Het is zover–onthulling.

Lang heb ik iedereen bezig gehouden met de totstandkoming van deze quilt. Ik kon daar al die tijd niet veel over vertellen, ik bracht het als een landschapsquilt. Dat was maar ten dele waar, een heleboel moest ik verzwijgen, maar vandaag de hele waarheid.

Dit is de aanleiding! Mijn ouders hebben gisteren gevierd dat ze 50 jaar geleden in het huwelijk traden! Afgelopen maandag was de dag, maar een feestje op maandag is niets. Een jaar geleden begon ik langzaam plannen te maken en ideeën te ontwikkelen. Ik wilde ze neerzetten in het landschap, waar ze nu al 50 jaar samen wonen. Er moest ook een boom in komen, omdat zij nu de stamouders zijn van ons gezin met 5 kinderen, 5 schoonkinderen en 6 kleinkinderen. Aan de zin, gaat heen en vermenigvuldig u, hebben ze goed gevolg gegeven. Voor ieder kind is er een tak aan de boom, de onderste voor de oudste en de bovenste voor de jongste. De kleinkinderen hebben een eigen tak gekregen. Onder aan de boom is een foto gebruikt, die op stof is geprint, gemaakt aan het strand tijdens een dagje uit met mijn zusje. Aan elke broertje en zusje had ik gevraagd om foto’s op te sturen via de mail, dat heeft nog wel een tijdje geduurd voor ik die bij elkaar had, er is menigmaal een mail gestuurd. Dan komt er opeens een vraag of ik ook foto’s wil hebben waar ze beide op staan, natuurlijk wilde ik die. Zelf had ik ook al eens met een smoesje een foto gemaakt van hen beide, maar die waren nooit zo leuk. Je kunt het ook niet elke keer vragen. Toen deze foto van hen samen werd gemaakt hadden was dat niet eens de bedoeling, dat het op deze quilt kwam.

Eindelijk het eindresultaat, de groene lijnen aan de onderkant zijn repen Lutrador, die ik beschilderd heb, daarop heb ik de namen van het voorgeslacht op geborduurd met de naaimachine. Zowel aan mijn vaders kant als aan mijn moeders kant ben ik tot aan 1600 gekomen. Deze namen heb ik expres aan de onderkant gesitueerd, omdat de basis is waar wij allen uit ontstaan zijn. Het voorgeslacht begint bovenaan met de laatste generatie die ons is ontvallen, onderaan staan de voorouders uit 1600! Zo is het een hele familie geschiedenis geworden, gaandeweg het hele proces kwamen er ideeën bij. De bladkronen zijn niet zo groot, want de foto’s van de kinderen en kleinkinderen moesten aan de takken komen. Die foto’s zijn op stof geprint en op de ondergrond vastgenaaid. Aan de linkerkant op de grens van land en lucht heb ik een foto op stof toegevoegd van de Gerbrandy-toren, in de volksmond de tv-toren, van Lopik. Toen mijn ouders op 9 Mei 1961 trouwden, werd ook de tv-toren geopend door H.M. Koningin Juliana. De fotograaf die mijn ouders hadden ingehuurd moest daar ook zijn, hij had een beetje haast om op tijd te zijn. Ik heb erg genoten van het proces waar deze quilt uit is ontstaan, een aantal hobbels moesten genomen en overwonnen worden. De quilt is ze gisteren aangeboden namens kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen.