Dit oude liedje wat ik als kind leerde voldoet vandaag wel als titel voor dit bericht. Onder de naald van de naaimachine is ook alles groen wat de klok slaat. Dankzij Birgitte en Dea ( zie de reacties van gisteren ) heb ik mijn ontwerp een beetje aangepast.
Eerst heb ik banen gemaakt van de rechthoekige stukken stof, ik wil de verschillende kleuren groene banen op deze manier aan elkaar maken. Hier heb ik ze even naast elkaar om een idee te krijgen hoe het er ongeveer uitkomt te zien. Ondertussen maalden mijn hersenen, stoom kwam uit mijn oren, want die reacties gingen over perspectief. Leuke ideeën, maar hoe geef ik het vorm. Theoretisch lopen alle lijnen naar 1 punt op de horizon, maar praktisch werkt dat niet helemaal. Ik heb besloten tot
een compromis! Eerst heb ik 3 banen aan elkaar genaaid, dat heb ik 3 keer gedaan. Ooit heb ik een liniaal gekocht, een 9 graden circle wedge van Marilyn Doheny, nooit gebruikt maar nu kon ik hem gebruiken. Deze liniaal heb ik op de stukken met 3 banen gelegd en gesneden. Dan zit er toch een beetje perspectief in. Langs deze 3 stukken zet ik nu de normale banen. Ik moet nog even bedenken of ik deze schuine stukken in het midden plaats of net buiten het midden, ik denk het laatste want er moet nog een boom over de achtergrond geplaatst worden en die komt meer naar voren, krijgt daardoor ruimte. Deze boom zal de hele top bedekken. Het duurt nog wel even voor ik daaraan begin, eerst moet de top in elkaar zitten, daarna wordt de top gedubbeld en machinaal gequilt en daarna komt de boom aan bod.
Zo ziet het er nu uit, met aan elke kant een aantal banen er aan vast. Straks weer verder, misschien is dit deel dan klaar aan het eind van de dag!
3 opmerkingen:
Ha, kan ik jou ook nog eens wat leren in plaats van andersom, dank je wel.
Misschien ga ik het je nu moeilijk maken. Maar volgens mij is het ook te versterken door de stroken niet allemaal even breed te maken.
In het midden brede stroken en die naar een punt laten gaan. En verder naar rechts en links smallere stroken. Die kun je dan wel aan de horizon smaller maken, maar hoeven volgens mij dan niet persé naar een punt te gaan, daar kun je smokkelen.
Die afwisseling tussen smalle en brede stroken versterkt het perspectief volgens mij.
Geeft gelijk een heel ander effect, zeg!
Wat Birgitte hierboven schrijft, klinkt ook als een goed plan.
Leuk om je project zo te volgen, Aart.
Het geeft wel wat meer diepte aan het geheel, maar het hangt er denk ik ook van af of je een figuratief of een abstract beeld in je hoofd hebt.
Groet, Ineke
Een reactie posten