Alweer naar Deventer.

Toen ik zondag in de trein naar huis zat, ontdekte ik, al kijkend in het boekje van de tentoonstelling, dat ik de helft niet gezien had. Nu had ik al gepland om gisteren nog een keer te gaan. Dat bleek een goede beslissing, zondag was het weer niet om over naar huis te schrijven, dus weinig licht in de kerk. Gisteren was het lekker zonnig, dus veel licht. Dat geeft ook wel problemen, soms wil je een quilt fotograferen en dan heb je veel zonlicht op één helft van de quilt en de andere helft heeft een schaduw, later maar eens terug gaan, wanneer de zon een beetje verder is gedraaid. Dit klopt niet, ik weet dat we dat altijd zeggen, maar wij zijn met z’n allen een stukje verder gedraaid. Soms komt het voor dat je juist gebruik moet maken van dat fenomeen,

zoals hier met de foto hiernaast, je ziet nog net mijn hand met de camera aan de onderkant. De quilt is van Jacqueline Clephas uit Venray, de quilt heet Veni, vidi, vici. Gisteren heb ik mijn rugzak maar eens gevuld met aankopen. Het patchwork gedeelte is zowel met de hand als met de machine gedaan, het quilten is met de hand gedaan. De stoffen zijn zelfgeverfd. Omdat de tentoonstelling is afgelopen mogen de foto’s geplaatst worden. Alles wat ik gemist had zondag heb ik gisteren goed kunnen maken. Je ontmoet altijd weer mensen. Ik heb Jeanne Hamers – van der werff, de voorzitter van het Quiltersgilde, beloofd om volgend jaar met een quilt in de Pieterskerk in Leiden te hangen. Belofte maakt schuld, daarom zet ik het hier ook maar neer, dan zijn er nog meer mensen die me aan de belofte kunnen houden. Het thema is dan Klimaat, maar even brainstormen op dit onderwerp, er is zoveel mogelijk. Misschien kan ik iets doen met behulp van de cursussen die ik deze winter ga volgen.

De quilt op deze foto is van Guusje Benders uit ‘s-Gravendeel en heet Dutch Tears. De blokjes zijn allemaal in reverse applique, de meeste zijn ‘s nachts gemaakt, omdat ze na een val van de trap niet kon slapen. Ik weet iets meer van Guusje, maar had de quilt nog niet gezien, ik vindt het een erg mooie quilt, omdat hij zo mooi gemaakt is. Toen ik hier gistermorgen bij stond, stond er een dame naast me, ik zei wat tegen haar, maar ze had me niet verstaan. Ze sprak engels en zei tegen mij, dat ze geen quilter was, maar er wel mee bekend was. Ze was helemaal weg van de quilt. Ik zal zo nog een foto plaatsen van een blokje, dan kan je zien hoe mooi dit gemaakt is.

Kijk hier is het al. Hier kan Guusje heel trots op wezen, ik denk dat hier ook heel veel pijn mee weg genaaid is. Ik wist dat Guusje gisteren ook zou gaan, maar ik heb haar niet ontmoet, jammer, maar je kunt elkaar ook goed mislopen op zo’n tentoonstelling.
Ik heb mijn rugzak aardig gevuld met aankopen, ik heb Lutrador gekocht in 2 diktes, 2 klosjes groene garen, 2 doosjes met 12 potjes transferverf, een boek van Rebekah Meier met de titel Fabric art collage met meer dan 40 mixed media technieken, 3 lappen synthetische doorschijnende stof en een zak Paapje stoffen, waar ik wel iets mee kan. Dan kan ik ook de Paapje stoffen, ook restjes, die ik jaren geleden eens kocht.

Nou, ik kom de herfst en de winter wel door, daar ben ik niet bang voor. Vandaag heb ik weer een Bee, de tweede deze week, maar nu is de Bee in Rheden. Mijn tas is al ingepakt, ik heb genoeg te doen vandaag. Morgen misschien meer.