Verandering van spijs doet eten!

Soms is het erg leuk om van de gebaande wegen af te gaan, je kan natuurlijk, heel veilig, de gebaande wegen blijven volgen. Dat kan en mag van mij, maar ik wil de gebaande wegen nog weleens verlaten. Net zoals een mens moet groeien, moet een hobby of creativiteit ook groeien. Zondagavond lag

dit transparante werkje nog op de vloer, toen ik er langs liep en vond dat de bovenkant te zwaar was met die zijde draden. Dus spelden los en plukken aan het garen, het meeste ging weer terug in het zakje met alle garens, totdat dit overbleef. Ik heb er nog wel wat gekleurde strookjes aan toe gevoegd. Al vroeg zat ik achter de naaimachine om de 3 lagen aan elkaar vast te zetten. Ik heb 4 verschillende garens gebruikt, polyester garen van Mettler, no.40, kleur 0700 (geel) en kleur 1912 (donker rood), voor de gele en rode langgerekte bladvormen. En voor de donker groene strookjes en bladvormen, van Madeira polyneon kleur 1608. Voor de strookjes aan de bovenkant heb ik van Madeira polyneon, kleur 1600 gebruikt. Toen ik halverwege was zag ik de reactie van Viltariet, die me gelukkig de vrije keus liet, maar het met een zilverdraad zou doen. Zo zie je maar weer ieder heeft zijn/haar eigen smaak. Christina kwam het dichtst bij met haar reactie, diverse kleuren of garen met diverse kleuren, nou kijk eens op de foto hiernaast. Ik

heb nog stof over, maar geen vliesofix, maar a.s. donderdag krijgt mijn naaimachine en de naaimachine van Jos weer een beurt, dus gaan we gezellig samen naar Veghel. Mijn BSR voet moet ook mee, omdat die even afgeregeld moet worden. De laatste keer dat ik daar een quilt mee quiltte pakte de machine het garen niet op, zodat er soms stukken in dat 10 tot 15 steken niet gepakt hebben. Toen we in Veldhoven waren voor de OEQC, waar Rijkers ook een stand had, hebben we het even voorgelegd en afgesproken dat een beurt het probleem zou verhelpen. We hebben een afspraak gemaakt en kunnen dan wachten tot onze machines klaar zijn, nou ja wachten, we nemen in Veghel wel koffie met iets erbij en kijken wat rond. Daarna kan ik dan weer eens wat quilts af gaan maken, dat wordt ook tijd, er liggen er al een paar te wachten. Het scheelt, zei mijn oma zaliger altijd, ze eten geen brood.

Dit heb ik gisteren gekocht, voor onze nachtrust, want de laatste tijd neemt de horeca het niet zo nauw met de geluidsnormen, afgelopen zaterdag- op zondagnacht was het weer goed raak. Van diverse kroegen hoor je om 3.30 uur de muziek goed over het plein heen schallen. Zondag morgen hebben we gelijk digitaal geklaagd bij de Gemeente, maar zij schijnen er niets aan te kunnen doen. Als ik geluidsoverlast bezorg, dan nemen ze na een aantal keren aan de deur geweest te zijn, de installatie mee. Maar dat schijn je bij kroegen niet te kunnen doen.Zelfs een telefoontje laatst om 1.30 uur ‘s nachts had niet het beoogde effect. ‘Dat weet u meneer als u daar gaat wonen’. We gaan het nu anders aanpakken, een afspraak bij Burgemeester en Wethouders zal gemaakt worden. Dan mogen ze uitleggen hoe dit zit. Of we er veel wijzer van worden weet ik niet. Maar in ieder geval hebben we nu oordoppen. Ik heb ze bij het K…T gekocht, nee het is geen schuttingwoord, de dame achter de kassa vraagt altijd met schelle stem of je het gebruik van de medicijnen kent. Ik had het nu niet verwacht, maar ze vroeg of ik de werking ken, ik heb geantwoord: In je oor proppen en er ‘s ochtends weer uithalen, of staat er wat anders op de bijsluiter! Ik probeer dit mens altijd te ontwijken, maar een andere drogist was nog niet open.