zaterdag 6 maart 2010

spelen met Atarashi.

Vandaag niet zo’n triest verhaal als gisteren. Ik heb er reacties op gehad, zowel onder het bericht als ook E-mails. Ja, het leven is niet altijd even leuk. Soms wil ik gewoon spelen met een patroon en kijken wat ervan komt. Zo kwam ik aan dit patroon en om het beter te snappen hoe het in elkaar zit, ga ik er gewoon mee aan de slag. Je hebt altijd wel resten liggen die niet zo gauw meer gebruikt worden. Dit patroon bestaat uit een cirkel en een vierkant, met vulling ertussen. Elk blokje wordt gelijk afgewerkt door de cirkel op de onderkant te gebruiken. Daarop wordt een vierkant stukje vulling gelegd met een vierkant lapje er boven op. De randen van de cirkel worden naar voren gevouwen over de vierkant heen. Het geheel wordt netjes dicht geappliceerd en met een ‘ik en jij’ steek worden de blokjes aan elkaar gemaakt. Ik heb geprobeerd er
iets leuks van te maken en om het niet saai te laten worden heb ik het laatste stukje rechts onderin niet gemaakt. In ons oude huis hing dit aan de muur in de woonkamer. Vaak was het onderwerp van gesprek, omdat mensen het niet af vonden. Wanneer ik het gemaakt heb weet ik niet meer en het is ook naamloos gebleven. De blokjes heb ik met verschillende kleuren garen aan elkaar gemaakt. Er zijn nog veel meer mogelijkheden met dit blokje. Ze noemen het geloof ik Atarashi. Ik vind de blauwe stofjes met de koeien erop nog steeds leuk. Het grappigste stofje is de gele.

3 opmerkingen:

Klaske zei

Ik moest even bij lezen, maar het leven is inderdaad niet altijd even leuk! Atarashi is een leuke technniek, ik heb er ook een boek van maar eerlijk gezegd nog nooit wat mee gedaan, ach het was de bedoeling om 200 jaar oud te worden dus dan komt dat ook nog wel eens aan bod. Als je nagaat dan zijn er veel technieken?!Fijn weekend!

billibeer zei

test

billibeer zei

He....Zowaar gelukt!bedankt Aart(en nu maar hopen dat ik het allemaal onthou...)Mooie quilt trouwens.
Het verhaal van Oma vond ik wel heel aangrijpend,niet te rijmen toch?