maar zover ben ik nog niet eerst moet de hele top machinaal gequilt worden. Het zou wat minder goed weer worden de komende tijd, eerst maar eens kijken hoe ver ik aankomend weekend kom. In het weekend heb ik wat meer tijd, Henk kookt dan, dus die tijd heb ik extra. Afgelopen woensdag hebben Henk en ik gevierd dat we 2 jaar getrouwd waren. ‘s Avonds zijn we heerlijk uit eten gegaan en toen we thuis kwamen belde de buurvrouw aan, ze had een bloemetje aan genomen dat voor ons was bezorgd. Bloemetje was wat voorzichtig uitgedrukt, het was een kolossale bos, met bloemen van dit jaargetijde. Dank jullie wel J + B.
P1020559.JPG
Als je bloemist geweest bent, dan is het vaak moeilijk om met bloemen aan te komen, mensen die mij niet kennen en langs het pompstation zijn geweest komen dan aan met zo’n fantasieloos bloemetje, ik zet het dan wel op de vaas, maar al gauw staat die vaas dan ergens waar ik het niet zoveel zie, maar dit boeket staat op een prominente plek.

donderdag 23 september 2010

Nog één randje.

Ik moet nog even doorwerken, want dat laatste randje moet er nog aan, of ik de driehoekige stukjes er ook nog tussen zet is nog een vraag. Eerst maar
P1020555.JPG
eens kijken of ik dat wil. Ik heb de breuk lijnen nu naast elkaar liggen, maar dat moet wat meer uit elkaar. Ertussen wil ik allerlei draadjes vastnaaien en er tule of organza overheen leggen. De randen wil ik vastzetten met de naaimachine. De stof die er onder ligt is nog niet op maat ( het ligt dubbel ), de quilt wordt dus groter en rechthoekig. Ik wil de ondergrond eerst op hobbs leggen en machinaal doorquilten en daarna de drop delen op de top vastmaken. Liesbeth, het duurt dus nog even. De  onderlap is een kunstzijde van de markt, vrijdag is die er weer, dus ik moet de drop maar mee nemen voor een juiste kleur. Nu ik onder het schrijven van dit bericht naar de foto kijk zie ik de schaduw op de ondergrond, misschien moet ik zorgen dat ik dat vast kan houden. Sorry voor het korte bericht, het is op dit moment even niet anders.

woensdag 22 september 2010

Oops, vergeten!!!

Afgelopen zondag keek ik in mijn agenda, om te kijken hoe deze week eruit zou zien, alles was leeg, dus niets om me zorgen over te maken. Gisteren kwam er wel een herinnering voorbij van de agenda van mijn mail programma. Maar ik was met andere dingen bezig, dus had ik er geen acht op
P1020546.JPG
geslagen. Gistermorgen deed ik de boodschappen, toen ik thuis kwam ging de telefoon, de assistente van de tandarts, ze vroeg waar ik bleef! Ik bleek een afspraak te hebben, moest even nadenken en toen schoot het me te binnen. Het was een afspraak van een uur, voor de voorbereiding van een brug. Oops, vergeten!! Ik ben zo snel ik kon naar de tandarts gegaan en heb de behandeling nog gekregen. Daarna moest ik even bijkomen en was totaal van slag. Ruim een uur had ik in de stoel gelegen en ik heb mijn tijd wel gebruikt door na te denken over de drop, je kunt dan toch niets anders doen dan je mond open houden. Aan iets anders denken is dan het beste wat je kan doen, het leidt lekker af. Je krijgt dan ook hele gekke ideeën, de tandarts was zo bezig mijn lip op te rekken, dat ik mezelf bezig zag mijn onderlip over mijn kaak te trekken en mijn bovenlip over mijn hoofd te trekken. Een komische gedachte, die je maar beter niet kan hebben, want lachen is ook niet echt mogelijk. Op de foto zie je de John Frost brug, op mijn brug komt geen naam te staan. Grappig genoeg komt de brug in mijn mond ook op pijlers te staan, of zou het een hangbrug worden.

dinsdag 21 september 2010

Op de goede weg.

Tegen de klippen genaaid, om wat te kunnen laten zien. Op de voorgaande foto’s had ik alle losse stukken op de grijze lap gespeld, maar gisteravond, nog net op tijd om nog een foto te kunnen maken, was het zover. De grijze lap is nu weg, eindelijk! Niet alles ging even goed, ik heb nog weleens terug moeten naaien, ofwel werken met het tornmesje. Dan let je nog zo goed op, gaat het toch weer mis.
P1020554.JPG
Nu moeten de gouden droppen nog aan de zijkanten genaaid worden, daarna komt het probleem van de laag, ik denk dat het maar een ontplofte ster moet worden. Of een gespleten zonnestelsel. Vandaag weinig tekst en maar 1 foto, morgen misschien meer.

maandag 20 september 2010

Soms is het leven probleemloos.

Maar vandaag niet. Hoe dat komt? 2 Mensen zijn daarvoor verantwoordelijk, of eigenlijk 3. Nou eigenlijk klopt dat niet helemaal, ik ben natuurlijk zelf verantwoordelijk voor mijn beslissingen. Zal ik het eens uitleggen? Ik had mijn plannen met deze top die bijna klaar was, maar na 2 reacties van gisteren dacht ik, dat is wel leuk om hier ook een extra laag in te bouwen. Dank jullie wel Liesbeth en Tineke! Dit bedoel ik heel positief. Dat vind ik nu zo fijn aan bloggen en aan de reacties die het oproept. Breng mij maar naar een ander niveau. Alleen nu het probleem, hoe los ik dit op, hoe ga ik het aanpakken.
P1020553.JPG
Daarom is er een grote scheur gekomen in de drop, om aan te geven dat er een streep door de rekening is gekomen. Ik weet niet goed hoe ik de extra laag er in moet krijgen. Na de lunch liep mijn hoofd om van de gedachtes, ik wilde eigenlijk nog meegaan met een stadswandeling, maar wilde ook doorgaan. Henk zette mijn benen weer op de grond en ik ben met de stadswandeling mee gegaan. In Arnhem herdenken we deze dagen 1944 Market Garden. Dit was een catastrofe voor Arnhem in die dagen, we waren een brug te ver. De stad grotendeels verwoest, de bewoners, 90.000 mensen, geëvacueerd. Deze mensen dachten met 3 dagen weer terug te kunnen keren, maar dat heeft 8 maanden geduurd. We hebben verschillende memorabele plaatsen bezocht en verhalen aangehoord. Achteraf was ik blij dat ik toch gegaan ben, mijn hoofd was even leeg gewaaid. Nu ben ik weer bezig met de gouden droppen op hun plaats te naaien en ondertussen denk ik na over hoe ik de rest aan ga pakken. Om even een paralel te trekken tussen de stad en de drop, de stad is als een phoenix uit haar as herrezen dus dat zal met de drop ook wel gebeuren.
P1020548.JPG
Bij het stadhuis, naast de grote vijver, staat dit beeld van Zadkine, het is een phoenix die als herinnering een plaats heeft. Vandaag hoorde ik nog iemand zeggen dat je nooit achterom moet kijken, want je moet vooruit, maar je moet wel weten waar je vandaan komt voor je vooruit kan. Wat ben ik  filosofisch opeens.

zondag 19 september 2010

De drop begint steeds meer zijn vorm te krijgen.

Het kost een paar uurtjes, maar dan krijgt de drop langzaam zijn vorm. Heerlijk om weer eens met de hand te werken, dan kan ik gelijk eens even nadenken over de komende projecten. Nog even en de grijze lap kan onder de drop vandaan.  Liesbeth Wessels was gisteren benieuwd naar de 
P1020544.JPG
uiteindelijke vorm, daar kan ik antwoord op geven, de drop vorm blijft gehandhaafd. Hoe ik dat straks aan ga pakken met tunnels en ophangen weet ik nog niet, maar zoals ik al meer heb gezegd, is dit een probleem voor later. Het avondje modern ballet was vermoeiend, maar ontzettend leuk. De vermoeidheid komt van wat je in een paar uur voorgeschoteld krijgt. Het eerste gedeelte van de avond was een ballet, genaamd Compositie, choreograaf Hans van Maanen, hij kwam zelf aan het eind het applaus in ontvangst nemen. Het tweede deel, genaamd Dance, choreograaf Lucinda Childs, gaf het eerste gedeelte van de naam van de voorstelling weer. De dansers dansten van links naar rechts over het podium in banen, de strepen, de muziek was van Philip Glass. De muziek was van een hoog tempo, de dansers dansten ook op hoge snelheid en er was een dundoek gespannen tussen de zaal en het podium, waar een film vertoont werd van deze dans, maar van een aantal jaren geleden. Dus er waren diverse lagen, muziek, dansers en film. Het geheel maakte dat je na afloop even moest zuchten. Het derde deel was een dans door één danser, titel La morte del Cigno, choreograaf Mauro de Candia, het duurde maar 4 minuten, maar was intensief om naar te kijken. Het laatste deel genaamd Walk of fame, choreograaf Gisela Rocha, ging over de fascinatie voor de status van sterren en de extreme drang naar ‘stardom’. Zie hier het tweede deel van de naam van de voorstelling. Als je de kans hebt, ga de voorstelling bekijken, daarom vertel ik verder niets over de voorstelling. Ik ga weer vlug verder met de drop, want klaar is de top van de drop nog lang niet.

zaterdag 18 september 2010

Er komt schot in.

Eergisteren op de Bee ben ik bezig geweest met de 6 puntige sterren, maar ik vond een foto ervan bij de andere foto’s afbreuk doen aan de gepubliceerde foto’s. Heel leuk was het gisteren dat Rita Dijkstra een reactie plaatste, haar site is deze: www.ritadijkstra.nl . Deze is het bekijken meer dan waard.
P1020542.JPG
Ik ben bezig weer een baan aan het driehoek te zetten, daarvoor moest ik eerst nog patroondelen tekenen en natuurlijk was ik mijn malletje vergeten. Gelukkig had ik nog een driehoekige mal bij me die dezelfde maten had dan het ruitvormige malletje. Met het zoeken naar het midden op elke ribbe was de ruitvorm zo uit te snijden. Pfffff. Omdat ik eerst het label van Colours in Motion had vastgemaakt, kon ik hier pas later aan beginnen. Vandaag maar weer even verder gegaan, want ik moest wel een bericht met foto’s hebben voor vandaag. Als je de baan goed begint kan je met doornaaien van ster naar ster, scheelt een hoop knip- en aanhechtwerk. Vrijdag is voor mij altijd druk, ik kon pas na de lunch beginnen. Terwijl ik dit bericht schrijf, staat er nog een cultureel avondje te wachten, als jullie dit lezen is het alweer voorbij. Op het programma staat een premièrevoorstelling van Introdans, de voorstelling heet Sterren & Strepen, mocht je belangstelling hebben voor dans kijk dan even op www.introdans.nl , daar kun je ook het tourprogramma
P1020543.JPG
bekijken. Als het om Introdans gaat ben ik chauvinistisch, ze komen uit Arnhem. Vandaar dat de première hier in de schouwburg is. Vorig jaar zijn zij nog mee geweest op staatsbezoek met H.M. Koningin Beatrix naar Mexico als cultureel cadeau.

vrijdag 17 september 2010

Laat de bijtjes maar zoemen.

Gisteren weer een Bee gehad, erg gezellig, het label van Colours in Motion zit nu ook vast, dus nu is hij echt klaar. Iedereen was bezig, sommigen met hun langdurige projecten, ik was aan het afronden en Jos heeft ons van een natje en een droogje voorzien. Ik ben al vroeg bezig geweest met het Googlen op het woord klimaat, het thema voor de ATT van volgend jaar, er beginnen al wat plannetjes naar boven te komen, voorzichtig nog wel, eerst maar eens gaan brainstormen. Ik heb geen foto’s gemaakt, maar ik heb nog wel foto’s van eergisteren. De quilt, in het thema van dit jaar –
P1020529.JPG
multicultureel –, waar ik erg van gecharmeerd was is er één van Rita Dijkstra – Hesselink uit Hengelo, de titel is ZOVEEL GEZICHTEN EN ZOVEEL CULTUREN. De gezichten waren opgebouwd uit diverse gekleurde lappen, die met vliesofix op elkaar gestreken waren. De gezichten waren zo sprekend dat ik per gezicht foto’s heb gemaakt. Het is bijna schilderen met lapjes. We zeuren, terecht of niet, in dit land over verschillende bevolkingsgroepen, maar de voordelen vergeten we nog weleens. Ga eens een binnenstad in en je kan de hele wereld aan voedsel vinden. Als we deze mensen niet in de buurt hadden gehad, zaten we toch vaak aan de stamppot boerenkool. Daar is ook niets mis mee,
P1020530.JPG
We hebben alle kleuren om ons heen, zit je in de trein of de bus, dan kan je de kleuren bestuderen en hoe licht reageert op de kleur van de verschillende huidtypes. Er zijn soms van die momenten, als je een lange treinreis voor de boeg hebt, dat je mensen gaat bestuderen, soms is het alleen een gesprek wat je aanhoort, de ene interessant de ander totaal niet, je begint dan te fantaseren over wie de gesprekken gaan. Zo kun je dat ook doen door naar mensen te kijken, waar komen ze vandaan? Waar gaan ze naar toe? Wat doen ze voor werk? In welk gebouw? Ook leuk om te doen is kijken naar de kleding die gedragen wordt, ik heb ooit een leraar gehad die een oranje en een groene sok aanhad. Dat was haast die ochtend. Soms zit je helemaal mis, laatst zat er een jongen van een jaar of 25 in de bus met een zwarte sweater met capuchon aan, ongeschoren, ogen dicht af en toe open, ik had het gevoel dat die niet lekker in zijn vel zat en misschien nog onder invloed was van het één of het ander. Toen hij uitstapte liet hij iets liggen op de stoel, ik riep hem dat hij wat vergat en toen kwam er een gemeend bedankje mijn richting. Je kan er ook finaal naast zitten als je gaat fantaseren.
P1020531.JPG
Van dit portret was ik zeer gecharmeerd, waarom kijken die ogen zo boos, of was hij niet boos. Maar waar keek hij naar dan? Uit welk land komt deze jongen?
Toen ik afgelopen woensdag terug ging van de tentoonstelling zat ik op het perron te wachten op mijn trein, er ging een oudere dame naast mij zitten, ze pakte wat uit haar tas, een papieren zakje, maakte het open en daar verscheen een kaartje van Marinpatchwork en een klosje lichtgeel van kleurverlopend garen. Nou dan heb je snel gespreksstof, de trein kwam er aan, we stapten in en hebben tot Arnhem samen gereisd. De dame ging alleen verder richting Roosendaal, ik liep het station uit en vroeg me af waar ze dat garen voor zou gebruiken, zal ik ooit de quilt zien waar ze mee bezig is?

donderdag 16 september 2010

Alweer naar Deventer.

Toen ik zondag in de trein naar huis zat, ontdekte ik, al kijkend in het boekje van de tentoonstelling, dat ik de helft niet gezien had. Nu had ik al gepland om gisteren nog een keer te gaan. Dat bleek een goede beslissing, zondag was het weer niet om over naar huis te schrijven, dus weinig licht in de kerk. Gisteren was het lekker zonnig, dus veel licht. Dat geeft ook wel problemen, soms wil je een quilt fotograferen en dan heb je veel zonlicht op één helft van de quilt en de andere helft heeft een schaduw, later maar eens terug gaan, wanneer de zon een beetje verder is gedraaid. Dit klopt niet, ik weet dat we dat altijd zeggen, maar wij zijn met z’n allen een stukje verder gedraaid. Soms komt het voor dat je juist gebruik moet maken van dat fenomeen,
P1020519.JPG
zoals hier met de foto hiernaast, je ziet nog net mijn hand met de camera aan de onderkant. De quilt is van Jacqueline Clephas uit Venray, de quilt heet Veni, vidi, vici. Gisteren heb ik mijn rugzak maar eens gevuld met aankopen. Het patchwork gedeelte is zowel met de hand als met de machine gedaan, het quilten is met de hand gedaan. De stoffen zijn zelfgeverfd. Omdat de tentoonstelling is afgelopen mogen de foto’s geplaatst worden. Alles wat ik gemist had zondag heb ik gisteren goed kunnen maken. Je ontmoet altijd weer mensen. Ik heb Jeanne Hamers – van der werff, de voorzitter van het Quiltersgilde, beloofd om volgend jaar met een quilt in de Pieterskerk in Leiden te hangen. Belofte maakt schuld, daarom zet ik het hier ook maar neer, dan zijn er nog meer mensen die me aan de belofte kunnen houden. Het thema is dan Klimaat, maar even brainstormen op dit onderwerp, er is zoveel mogelijk. Misschien kan ik iets doen met behulp van de cursussen die ik deze winter ga volgen.
P1020539.JPG
De quilt op deze foto is van Guusje Benders uit ‘s-Gravendeel en heet Dutch Tears. De blokjes zijn allemaal in reverse applique, de meeste zijn ‘s nachts gemaakt, omdat ze na een val van de trap niet kon slapen. Ik weet iets meer van Guusje, maar had de quilt nog niet gezien, ik vindt het een erg mooie quilt, omdat hij zo mooi gemaakt is. Toen ik hier gistermorgen bij stond, stond er een dame naast me, ik zei wat tegen haar, maar ze had me niet verstaan. Ze sprak engels en zei tegen mij, dat ze geen quilter was, maar er wel mee bekend was. Ze was helemaal weg van de quilt. Ik zal zo nog een foto plaatsen van een blokje, dan kan je zien hoe mooi dit gemaakt is.
P1020526.JPG
Kijk hier is het al. Hier kan Guusje heel trots op wezen, ik denk dat hier ook heel veel pijn mee weg genaaid is. Ik wist dat Guusje gisteren ook zou gaan, maar ik heb haar niet ontmoet, jammer, maar je kunt elkaar ook goed mislopen op zo’n tentoonstelling.
Ik heb mijn rugzak aardig gevuld met aankopen, ik heb Lutrador gekocht in 2 diktes, 2 klosjes groene garen, 2 doosjes met 12 potjes transferverf, een boek van Rebekah Meier met de titel Fabric art collage met meer dan 40 mixed media technieken, 3 lappen synthetische doorschijnende stof en een zak Paapje stoffen, waar ik wel iets mee kan. Dan kan ik ook de Paapje stoffen, ook restjes, die ik jaren geleden eens kocht.
P1020541.JPG
Nou, ik kom de herfst en de winter wel door, daar ben ik niet bang voor. Vandaag heb ik weer een Bee, de tweede deze week, maar nu is de Bee in Rheden. Mijn tas is al ingepakt, ik heb genoeg te doen vandaag. Morgen misschien meer.

woensdag 15 september 2010

Puinruimen en een Award!!

P1020517.JPG
Ja, dat had ik eergisteren gezegd op deze plaats, gisteren heb ik het nog gedaan ook. Steek de vlag maar uit. Dit is voor mij een manier om dingen aan te pakken, ik vertel het hier of ik stuur Jos een mail, dat ik iets aan wil pakken. Dan moet ik het ook doen, want een ander kan mij hierop aanspreken. Een soort psychologische oorlogsvoering met mezelf!!  Eerst heb ik al vroeg de boodschappen gedaan en toen die waren opgeruimd heb ik de felle stoffen uitgezocht op kleur, daarna in de desbetreffende bakken gedaan en de bakken weer op de plank van de kast achter mijn werkhoek gezet. Dat was  één, nummer twee waren de overhemden die ik al 2 maanden geleden van Thea had gekregen. Die stonden nog in een grote tas in de hoek van de kamer, de tas had ik gisteren meegenomen naar de Bee, de overhemden had ik daar gelaten waar ze uit de tas waren gekomen. In drie stapels heb ik ze meegenomen naar mijn plek op de bank. Van de meeste zijn de knopen eraf gehaald en van 13 overhemden heb ik de ruggen geknipt, deze slijten het minst en van het vele wassen krimpen ze ook niet meer. De overhemden met strepen en ruitjes gaan bij mijn verzameling overhemdruggen, ach ja, wie wat bewaard houdt altijd rommel, zullen we maar zeggen. Op de foto hierboven staan aan de bovenkant de reguliere bakken met stoffen op kleur, je ziet er nu maar 3, maar ik heb er 12!!! Op de voorgrond rechts staat een klein bakje, met gele en oranje gekleurde lappen, ik heb deze aardig dicht moeten drukken om het deksel vast te krijgen, dit wordt binnenkort een grote bak. Nu staan er 2 bakken vol met stoffen die ik weleens gekregen heb, maar waar ik eigenlijk niets mee doe. Laatst heeft Sylvia hier in mogen rondstruinen, eigenlijk nam ze nog te weinig mee, maar op een gegeven moment vond ze dat ze genoeg had. Deze 2 bakken wachten op een volgende struiner, ik ben Liesbeth Wessels vergeten te vragen om ook een duik in de bakken te doen. Misschien spreken we nog wel een keer af, dan hoop ik dat ze een duikdiploma heeft. In het doosje in het midden heb ik een verzameling stoffen met bladmotieven erop zitten, voor een komende quilt ooit. Links liggen nog wat vierkante watercolor blokken in diverse kleuren blauw en groen, een deel hiervan heb ik gebruikt voor de quilt “IEDEREEN HEEFT HET OVER MIJN ZUIPEN, MAAR NIEMAND OVER MIJN DORST”. Leuke titel hé, voor een kleine quilt.
P1020518.JPG
Dit is de knopenoogst van gisteren, degene die in het deksel zitten, toen ik ze in het blik deed kon het deksel er net op. Daarna heb ik de patronen van de NYB opgeruimd, ze zitten bij mij altijd netjes in showtassen in een ordner. Nu het klaar is konden ze in een andere ordner, maar ik moest ze eerst nog kopiëren voor Jos, dus Jos donderdag krijg je een dik pak kopieën, ik zal proberen ze niet te vergeten.Terwijl ik dit schrijf, zie ik de stapel quilts nog liggen die ik ook nog moet opruimen, ik moet ze eerst even opmeten voor ik ze met z’n allen om een kartonnen koker rol. Deze quilts liggen nog op een hoop na het uitzoeken voor een tentoonstelling in het voorjaar in de Cannenburgh in Vaassen. Er moeten nog latten voor gekocht worden, vandaar dat opmeten. Als ik dat heb gedaan hebben we weer meer vloeroppervlak. Dit is mijn manier van herinneren dat ik nog iets moet doen. Maar zoals Liesbeth van Hulsteijn zei vorige week maandag,”In dit huis wordt geleefd”. En zo is het maar net.
versatileblogger.jpg
Ik kreeg een Award van Hilde http://geckoboxes.blogspot.com , dank je wel Hilde, de Award is omdat ze vindt dat ik mooie quilts maak en omdat ik een enthousiaste blogger ben. Er is één maar voor dat ik kan zeggen dat hij van mij is. Ik moet 7 feiten openbaar maken over mijzelf. Pffff!! Nou daar gaat hij:
1. Ik ben geboren op 17 Maart 1962 in Benschop.
2.Henk en ik hebben elkaar leren kennen op 26 Januari 1992 op een mooie zonnige zondag met vriezend weer.
3. Ik ben Bloemist geweest.
4. Er is qua creatieviteit weinig verschil tussen boeketten maken en een quilt ontwerpen.
5. Toetjes en gebak eet ik het liefst, maar het minst.
6. Als ik ondeugend ben, zie je dat aan mijn ogen.
7. Wie dit feit wil weten, moet mij persoonlijk kennen!!
De volgende stap is dat ik deze Award uitmoet delen, aan hoeveel bloggers maakt niet uit. Nu zou ik iedereen die ik volg en die mij volgen wel een Award willen geven, maar dat is te veel en te makkelijk. Daarom heb ik er 4 uitgekozen die naar mijn mening een Award verdienen, daar komen ze.
Birgitte http://bietje-bietje.blogspot.com, omdat ze humor heeft en leuke blogjes schrijft over diverse onderwerpen. De volgende is Linda Robertus http://q-linda.blogspot.com, omdat ik haar creativiteit en werklust bewonder. Wietske Kluck http://wietskekluck.blogspot.com, omdat ik haar werk bewonder, zeker haar Flow-serie. Nienke http://verfvirus.blogspot.com, omdat ik haar altijd kan mailen, als ik vragen heb over het verven van stoffen en ze probeert alles uit en deelt dat met wie dat wil. Voor degene die ik niet per mail kan benaderen van harte gefeliciteerd met je Award. Pluk de Award van mijn blog of ga even shoppen bij Hilde, want Henk is een tijd bezig geweest, maar kreeg de Award niet op mijn blog zonder hem als foto te behandelen, daarom staat mijn watermerk erop. Veel plezier vandaag, ik ben naar Deventer, voor de tweede keer.

dinsdag 14 september 2010

Rustig dagje!

Heerlijk zo’n rustig dagje bij onze Bee. Ik heb de 2e tunnel van Zig zag door kleurenland vastgezet en de tunnel van Colours in Motion. Dit is een heerlijk werkje wat je al pratend en horend kan doen. Lekker kopje koffie er tussen door en een glaasje rode wijn, met de lunch het werk even in veiligheid gebracht. Tomatensoep kan lelijke vlekken geven!! Nu alleen het label van Colours in Motion nog, maar dat is nu een peulenschil. Ook heb ik nog even
P1020516.JPG
aan de sterrenquilt, maar na een tijdje weet je toch niet meer precies hoe alles gepland was, maar ik heb er een foto van, nu nog deze foto vergelijken met de vorige. Makkelijk zo’n geheugen op een andere plaats dan in de grijze cellen. Straks eerst even puinruimen rond de naaimachine en dan ruiten gaan tekenen voor de Bee van donderdag. Dan kan dit weer eens een beetje opschieten. De Procion MX verf, die ik zondag gekocht heb moet ook nog even weggestopt worden op de plek die ervoor bedoeld is. Nog genoeg te doen, ik verveel me voorlopig niet. Vandaag dus een kort bericht, morgen misschien meer.

maandag 13 september 2010

Ik zou bijna naast mijn schoenen gaan lopen.

Door alle reacties, die jullie op het blog plaatsten. Dank jullie wel! Ik heb er van genoten en ook van de tentoonstelling van het quiltersgilde, heerlijk zo’n dagje. Heel leuk is het dan als iemand je bij de naam noemt en zegt dat de NYB zo mooi is geworden. De vraag daarop is waar ik iemand van moet kennen, al gauw beginnen kwartjes te vallen voor het euro’s worden. Het is erg leuk om te merken dat je blog gelezen wordt en dat veel mensen daar plezier aan beleven. Ook heb ik met een medeblogger gesproken en hadden we het over de impact die het teweeg kan brengen. Het is eigenlijk een onpersoonlijk medium, die persoonlijk kan worden wanneer je mensen ontmoet. Leuk is dat eigenlijk! Ook werd ik aangesproken door iemand, die mijn naam niet meer wist, maar we hadden elkaar ontmoet in Waalre, waar toen mijn quilt Nelson’s Smile hing, de quilt had toen indruk op haar gemaakt en nog wist ze de naam van de quilt. Bijzonder! Ik heb haar naar mijn blog verwezen en die is niet moeilijk te onthouden,lijkt me. Ik heb ook diverse
P1020505.JPG
kennissen en medebloggers ontmoet. Deze quilt kwam ik tegen en is gemaakt door Gerda de Vries uit Dieren, nu ken ik Gerda, dus een telefoontje later had ik toestemming om de foto te plaatsen. Zij heeft deze quilt gemaakt met een groep vrouwen naar aanleiding van een kleurplaat in Quiltnieuws van Maart 2006. Ze hadden een heel pakket met lapjes van 10 x 10 cm liggen en hebben die versneden naar 5 x 5, dit geeft een diepere laag, dan dat je repen stof zou nemen. De klassieke quilts doen me tegenwoordig minder mits goed gemaakt. Ik moet zeggen dat ik een aantal quilts nog helemaal niet gezien heb, dat merkte ik toen ik op de terugweg naar huis het boekje doorkeek. Woensdag heb ik nog een kans. Ik wist wel dat er een aantal quilts zouden hangen van mensen waar ik het blog van lees. Die heb ik wel gezien, meiden mijn complimenten. Ik heb alleen maar Procion MX verf gekocht en een zakje Metafosfaat, waar ik met de aangemaakte verf en Ureum printpasta kan maken.  Morgen heb ik de Bee van de Arnhemse groep. Ik kan dan heerlijk de tunnel en het label van Colours in Motion vast gaan maken, ook moet er nog een tunnel van ZigZag door kleurenland vast gemaakt worden, genoeg te doen dus, ik hoef niet in een zwart gat te vallen. Ik heb nog niemand gehoord over het woord Colours, toen ik de naam had verzonnen en naar een vriendin mailde kreeg ik van haar te horen dat het Colors moest wezen. Henk is toen op zoek gegaan op internet en wat bleek, het is allebei goed. Zoals wij Nederlanders qua taal zijn verwant met Zuid-Afrika, zo heeft Engeland verwantschap met Amerika. De Engelse taal is naar Amerika gegaan en daar gebleven zoals het ooit was, in Engeland is de taal veranderd, zoals wij ook veranderingen in de taal kennen. Dank aan de ontdekkingsreizigers. Nou, hebben jullie de koffie en het ontbijt in jullie maag? Kom op, de dag begint en er moet nog van alles gebeuren!!!;-D

zondag 12 september 2010

Hier is COLOURS IN MOTION dan.

Eindelijk is de NYB klaar, de naam die ik vanaf nu niet meer gebruik, want de naam is Colours in Motion. Gistermiddag legde ik de laatste hand aan de afsluitbies, de tunnel moet nog wel vastgezet worden en 2 kanten van het label. Met spelden heb ik de tunnel vastgezet om er een lat door te kunnen steken. Henk heeft de foto gemaakt, terwijl ik de quilt fier omhoog hield. Ik ben het door alle drukte vergeten, maar dit is bericht 210 op mijn blog en ik heb 29 berichten gewijd aan deze quilt, van de eerste steekjes tot de laatste.  Nu kan ik de fel gekleurde lapjes opruimen die ik gebruikt heb, ik had ze nog steeds apart liggen, want je weet nooit of je ze nog nodig hebt. De buitenste rand is niet gequilt, ik vind dat rustiger en er zit genoeg quiltwerk in de quilt. Maandag gaat de quilt mee naar de Bee bij Thea. Vandaag ga ik naar Deventer, heerlijk zo’n dagje ‘rust’.
P1020504.JPG
De maat is 1,07 x 1,07 meter. De lat moet nog ingekort worden en aan elke kant een schroefoog en natuurlijk nog een inpakhoes. Dus er is nog wat te doen voor hij op reis kan. Voor andere quilts moet ik dat ook nog doen, ik verveel me voorlopig niet.

zaterdag 11 september 2010

Rustig weer doorgaan.

Het is een rustige bevalling aan het worden, gisteren moest er eerst veel huishoudelijk werk verricht worden, we moeten ook eten en de was moet ook schoon en in de kast. Daarna ben ik weer achter de naaimachine gekropen, eerst om het naamplaatje te maken, daarna om de bies op de quilt te
P1020502.JPG
naaien, hiernaast op de foto zie je dat de bies er al op zit en dat ik hem aan de achterkant al aan het afronden ben. De komende dagen zal ik hier nog wel mee bezig zijn, ik heb geen haast en vandaag staan er alweer dingen om te doen op de agenda. De leukste ervan is een biertje op het terras, het weer zal goed zijn. Liesbeth van Hulsteijn vroeg gisteren of de quilt ook in de cannenburgh komt te hangen, ik heb haar gemaild dat dat wel zou kunnen. De eerste keer dat hij te zien zal zijn, is op 6 November in Bennekom op de quiltmarkt. Daarover binnenkort, wanneer ik de informatie binnen heb van de organisatie. Ik heb net een fout ontdekt in het naamplaatje, deze heb ik gistermorgen zitten maken met de cirkelnaaier, de letters moet ik in programmeren en ik ben een letter vergeten, in plaats van Colours in Motion staat er nu Colous in Motion, ik kan dit niet meer veranderen, maar ik kan de naam er nog wel met stift in zetten.
P1020503.JPG
Doordat ik kleurverlopend garen heb gebruikt is alles niet altijd goed leesbaar. Of we het willen of niet, maar het najaar staat weer voor de deur, met als gevolg dat de cursussen weer beginnen. Ik heb al 2 cursussen geboekt, namelijk een cursus met Ineke Berlyn bij Cordi-atelier in Groningen, www.cordiatelier.nl. Ook bij cordi-atelier een cursus van Marjon Hoftijzer, over het bewerken van plastic. Dus dat beloofd al een spannend najaar. Nu is mijn oog gevallen op nog in cursus van Marjon Hoftijzer, die zij thuis geeft in Harderwijk, de cursus heet Voorstudies. We gaan verzamelen en werken met papier en verf, maar we gaan ook in de verdieping. Waarom gebruik je bepaalde kleuren en bepaalde vormen. We houden dan ook een werkboek bij en moeten bereid zijn om “huiswerk” te maken. Klinkt mij erg leuk! Ik voel dat ik op een creatief kruispunt ben aan beland. Soms maak ik al stapjes diverse richtingen uit. Dus hoe de toekomst er qua werk uit gaat zien weet ik niet, ik ben er ook niet bang voor, laat maar komen. Nu is Harderwijk voor mij niet zo goed te bereizen ‘s avonds. Daarom zoek ik iemand, liefst niet te ver weg, waar ik mee mee kan rijden. We zouden elkaar ook kunnen helpen in dit proces waar we induiken. Het E-mail-adres van Marjon is marjon.hoftijzer@gmail.com , daar kan je vragen om informatie en vragen om een lesprogramma voor 2010-2011. De cursus Voorstudies wordt op 6 woensdagavonden gegeven, te beginnen op 27 oktober en het eindigt op 6 april 2011. Wie gaat er met me mee in de creatieve rollercoaster? Er zijn nog maar een paar plaatsen.

vrijdag 10 september 2010

De weeën beginnen!!!

Zo voelt het bijna, er begint een eind te komen aan de NYB, het wordt tijd dat het COLOURS IN MOTION gaat heten. Gisteren heb ik de buitenste rand
P1020499.JPG
er aan gezet, ook de afwerkbies en de tunnel liggen klaar, alleen de naam en verdere gegevens moeten nog gedaan worden, het kan bijna geboren worden, vandaar de weeën. Al met al heb ik aan het werken eraan genoten en jullie ook, aan de reacties te lezen. Alleen ik moet jullie teleurstellen, maar zeer binnenkort krijgen jullie de NYB in zijn geheel te zien, nu nog niet, ik hou de spanning er graag in. Ik hou wel van een beetje plagen! Ik heb nog een aanvulling op het recept van gisteren, mensen die geen vlees willen eten kunnen het vervangen door Tahoe of Tempé, deze kunnen in blokjes gesneden worden en gemarineerd voor het in de olie gebakken wordt. Misschien een idee om eens een vegetarische dag in de week te plannen. Nu weer verder met de NYB, ik plaats vandaag 3 foto’s zodat jullie al een beetje kunnen zien hoe de buitenste rand kleurt met de verschillende kleuren in de binnenrand. Het voordeel wat ik heb, is dat hij nu dichtbij ligt gedrapeerd over de zwarte leren stoel en het kleurt goed op deze stoel.
P1020500.JPG
Maandag heb ik weer een Bee van de Arnhemse groep, ik ben benieuwd naar hun reacties. Gelukkig heeft een deel van deze groep zich al voorbereid, door regelmatig mijn blog te lezen. Tot maandag meiden! De andere Bee komt donderdag aan bod, wordt dus een druk Bee-weekje. Ik heb het bezoek aan de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde in Deventer ook al gepland, zondag ga ik erheen, maar woensdag ook nog een keer, omdat ik bij alle winkeltjes wil kijken. Ik kreeg gistermorgen een mail van een mailvriendin, ze gaat woensdag en vroeg zich af of we elkaar tegen zouden komen, dan kunnen we elkaar eens in het echt ontmoeten. Volgende week wordt dan een wat rustiger quiltweekje. Er ligt alweer een project te wachten, ik heb me aangemeld om een quilt te doneren voor een jongetje in een weeshuis in Polen, er ligt nog een top met provencaalse stoffen die nog eens gequilt moet worden. De maat van de top is eigenlijk een beetje te klein, de maat moet 1,40 x 1,80/2,00 meter worden, zodat dit jongetje er lang mee kan doen. Er zitten niet alleen weeskinderen, maar ook kinderen waarvan de ouders geen geld hebben om hun kinderen te onderhouden. De leeftijden zijn van 0 tot en met 18 jaar. De top die ik heb liggen is aan alle kanten 20 cm te klein, dus komt er een brede rand omheen. Waarom voor een
P1020501.JPG
jongetje? Omdat de quilt overwegend blauw van kleur is. Informatie is in te winnen bij info@lappenleintje.nl , er zijn 170 !!! quilts nodig, dus heb je nog een top liggen waar je niet meer achter staat, maak het dan af voor een goed doel. Ik hoop wel dat het goed gaat in het leven van dat jongetje, want de quilt is gemaakt met het patroon van dronkemanspad.

donderdag 9 september 2010

Vervolg op gisteren.

Leuk is dat met een vervolg, het voelt of ik nu iets van vroeger ga vertellen, want ik ben al veel verder. Dat komt later wel weer, morgen is er weer een
P1020496.JPG
dag, we kunnen niet alles tegelijk en dat is maar goed ook!! Deze boog heb ik met rondjes gequilt, vrij intensief, maar het resultaat mag er wel wezen, geniet even als je de foto vergroot door er op te klikken. Er zijn blogs waar de foto’s net zo klein als ze waren te zien zijn, maar bij mij hebben jullie geen klagen. In de cirkels, drie van de vier, heb ik met een zigzag steek met het stopvoetje een spiraal gequilt. Door het intensief quilten wordt het reliëf duidelijk. Het is heerlijk om al die verschillende patronen te quilten op de machine, zolang je het pedaal maar ingedrukt laat, kan je door gaan. Voor ik dit bericht ging schrijven heb ik alle berichten die over de NYB gaan even geselecteerd en doorgelopen. Afgelopen week had ik het over een naam voor deze quilt, ik kwam erachter dat hij al een naam heeft, namelijk COLOURS IN MOTION, ik voel me de laatste tijd ook echt in motion. Dit wordt het 27e bericht over de NYB, dus ik ben er al een tijdje mee bezig, het wordt tijd dat hij af komt. Nu dit gaat binnenkort gebeuren, dan kan ik weer aandacht geven
P1020497.JPG
aan andere dingen. Bij de groene boog, hiernaast op de foto, heb ik de lijnen in de stof geaccentueerd, daardoor krijgt het vaart. En in deze cirkel heb ik ook zo’n spiraal gequilt. Gisteren schreef ik nog over de baan die ik aan de achterkant aan één kant bij moest zetten, dat is de avond dat ik het bericht schreef niet meer gebeurt, maar gistermorgen. Alle tags moesten uit de rand om niet het risico te lopen de drie lagen er gelijk bij vast te naaien. Daarna kon ik deel 4 van de rand voorzien van fantasiesteken. Dan heb ik het over de helft van de rand. De andere helft van de rand, daar waar de verschillend gekleurde blokjes aan de buitenkant zitten, moesten ook nog. Die zijn nu ook klaar. Dus nu de blauwe rand nog, daar moet ik eerst nog stof voor snijden en ze op de quilt vast naaien, dat doe ik wel zo, dat ik alle lagen gelijk mee naai. Als dat gebeurt is een naamplaatje voor de achterkant en een tunnel en dan kan eindelijk de quilt afgebiesd worden. Misschien gaat de NYB ook wel mee naar de Cannenburgh in Vaassen. Ik weet niet of ze daar nog een rustig kamertje hebben, want de Colours in Motion heeft door zijn onrust rust nodig.
Ik zou bijna het recept vergeten die ik als basis gebruik voor nasi en bami. Wij zijn met ons tweeën, daarvoor neem ik 2 ons nasi/bami vlees voor, bij 
P1020498.JPG
mijn slager hebben ze de humor dat als ik om nasi vlees vraag, dat ze alleen bami vlees hebben, dus vraag ik altijd om beide. Voor 2 ons vlees gebruik ik 1 theelepel Djahé (gemalen gemberwortel) en 1 tl Laos (gemalen galangawortel), 1 tl Serehpoeder (gemalen citroengras), 1 tl Kerrie Djawa (milde javaanse kerrie), 1 tl Ketoembar (gemalen koriander) en 1/2 tl Djintan (gemalen komijnzaad). Voor Ketoembar en Djintan is de verhouding altijd 2:1. Dit meng ik door het vlees met een scheutje vissaus van Thai Kitchen en Soja saus van Kikkoman erbij. Ook een kleine theelepel zout en zoals gisteren 1 theelepel Sambal. Dit maak in na de lunch vast klaar en zet het weg in de koelkast om in te trekken. Als ik dan om een uur of 5 ga koken kan ik het zo in een braadpan met een scheutje olie aanbraden. Het kan een beetje aan de bodem aankoeken, maar doe je daar de gesneden ui en groente bij dan laat het van de bodem los. Voor de groente koop ik gewoon een kant en klaar zakje gesneden groente bij, net wat er op dat moment is in de supermarkt. Bij dit mengsel kan rijst gevoegd worden of gekookte bami. Even doorwarmen en er gebakken ei bij geven. Ik roer de eieren gelijk los als ik ze in de koekepan doe, dan hoef ik de ei daarna niet meer te snijden. Gemak dient de mens, zo af en toe. Verder kan je er alles bij serveren wat je normaal ook doet, zoals Kroepoek, fijn gemaakte cashew nootjes en natuurlijk de satésaus. Op de foto zie je ook nog een bolletje knoflook liggen, die doe ik ook altijd door de marinade, meestal gebruik ik een teentje of 6, ik hou van knoflook. Knoflook gebruik je het beste als je het met velletje en al op een snijplank legt en er een breed mes bovenhoud, met je vuist geeft je er een enorme klap op, zodat de knoflook geplet is. Nu kun je eenvoudig het velletje verwijderen, met het mes kan je de geplette knoflook nog in kleine stukjes snijden. Soms is geweld in de keuken geoorloofd, zolang je de messen maar voor het eten gebruikt en niemand anders als messenblok gebruikt;-))  P.s. Zoals jullie op de foto zien zijn de kruiden van conimex.

woensdag 8 september 2010

Lekker weer verder.

Er moet nog een hoop gebeuren aan mijn NYB, dus weer verder gegaan. Gisteren met de ruimtes om de kwartcirkels heen, ik wil elke kwartcirkel zijn
P1020494.JPG
eigen karakter meegeven. Maar voor dat ik daar over vertel eerst iets anders. Op het blog van Tonny http://tonnyswerk.blogspot.com kwam ik deze link tegen www.zonneglossis.nl , waar blokken gevraagd worden voor een groot Vredesquilt. Dit lijkt mij nu eens een leuk initiatief waar ik aandacht voor wil vragen. Ga eens wat verzinnen wat met vrede te maken heeft en stuur het blok op. Onder het naaien kun je eens nadenken over dit onderwerp. Nu weer naar de NYB, de groene stof heeft een streep patroon, ik heb  de delen voor deze boog al expres haaks aan elkaar gezet en door deze strepen te accentueren benadruk ik de lijnen. Bij het blokdeel eronder heb ik, voor mij, iets nieuws gedaan, met de stopvoet, transport naar beneden en de naalddruk op bijna 0 heb ik gemeanderd met een zigzagsteek, dus hier is geen aardbeving geweest.
P1020495.JPG
De boog aan de linkerkant is gewoon gemeanderd en de boog aan de rechterkant is ook met de stopvoet gedaan, ik heb kleine vierkantjes genaaid met een van kleur variërend garen, daardoor zit er een kleurige waas over de groene stof. Erg leuk, maar arbeidsintensief en vermoeiend voor de ogen. Wat ik nu nog moet gaan doen is de achterkantstof verlengen, aan één kant is het iets te kort om er aan de voorkant nog een extra rand in één kleur omheen te zetten. Toen de top werd gesandwichd wist ik dit nog niet, daarom heb ik aan die kant de blokjes van de eerste rand nog niet bewerkt met fantasiesteken. Misschien heb ik dat al gedaan als jullie dit lezen, want Henk heeft een cursus met diner erachter aan. Dus ik kook voor mezelf, lekker iets oosters, het vlees staat al in de marinade als ik dit schrijf. Of er rijst of bami bijkomt weet ik nog niet. Omdat Henk er niet is zit er extra knoflook en sambal bij de marinade. Ik laat morgen wel weten of het gesmaakt heeft, misschien is er ook iemand die het recept van de marinade wil hebben. Morgen ga ik verder berichten over het quilten van de bogen, want het programma waar ik de berichten mee schrijf wil even niet verder.

dinsdag 7 september 2010

Hectische maandag.

Normaal kom ik op maandag graag een beetje langzaam op gang, het is meestal ook een puinruimdag, zo na het weekend. Maar gistermorgen niet!! Ik had een afspraak met Liesbeth Wessels van http://kleurrijkleven.blogspot.com , zij wilde weten hoe ik appliqueer en vooral voor de gebogen naden. Zij werkte heel anders en weet nu hoe ik appliqueer. Nu is het vaak teleurstellend als je een cirkelvorm moet appliqueren en dan lijkt het na afloop net een ei, eigenlijk moet je je daar niet zo aan storen, dit maakt het jou quilt. Ik las laatst een zin van iemand, ik weet niet meer wie, die mij vertelde dat  we perfectie niet na moeten streven. Als je dat loslaat, dan leef je veel plezieriger, maar je kunt het wel nastreven om bijna perfect te werken.
P1020489.JPG
Ook had ze de Pocket of Posies-blokken meegenomen. Leuk om ze nu eens in levende lijve te zien, die mandjes. Ook had ze een project meegenomen om lekker over na te denken. Ze is bezig met een ruil project, iemand heeft haar een blok van 25 x 25 cm toegestuurd die ze moet veranderen naar 50 x 50 cm. Dat is een vergroting van 400%. We zijn samen al pratend en verleggend tot ideeën gekomen. Het is erg leuk om een andere blogger te ontmoeten. Dank je wel voor de gezellige morgen, Liesbeth! Maar dat was niet de enige Liesbeth die mij met een bezoek vereerde. Zondagavond kreeg ik een mail van Liesbeth van Hulsteijn, wel bekend van Quiltservice in Frederiksoord of van haar blog http://quiltservice.blogspot.com , volgend jaar komt er weer een tentoonstelling aan in het kasteel van Vaassen, die hou tijd vrij rond hemelvaartsdag. Nu wilde Liesbeth een foto van een quilt van mij gebruiken voor de flyer, dat is gelukt, binnen kort krijgt ze de foto gemaild. Ook hebben we quilts uitgezocht die dan geëxposeerd kunnen worden, er ligt hier al een stapeltje klaar die dan te zien zijn. Ik kan nu beginnen latten te zagen voor in de tunnels en niet te vergeten, de zakken te naaien waar de quilts in vervoerd kunnen worden, gelukkig heb ik nog ruim tijd. Jammer genoeg heeft Liesbeth wat problemen gehad met het parkeren
P1020491.JPG
in de parkeergarage. Lees haar blog en je kent het verhaal. Toen ik weer alleen was heb ik een boterhammetje gemaakt en mijn bord meegenomen naar de naaimachine om weer verder te gaan met de NYB. Ik ben bezig geweest met de ruimte rond de cirkels te vullen, bij de bovenste foto is de stof gestreept en heb ik die met op en neer gaande banen gequilt met het stopvoetje en het transport uitgeschakeld, omdat dit deel uit 2 delen bestaat ben ik tot de naad gegaan om het gestreepte effect te handhaven. Bij de tweede foto heb ik de print op de stof gevolgd, de ronde vormen zijn nu bolletjes geworden. Bij elke andere stof moet je dan even nadenken hoe je die gaat quilten. Bij elk ander gedeelte natuurlijk weer een ander garen.
P1020492.JPG
Bij dit blok heb ik de ronding geaccentueerd, de foto is van heel dichtbij genomen, daarom zijn ze wat donkerder geworden. Deze rondingen ga ik bij andere blokken ook doen, ik denk nog 2 of 3 blokken, deze blokken mogen kan niet bij elkaar zitten. Zo krijgt de NYB steeds meer vorm. Daarom was het gisteren een hectische dag, maar wel een leuke!

maandag 6 september 2010

Kunstroute Noordwest Veluwe.

Gisteren ben ik naar Nunspeet gereisd om één onderdeel van de kunstroute te bezoeken. In de Vrije Academie voor Beeldende Kunsten in Nunspeet was de expositie van Marjon Hoftijzer-Boer te zien, de rest van de route waren diverse adressen in Ermelo, Harderwijk, Nunspeet, Elburg en Oldebroek. Er was veel te zien als je alle adressen af reed met je autootje of met de fiets, maar een trein is wat minder flexibel. Omdat ik aangewezen was op openbaar vervoer, lees trein, was dit mijn enige doel. Ik wilde het werk van Marjon eens van dichtbij en in het echt aanschouwen. Mijn fototoestel had ik bij me, maar ik vond het niet kies om foto’s te maken, Marjon heeft laatst nog in Frankrijk geëxposeerd, dus haar werk kun je nog weleens tegenkomen.
P1020487.JPG
Maar ik heb leuke quilts gezien en inspiratie opgedaan en dat is het belangrijkste. Omdat ik geen foto’s heb van het werk van Marjon, heb ik wel een foto gemaakt van de vernieuwde perronoverkapping op het station van Arnhem, perron 3 en 4, de andere perrons krijgen deze overkapping ook, maar dat wordt pas in fases. Dit perron is nog lang niet klaar, ik vind eigenlijk dat hier marmeren tegelvloeren goed bij passen. Als je weleens met de trein in Duitsland bent geweest, bijvoorbeeld op station Frankfurt airport, dan ligt daar een mooie gladde vloer, die er schoon uitziet. Kom je dan vanuit Duitsland Nederland binnen rijden dan hebben de perrons trottoir tegels, waar altijd troep ligt. Wie weet wat hier gaat gebeuren met de vloer. Voor een hoop Arnhemmers een ergernis zijn de 2 nieuwe flats bij het station, de groene heet de Parkflat en de blauwe de Rijnflat. Vanaf perron 3 en een blauwe lucht is de Rijnflat toch een plaatje, vinden jullie
P1020488.JPG
niet! Die golvende lijnen van de buitenvorm en de raampartijen van de flat  tegen de strakke lijnen van de bovenleiding van het spoor zorgen voor een leuk contrast. Er is hier gekozen voor een modern uiterlijk, wat van deze tijd is, maar zo’n station als in Groningen kan mij ook bekoren.
Om even terug te komen op de expositie, er waren nog 2 kunstenaars, Bastian van de Schootbrugge, zijn website is te vinden onder www.bastianvandeschootbrugge.com en Julia van Steden, haar blog is te vinden onder www.juliavansteden.blogspot.com. Deze kunstenaars hadden er schilderijen hangen, ik heb hier ook van genoten, alleen de ruimtes waren eigenlijk niet zo geschikt om te exposeren, het is een oud gebouw, type schoolgebouw, met hoge plafonds en rijen tl-buizen. Door deze verlichting sloegen kleuren nog weleens dood. Straks komt Liesbeth Wessels langs, zij heeft moeite om ronde lijnen te appliqueren en ik plaatste een keer een reactie op haar blog, dat ze maar eens langs moest komen, dan kan ik het haar leren, misschien. Die keer is vandaag aangebroken. De koffiemachine staat klaar en Liesbeth neemt iets lekkers mee en dan zal het wel goed komen. http://kleurrijkleven.blogspot.com.

zondag 5 september 2010

Tentoonstelling Quiltersgilde.

Ja, het komt er weer aan, één van de hoogtepunten in het jaar, de algemene tentoonstelling van het Quiltersgilde. Dit jaar wordt Deventer aangedaan, in de grote of Lebuïnuskerk van 10 tot en met 15 September. Twee jaar geleden werd Arnhem aangedaan, in de Eusebiuskerk was het festijn neergestreken. Gistermorgen zat ik in bed met een kom koffie de nieuwe Quiltnieuws door te lezen, ondertussen wegmijmerend over de tentoonstelling
001 DSC07780.JPG
van 2 jaar geleden. Ik zat toen in de commissie die zorgde voor de quilts in de winkels, voor de winkelroute, dat was veel werk, maar o zo leuk,Thea en Netty en ik waren de commissie. Het quiltersgilde is onderverdeeld in regio’s en in elke regio worden regiodagen georganiseerd door de vertegenwoordigers. Rond Arnhem zijn er 3 regio’s, te weten Regio Gelderland-oost, Regio west-Gelderland en Regio Gelderland-noord. De regio’s west en oost werden betrokken bij de organisatie van dit evenement. Eerst zijn er vergaderingen en worden de taken verdeeld, je kunt je aanmelden voor een bepaalde taak. Een erg leuke tijd was dat. Daar moest ik aan denken toen ik het Quiltnieuws doorlas, er staat een artikel in over de werkzaamheden vanaf het aanmelden van een quilt voor de tentoonstelling tot aan het uiteindelijk binnenkomen op de plaats van bestemming. En natuurlijk ook over de weg die de quilts daarna afleggen, voor ze weer bij de eigenaressen of eigenaren terug zijn. Hiernaast zie je de quilts in de Eusebiuskerk liggen nadat ze uit de vrachtwagen zijn gekomen. Ze liggen nu nog netjes in hun hoezen en moeten worden uitgepakt voor ze aan de wand komen te pronken. Ik ben er 2 jaar geleden bij geweest, want zo nu en dan loop je toch even de kerk in om te kijken hoe het met de anderen gaat en of het werk wil vlotten. Zo nu en dan steek je ook eens een handje uit, als dat nodig is.
005 DSC07784.JPG
Hier waren door de standbouwers de schotten geplaatst en krijgt de lege kerk ineens een ander karakter, de wanden zijn nu nog leeg. Elke quilt heeft een code gekregen waaruit te lezen is waar het moet komen te hangen, dus uit de stapel quilts worden ze verdeeld door de kerk. Iedereen die zich heeft opgegeven om te helpen is verdeeld over de paden en als de quilts voor de paden zijn verdeeld kunnen zij beginnen de quilts op te hangen. Voor elke wand is een blauwdruk gemaakt. Dat hebben de dames van de tentoonstellingscommissie gedaan. Een heel werk lijkt me dat. Bij het aanmelden moet je foto’s inleveren en elke foto van een quilt wordt gekopieerd en krijgt een nummer. Er worden grote lappen papier uitgetekend met de kopieën van de quilts erop, zodat duidelijk is waar wat moet komen te hangen.
023 DSC07804.JPG
Zo ziet zo’n lijst eruit, ik vind het een goed systeem. Maar zoals ik net al zei,Thea, Netty en ik hebben ons bezig gehouden met de winkelroute, die is voor quilts uit de omgeving die mensen zelf komen brengen, ze zijn niet aangemeld, dus je weet niet hoe ze eruit zien. Wij hebben ze echt overal bij elkaar moeten schrapen, je zegt het wel van te voren bij de regio’s, maar vaak wordt het gewoon vergeten. De andere klus is winkeliers zo ver te krijgen dat ze een stuk van hun etalage afstaan voor een quilt, want ze moeten wel vanaf de straat te zien zijn. Wij hadden toen een winkel die de quilt tegen de achterwand had gehangen, dus of er mensen naar binnen zijn geweest weet ik niet. Als je de quilts brengt bij de winkel zijn zij verantwoordelijk voor het ophangen van de quilt. Ik had er eerst een hard hoofd in, want we wilden de quilts uitzoeken bij de sfeer van de winkel, maar uiteindelijk is dat gelukt. De meeste winkeliers waren zeer blij met de quilt die ze even te logeren kregen, er waren ook winkeliers die toezegden dat ze mee wilden werken, niet wisten wat ze moesten verwachten of niet eens wisten wat een quilt was, maar na afloop enthousiast waren. Veelal is het hebben van een quilt in de etalage toch aanleiding voor mensen om ook de winkel in te gaan. Sommigen waren zeer verrast over de toeloop die ze kregen. Ook waren ze verrast over de hoeveelheid mensen die je kon herkennen als bezoekers van de tentoonstelling. In Arnhem heeft het 2 jaar geleden nog lang nagegonst van de mooie verhalen over de tentoonstelling.
159 DSC00785.JPG
Als dan de laatste dag is aangebroken en de deuren worden na afloop gesloten, dan begint het werk in omgekeerde volgorde, wij hadden te horen gekregen dat het afbreken ongeveer 3 uur zou duren. Iedereen zag je denken, dat moet ik nog zien, maar echt na 3 uur lieten we weer een lege kerk achter. Voor mij kwamen toen speciale momenten, ik heb toen geholpen de antieke quilt van haar plaats te halen en in te pakken. Dit is zeer speciaal, want ‘de grande dame’ wordt met egards behandeld, er gaan een paar lagen stof over de opgerolde quilt en uiteindelijk gaat ze in haar eigen hoes. Hier draag ik haar de kerk uit en gaat ze in de vrachtwagen weer in de richting Nijkerk. Ik moet nog zeggen dat er wel mijn copywrite op de foto’s staat, maar de foto’s zijn gemaakt door de fotografe van het Quiltersgilde. Ere wie ere toekomt! En dat allemaal door mijn gemijmer gistermorgen. Volgend jaar is de algemene tentoonstelling in de Pieterskerk in Leiden, maar als de Eusebiuskerk in Arnhem weer geboekt wordt, wil ik toch weer van de partij zijn, je bent even één grote quiltfamilie en de sfeer tijdens opbouwen en afbreken is prima, het Quiltersgilde zorgde ook goed voor ons, er is altijd koffie en thee aanwezig en voor tijdens de lunch broodjes en soep. Om iedereen die toen mee hebben gewerkt nog eens in beeld te brengen, plaats ik nog een laatste foto.
059 DSC07850.JPG
Natuurlijk wil ik iedereen ,die nu helpt om de tentoonstelling in Deventer gestalte te geven, heel veel succes en plezier toewensen!!! Kom volgende week allemaal in grote getalen naar Deventer.