maandag 30 september 2013

Weekje weg geweest.

Heerlijk om er even een weekje uit te zijn, we zaten in het rustige Mecklenburg-Vorpommern, net onder Schwerin in een dorp met iets meer dan 600 inwoners. De lucht is er zuiver, het gras groen en de bomen begonnen langzaam te kleuren.
Het adres waar we verbleven bevond zich net buiten het dorp, het asfalt had plaats gemaakt voor een onverharde weg door het bos. Een prima plek om te wandelen en foto's te maken van bijvoorbeeld deze berkenstam.
Eén van de andere gasten had deze paddenstoelen geplukt, eetbare, die we 2 dagen later gegeten hebben. In de tuin stond een oude eikenboom, die ik gebruikt heb om rubbings van zijn stam te maken.
Ik had wat lappen hiervoor meegenomen, 6 jaar geleden zijn we hier ook een week geweest. Nu laat ik deze lappen een week uitharden, ik gebruikte hiervoor olie waskrijtjes, daarna zullen ze wel een keer geverfd worden en gebruikt worden voor nieuw werk. We  zijn veel onderweg geweest, het licht glooiende landschap is zo mooi!
De foto hierboven is gemaakt aan de oever van de Elbe die tot 24 jaar geleden de grens vormde tussen Oost- en West-Duitsland. Heiligendamm, Plau am see, Waren, Dömitz en Boizenburg waren ondermeer de plaatsen die we bezocht hebben.



dinsdag 17 september 2013

De eerste steekjes staan erop.

Gisteren ben ik begonnen met het door quilten van de Portugal quilt. Het kalkpapier met de quiltlijnen zit op de achterkant, op zijn kop, want anders zijn de letters aan de voorkant in spiegelschrift te lezen.
De letters zijn met een dikker garen doorgequilt, het dikkere garen zit dan ook op het spoeltje. Een van kleur verlopend garen heb ik voor dit doel gebruikt. Er is ook een begin gemaakt met de hoogtelijnen, die met zwart garen worden gedaan ( die zie je in de rechter bovenkant.

vrijdag 13 september 2013

voorlopige resultaat paper lamination.

Gistermorgen de organza voorzichtig gestreken, ik ben blij met het resultaat.
Onder de organza liggen witte stukken katoen, op donkere stof ook geprobeerd, maar viel alles weg. Dit heeft een rustige ondergrond nodig, misschien nog wat gele stof eronder en de schaar in deze organza zetten om zo te stapelen.
Een closer look van het bovenste gedeelte waard de delen van de print zijn te zien.
Gisteren had ik het over dat er toch wat 'verkeerd' was gegaan bij het strijken, hierboven zie je het, ongeveer in het midden van de foto, het ziet er gescheurd uit. Ik denk dat ik dit gedeelte nog goed kan gebruiken, er borrelt al een idee! Over ruim een week ben ik even weg voor een vriendenbezoek en dit is een mooi moment om in alle stilte te gaan werken met naald en draad. Later thuis kan het altijd nog machinaal bewerkt worden.
2 Jaar geleden ben ik al met deze techniek bezig geweest, de resultaten vielen me toen tegen. Ik weet nu hoe dat komt, ik gebruikte folders en glossy foto's en dat gaat niet werken. Claire Benn raad ook aan om foto's te sparen en daar kopieen van te maken en die een week te laten liggen voor je ermee aan de slag gaat. In 2011 maakte ik ook de fout om de tijdschrift foto's op gewone katoenen lappen te plakken, maar dan zijn ze aan de achterkant van de stof niet te zien.
Ben je benieuwd naar de werkwijze google dan even op paper lamination en je vindt het filmpje van Commited cloth op you tube.


donderdag 12 september 2013

Even tussendoor.

Gisteren had ik een afspraak met vriendin Margriet, op het programma stond Paper lamination, een techniek die we beiden nog niet hadden beoefend. We werkten volgens de techniek van Claire Benn.
Hiervoor hadden we kopieën gemaakt van foto's, voor mij 4 dezelfde prints van een kasteelmuur in Tomar in Portugal.
-
Margriet koos voor foto's van gezichten, ze koos ook voor een thermofax screen die ik had meegenomen.
Ik wilde mijn zeefdrukraam eens ingebruik nemen en beplakte het met crêpetape. Nadat we de kopieën op een zachte ondergrond hadden gelegd, ging er organza overheen, vast gezet met spelden aan de zachte ondergrond.
Allebei bewerkte we onze foto's en organza met matte medium, nadat we klaar waren met onze screens moest alles ongeveer een half uur drogen, het strijkijzer kwam er ook aan te pas, heel rustig met bakpapier tussen organza en strijkijzer.
Nu begon het werk, waarvoor we bezig geweest waren, we propten het organza met de prints op en die gingen in een emmer met koud water, eerst lekker kneden, daarna uitknijpen en vlak op tafel om het papier te verwijderen. De foto hierboven toont de lap van Margriet, de gezichten zijn niet meer herkenbaar, maar geven wel een mooi effect.
Dit was mijn resultaat, de organza hing lekker buiten te wapperen in de wind om te drogen. Vandaag wanneer het echt droog is ga ik hem weer strijken en wat voorzichtiger als gisteren, want aan de onderkant zijn er delen weg gesmolten.



maandag 9 september 2013

Voorbereidingen quiltwerk.

Eerst een sorry voor mijn eigenwijzigheid, ik kreeg een aantal reacties met de tip om Poste Razor te gebruiken om de prints die nodig zijn voor het quiltwerk hiermee te vergroten. Nadat vorige week mijn printer kapot ging en ik nog een paar printjes miste, ben ik met mijn nieuwe printer gelijk goed van start gegaan. De hoogtelijnen zijn nu 9 A4-tjes groot geworden en dit kerkraam is ook aardig uitvergroot.
Hier ligt de print onder het calqueerpapier ( kalkpapier), met een zwarte stift heb ik de belangrijkste lijnen op de print getekend, nu kan ik het overbrengen op het kalkpapier.

Ook ben ik afgelopen vrijdag naar Alkmaar geweest voor de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde. Een mooie tentoonstelling, die nog tot woensdag is te bezoeken!! Het is altijd weer een grote reünie. De komende dagen ben ik wel zoet, maar voor ik ga quilten, moet ik nog wel proefjes maken, want ik wil ook dikker garen gaan gebruiken.

donderdag 5 september 2013

Hoe groot moet een kado zijn?

Sinds vorige week heeft Arnhem een kado binnen de binnenstad staan. Burger's Zoo bestaat dit jaar 100 jaar en heeft de stad een Aardvarken geschonken. De ontwerper van dit gevaarte is Florentijn Hofman, misschien bekend van het grote konijn wat vorig jaar in Nijmegen gebouwd is met staal en stukken hout, je kon hier toen inklimmen en over de Waal uitkijken.
In een grote loods is dit Aardvarken in 13 delen in elkaar gezet, eerst een stalen constructie voor de stevigheid, daaroverheen is de vorm van de delen in elkaar gelast en daaroverheen is beton gespoten, het weegt ook 150.000 kilo. Vorige week zijn in 2 dagen tijd alle onderdelen op diepladers naar deze plek gekomen en zijn de delen aan elkaar gezet.
In totaal is dit Aardvarken 30 meter lang, de staart alleen is al 9 meter lang en 9 meter hoog. Het Aardvarken ligt op haar rug ( zie de tepels op haar buik ), met haar snuit omhoog en dat is niet te zien nog, ze heeft een goudkleurig feesthoedje op haar hoofd. De huid is hufterproof, dus met Koningsdag zal zij wel oranje geverfd worden, maar de verf zal goed te verwijderen zijn. Gisteren maakte ik deze foto's en er wordt nog steeds aan gewerkt.
Dit filmpje laat zien hoe het Aardvarken is ontstaan, http://youtu.be/es-ASN0204Q
Ooit zo'n groot en zwaar kado gekregen?