Voorbereidingen.

Voor een bee op 2 Augustus ben ik de voorbereidingen aan het treffen. We gaan dan naar Ada in Drenthe en onze naaimachines gaan mee, dus dat

wordt weer gezellig. De laatste keer dat we Ada zagen had ze een tas bij zich, die ze gemaakt had met een bepaalde techniek, die ik niet meer weet. Maar we waren allemaal weg van de blokjes die de tas rijk was. Nu is zo’n tas voor mij niets, of ik moet er weer één aan mijn moeder geven. Ik maak dus een quilt van de blokjes. Hiervoor wil ik de batiks gebruiken die ik van tijd tot tijd op de markt koop. Eén van de kramen verkoopt deze voor 6,95 euro per meter, als ik dan 1,5 meter koop, kost het me 10,40 euro. Ik krijg ze altijd voor 10 euro. Meestal gebruik ik deze voor de achterkant van een quilt. Dit heb ik al wel een keer verteld, denk ik. Maar nu kwamen ze allemaal eens uit de kast en omdat mijn DH, Henk, weer naar zijn werk was kon ik alles op de vloer kwijt. Ik leg ze dan naast elkaar neer en kijk er van tijd tot tijd naar, na een paar uur heb ik mijn keuze gemaakt, alhoewel er nog weleens één of twee van de afgevallen stoffen erbij gepakt worden. Ik ga nu uit van een quilt met 16 blokjes, 6 X 6 inch, later kunnen dat er altijd meer worden. Afgelopen nacht heb ik weer eens heerlijk geslapen, zonder dat ik oordoppen uit moest doen. Het einde van het wk geeft een aangename rust.

Omdat het vanmorgen lekker koel was, om 5.00 uur was het 17 graden Celsius, heb ik eerst de was maar weg gestreken. Dat ruimde lekker op en de deur naar het balkon aan de voorkant en de deur naar het achterbalkon staan tegen elkaar open om de boel eens lekker op te frissen. De slaapkamerdeur moet ik dan wel even stutten, maar daar heb ik sinds enige tijd een grote rol vlieseline voor, die ik gekocht heb nadat de stoffenwinkel uit de stad vertrok. Op deze rol zit zeker 50 meter!!!Dus als stut kan het goed werken. Komt er meer wind dan wappert dat vrolijk de gang in. Ik ben een fan van de Tour de France en zag in de etappe van gisteren ineens die lekkere kop van Karsten Kroon voorop rijden in het Peloton. Een paar maanden geleden is hij stevig gevallen en heeft diverse operaties moeten ondergaan om dat mooie koppie weer mooi te krijgen, ik moet zeggen dat de artsen een prima job hebben gedaan. Het mooie aan hem zijn die amandelvormige blauwe ogen. Dit heeft allemaal niets met quilten te maken, maar ik geniet ‘s middags, voor zover ik kan, van de etappe en doe er dan van alles omheen. Gistermiddag heb ik de blokken gesneden, terwijl er 2 man kletsen en ik hoef niets terug te zeggen. Alleen op het eind dan ga ik zitten, of het moet al eerder spannend worden. Zondag heb ik geprobeerd Robert Geesink naar

voren te schreeuwen, maar blijkbaar was dat niet hard genoeg. Ik zit ook weleens te blazen, wanneer ze vanachter gefilmd worden. Het helpt natuurlijk niets, maar dan heb je het gevoel dat je iets gedaan hebt. wat denken jullie, zou ik hieruit een keuze hebben kunnen maken? Als alles gesneden is dan pak ik 2 stofjes met hobbs ertussen en zet de randen dan even vast met de naaimachine. Bij Ada gaan we snijden en naaien en volgens mij moeten er ook nog allerlei losse lapjes erop genaaid worden als vierkantjes, rondjes en wat al dies meer zij. Ik zal ook mijn mooie garens maar mee nemen. Voordat het 2 Augustus is, is er eerst nog een onderhoudsbeurt van de naaimachine gepland. Mijn BSR-voetje gaat ook mee, want die moet met een computer worden bijgesteld. Laatst ging het hele stukken niet goed, maar dit hoort tot de normale onderhouds beurt, als je dit voetje niet gebruikt dan weet je ook niet of hij goed is afgesteld. Net als de lift in ons appartementencomplex gaat een computer onderdeel weleens kapot. Bij de lift is het waarschijnlijk het gevolg van de bliksem. Het grappige, of minder grappige, is dat de lift laatst is aangepast aan de normen van dit moment, er waren onderdelen die niet meer op voorraad te krijgen zijn, omdat ze niet meer gemaakt worden. Deze onderdelen waren  mechanisch en zeer degelijk, de norm van heden schrijft voor dat deze onderdelen nu computer gestuurd moeten zijn en die kunnen nu eenmaal niet tegen onweer. Ik ben benieuwd of we dit meer krijgen, maar voorlopig maar weer 2 trappen lopen met de boodschappen. Straks komt de monteur misschien, dan kunnen we weer op en neer.