Verder, verder, verder

Elk moment zit de quilt in mijn hoofd, nu is het deze, dat heb ik met elke quilt. Soms komt een quilt in mijn dromen voor, je kunt dus zeggen dat hij in mijn bloed zit. Gistermiddag heb ik maar weer met m’n knieën op de tegelvloer gezeten om een top te dubbelen, heel lastig met de kunstzijde, ik heb het geplakt met spuitlijm en vastgezet met tags, maar nog schuift het. Ik ben begonnen met het machinaal quilten, of het zo blijft weet ik nog niet, eerst maar eens zien wat het effect is. Eigenlijk geeft het verschuiven van de kunstzijde wel een leuk licht effect, ik moet er maar niet over in zitten.

Het eerste drop-deel had ik gistermorgen gestreken aan de achterkant, alle naden liggen nu als molentjes op hun plaats. Ik heb een leuk idee gekregen van Jos om de rand af te werken, als ik dat gedaan heb leg ik het jullie ook uit, want ik moet eerst even kijken of het beoogde effect wordt gehaald. Maar zover ben ik nog niet eerst moet de hele top machinaal gequilt worden. Het zou wat minder goed weer worden de komende tijd, eerst maar eens kijken hoe ver ik aankomend weekend kom. In het weekend heb ik wat meer tijd, Henk kookt dan, dus die tijd heb ik extra. Afgelopen woensdag hebben Henk en ik gevierd dat we 2 jaar getrouwd waren. ‘s Avonds zijn we heerlijk uit eten gegaan en toen we thuis kwamen belde de buurvrouw aan, ze had een bloemetje aan genomen dat voor ons was bezorgd. Bloemetje was wat voorzichtig uitgedrukt, het was een kolossale bos, met bloemen van dit jaargetijde. Dank jullie wel J + B.

Als je bloemist geweest bent, dan is het vaak moeilijk om met bloemen aan te komen, mensen die mij niet kennen en langs het pompstation zijn geweest komen dan aan met zo’n fantasieloos bloemetje, ik zet het dan wel op de vaas, maar al gauw staat die vaas dan ergens waar ik het niet zoveel zie, maar dit boeket staat op een prominente plek.