Waar waren we gebleven?

Het is nog een beetje wennen om thuis te zijn, toen we zaterdagavond om 18.00 uur thuis kwamen, waren we moe van de reis, we gingen vroeg slapen

en sliepen vrijwel meteen. Sommige dingen moet je even opruimen en de koffer is geopend om mijn quiltspullen te zoeken. De foto hiernaast laat zien dat ik nog iets gedaan heb in Bordighera, in de schaduw van de bomen in de tuin kon ik nog wel even werken. Natuurlijk had ik heel wat bekijks van de mensen uit onze groep. Er was een oude friese dame uit Dokkum, Hinke genaamd, die meteen mijn kant uit kwam, er werd geroepen dat haar koffie koud werd, het kon haar niets schelen, want dit interesseerde haar. Opeens vroeg ze, met pretoogjes, of ze in mijn bakje mocht rommelen, dat vond ze helemaal het einde. Dus heb ik van alles verteld over mijn nieuwe vingerhoed en hoe het apparaatje werkt waarmee de draad in de naald wordt gedaan. Waar zoiets te koop was, vroeg ze, ik heb haar maar naar Earnewoude verwezen. Deze Hinke was 83 en reed nog in haar autootje, dus dat zal wel een ritje door Friesland worden. Het mooiste vond ze het om hard te rijden en dan vooral op een slingerweg, maar dat deed ze alleen maar als er verder geen verkeer op de weg was. Ze moest soms zoeken naar nederlandse woorden, maar probeerde geen fries te spreken, de wereld was groter dan dat stuk mooie friese land. Heerlijk zulke mensen die nog jong van geest zijn, al worden de botten wat stram. In het plaatsje Dolce Acqua hebben we een diapresentatie gezien over het sobere leven in dat dorp in de bergen, een groot deel in 3D, met geluidseffecten en geuren. Na afloop konden we nog een maquette zien die gemaakt olijvenhout en daar kwam ik een vloer tegen, met mooie sterren. Alle mensen zijn er gewoon

overheen gelopen, maar ik moest hier toch even een foto van maken. Misschien inspireert het iemand om hier een quilt van te maken, misschien ik zelf wel. Toen wij vrijdag de terugreis maakten van Bordighera naar Weil am rhein, in zuid-Duitsland, moesten we door de Gotthardtunnel in Zwitserland, maar het was zulk mooi weer, dat Jan, onze chauffeur, ons over de Gotthardpas heeft geleid. Dit was een mooi kadootje, want met het weer van die dag heb je mooie vergezichten. Boven op de berg zijn we gestopt en de temperatuur was hier veel beter dan beneden in het dal, 24 graden, wat erg warm is voor boven op de berg. Op deze berg ligt ook de waterscheiding, het water aan de zuidkant stroomt uiteindelijk naar de Middellandse zee en het water van de noordzijde stroomt uiteindelijk naar de rivieren die hun stroomgebied naar het noorden hebben, waaronder de Rijn. De oorsprong van de Rijn hebben we gezien en begint heel helder. De afdaling had nog een paar leuke haarspeldbochten voor ons in petto en Jan heeft ons weer veilig beneden gebracht. Ik moet zeggen dat ik dit natuur tafereel veel mooier en indrukwekkender vindt dan het over de top rijke leven in

Monte-Carlo, maar ik kan jullie vertellen dat er een film aan komt met Julia Roberts en Nicole Kidman. Daar waren ze opnames voor aan het maken bij Hotel de Paris naast het Casino in Monte-Carlo. In de anderhalf uur dat we op het terras zaten bij Cafe de Paris, tegenover het hotel, hebben we de opnames kunnen zien, Nicole en Julia komen het hotel uit en worden aangevallen door paparazzi-fotografen. In die anderhalf uur hebben ze niets anders gedaan. Nicole en Julia heb ik niet echt kunnen zien door de drukte op straat en ondertussen komen er ook nog casinogasten aan in de meest dure auto’s. Om even in het eerste gedeelte van het casino te kunnen kijken, vooral naar het plafond, had ik mijn lange spijkerbroek aangedaan, want in korte broek kom je niet binnen. Het ziet er allemaal feeëriek uit in de avond, dat je het idee krijgt dat de wereld alleen maar uit Jetset bestaat, je hoeft de krant er maar op open te slaan om er achter te komen dat het tegendeel waar is. Het is leuk om een keer gezien te hebben, wat de beau-monde doet om hun geld te verdienen en ermee te koketteren, maar het is gelukkig niet mijn leven. Zo, nu hoop ik voor mijn vroege lezers, dat dit bericht weer een fijn ochtend gevoel geeft. Straks staan er 2 koffers klaar, waarvan de inhoud gewassen, gedroogd en gestreken moet worden, dus veel hobbytijd zal er niet wezen, maar ik doe mijn best.