Het kan nog net.

Zo dachten we erover om nog even weg te gaan voor de kerst. Het vlees voor de eerste kerstdag is al gebraden en staat in de koelkast, dus we kunnen er even tussen uit. Een fijn uitstapje is dan naar het Theaterhotel in Almelo waar gisteravond de kersttraditie bij uitstek op het programma stond, namelijk het ballet De Notenkraker, uitgevoerd door het Ballet van de Staatsopera van Tatarstan. De vorige keer 

dat we in dit hotel waren was er vooraf aan de uitvoering een buffet en na de uitvoering ging het buffet verder met allerlei desserts. Wel heel lekker, maar dan ga je slapen met een overvolle maag, wat weer problemen gaat geven. Dit keer was het diner voor aanvang van de uitvoering, dus veel beter. Het verhaal van het ballet is een sprookje, een meisje krijgt een notenkraker met kerst en als ze gaat slapen komt al haar speelgoed tot leven. Op 2e kerstdag is dit ballet te zien via BravaNl, daar is op dit moment een ballet 6 daagse aan de gang: Romeo en Julia, de Vuurvogel, ze komen allemaal aan bod. Heerlijk om zo een avondje ondergedompeld te worden in een sprookje met goede dansers. Het lijkt allemaal zo eenvoudig, je moet dan het ademhalen eens zien als ze even rust hebben. Gistermorgen sloten we het weekend af met een uitgebreid ontbijt, die wij als een hele vroege brunch hebben gebruikt, want geluncht hebben we niet meer nadat we thuis kwamen.
Bij thuiskomst ontdekte ik dat mijn fototoestel is achtergebleven in de hotelkamer, iets wat normaal nooit gebeurt, ik kijk alle ruimtes 2 of 3 keer na of er niets is vergeten en gisteren is het me overkomen dat ik dat niet deed. Het hotel is gebeld en mijn fototoestel wordt opgestuurd. De aankomende dagen dan maar foto's maken met Henk zijn toestel.

Een aantal dagen geleden heb ik mijzelf een kadootje toebedeeld, het boek hiernaast en zoals de titel al zegt, het is echt een inspiratiebron, maar wel lekker dik, dus ook zwaar.