zondag 28 februari 2010

Ik wil een zonnetje!!

Vandaag wil ik de zon laten schijnen, iedereen mag van mij vrolijk over straat. Mijn zusje is vandaag jarig, dus het mag feest zijn en stoelen zullen we wel nodig hebben! Het lukte me niet om een foto te maken van de hele quilt, ik was alleen thuis en de lijm om mij aan het plafond te plakken was op ;-) . Deze quilt heet Stoelendans en is gemaakt in 2001. Ik had toen net mijn eerste naaimachine, het eerste half jaar heb ik er verlekkerd langs gelopen, maar durfde de machine niet te gebruiken. Eindelijk kon ik mij er toe zetten aan de machine te werken en heb een patroon gebruikt die niet zo moeilijk was. Het patroon van 1 stoel bestaat uit 3 delen, volgens de paperpiece methode, dus het was alleen maar rechtuit naaien. Ik had deze quilt in hele andere stoffen in een blad zien staan, maar wilde daar natuurlijk weer mijn eigen draai aan geven. Ik heb toen verschillende felle stoffen uit mijn bakken gepakt en daar lekker mee gespeeld. De kleuren wilde ik niet altijd op elkaar afgestemd hebben, het mocht ook weleens flink vloeken. Het moeilijkst was de blokken tot randen te naaien. Ik deed dit elke morgen tussen 7.00 en 8.00 uur, omdat ik dan even vrije tijd had en ik had de radio zender Duitsland 2 ontdekt, klassieke muziek, ik vond het heerlijk om daar bij te werken. Als ik naar buiten keek, dan haastte iedereen zich naar zijn/haar werk en ik zat daar lekker met zonnige stofjes en heerlijke muziek.
In 2006 heeft deze quilt gehangen tijdens de quiltmarkt in Bennekom. Ik heb in dat jaar met 5 dames een quiltmarkt georganiseerd, deze bestond uit diverse onderdelen. Er was de tentoonstelling, er waren demonstraties, lezingen , een 2e handsmarkt en een verloting. De  verloting was ten bate van Stichting Verdanda.
http://verdanda.nl/ , zij maken en geven quilts aan mensen die extra warmte nodig hebben. Mensen in instellingen die meervoudig gehandicapt zijn. We hebben die dag veel geld verdiend voor Verdanda. Ga eens kijken op hun site en maak 1 of meer blokken en stuur ze naar hen op. Het wordt zeer gewaardeerd. Op foto’s in hun archief kan je deze stoelendans zien hangen aan de muur. Gelukkig durf ik nu veel meer, heb een andere naaimachine, Bernie, waar ik zeer veel plezier aan beleef.

zaterdag 27 februari 2010

Ommuurde liefde.

Ik heb voor vandaag weer een quilt uit de voorraad, die er nog ligt om het weblog licht te aanschouwen. Hij heet  Japanese love en is van 2008. De naam Japanese love is een combinatie van het gebruikte blok en de stoffen die ik gebruikt heb. Ik was een keer in een winkel die ik niet bij naam zal noemen, ga daar niet zo graag heen. Waarom? De winkel is altijd een zootje en als je stof wil kopen moet je eerst langs alle rollen. Heb je gevonden wat je wil, dan moet het nog afgesneden worden. Heel fijn als je 6 klanten voor je hebt staan. Het kan ook gebeuren dat je de enige klant bent, het hangt er vanaf wie er werkt, maar dan hangt zo iemand constant om je heen. Heb je haar nodig dan moet je op zoek gaan. Zo ook die ene dag, 6 klanten voor me die een berg stof inkochten, een hoop gekwebbel, ik werd het zat en pakte gewoon een pakketje kant en klaar, dat in de buurt lag. Kan weleens gebeuren als je je loopt op te vreten. Toen ik weer in de bus richting huis zat, zag ik pas wat ik gekocht had. Ik vond het wel mooi en wist dat ik het ooit zou gebruiken. Een
quiltvriendin was jarig geweest en had een blikje gekregen met een patroon erin. Dat patroon werd gek*****rd, uitgedeeld en zo kwam ik aan dit patroon met harten. Met vierkanten noem je dit blok cardtrick, dus je zou dit hearttrick kunnen noemen. Toen de vier blokken klaar waren moest er nog een rand omheen, die heb ik helemaal uit zitten tekenen. In de hoeken wilde ik deze 8 puntige ster gebruiken. Ik vond het niet leuk om de quilt vierkant te maken en wilde weer eens wat uitproberen. Een bies om een quilt zetten is niet zo moeilijk, maar deze moest niet om de hoek naar beneden, maar om de hoek omhoog. dit heeft me wel wat hoofdbrekens gekost, uiteindelijk is het me gelukt. Waarom makkelijk doen, als het ook moeilijk kan!!! Ik heb nog een close-up van één van de hoeken genomen,
zodat jullie er nog beter naar kunnen kijken. Japanese love is met de hand genaaid en met de hand gequilt. Zelf vind ik de rand zeer geslaagd, is sterk met openingen qua kleur.

vrijdag 26 februari 2010

Alweer sterren.

Gisteren moest ik iets zoeken in mijn quilthoekje. In ons vorige huis had ik de logeerkamer tot mijn beschikking, nou ja logeerkamer, mijn schoonmoeder sliep daar als ze bij ons was. Maar nadat mijn naaimachine er stond en 2 buro’s, mocht ze blij zijn dat ze in mijn atelier mocht slapen. Toen we 4 jaar geleden verhuisden naar ons appartement heb ik een hoek in de slaapkamer ingericht. Nu was het tijd voor Henk dat hij een hobbykamer kreeg. Denk je eens in, je wordt wakker en het eerste wat je ziet is de naaimachine met daarachter een kamerhoge boekenkast met zeker 2 meter boeken. De tijdschriften heb ik dan nog niet meegeteld, maar dat is wel 3 meter. Onder mijn buro lag een stapel quilts die nog niet af zijn gemaakt. Ik hou niet van termen als WIP, AFFO of UFO. Of ik ben nog bezig met een quilt of hij is klaar, meer termen wil ik daar niet aan kwijt. Waarom liggen ze er dan nog? Goeie vraag en het antwoord is simpel:
* Ik ben er nog niet uit hoe ik er mee verder ga.
* Er is ineens iets tussen gekomen, meestal is dat een patroon waar ik mee ben begonnen.
* Soms ben ik ze ook gewoon vergeten.
Ik kan lang bezig zijn om te beslissen wat ik in de rand ga doen, soms zijn er diverse methodes en een keuze maken is dan niet zo eenvoudig.
Het kan ook gebeuren dat mij dat later ineens te binnenschiet, dan pak ik de desbetreffende quilt en ga er mee aan de gang.
In een blad zag ik foto’s van Australische quiltwinkels en op één van die foto’s hing achter in de winkel een quilt met dit patroon. Dan pak ik mijn tekenblok en probeer het patroon uit te tekenen. In dit geval was dat eenvoudig. Het kleurenschema van die quilt heb ik ook aangehouden voor mijn quilt omdat ik de kleuren mooi vond. Na dat de top in elkaar zat moest er een rand omheen en dat heeft een tijdje geduurd, totdat een quiltvriendin me opbelde met de mededeling dat ze weer een tas met stofjes van haar zus had gekregen. Die zus is al aardig op leeftijd en dan gaan mensen weleens opruimen. Stel je voor dat ze dood gaan en dat een ander dat moet opruimen. Ik ken ook iemand die op de verdieping waar de slaapkamers zijn een oude mooie kast heeft staan. Gaan de deuren van die kast open, dan is die kast helemaal gevuld met rolletjes oude kant en allerlei oude bandjes. Deze dame verheugd zich nu al, dat de kinderen dit op gaan ruimen, wanneer zij het aardse voor het eeuwige heeft verwisseld. Ja, mensen zijn gelukkig niet allemaal hetzelfde. In de  tas van die zus zat deze stof, die ik in de rand heb gebruikt, ik vond hem perfect en vindt dat nu nog, alleen hoe werk ik hem af.
Dat komt vanzelf een keer, maar eerst moet ik maar eens de troep opruimen die zich verzameld heeft in mijn hoekje. Hebben jullie een idee hoe dat komt? Zolang dat niet opgeruimd is kan ik niet echt aan het werk, heb het weleens gedaan, maar dan schrik je elke keer weer, omdat de quilt die onder de naald ligt van alles van de tafel schuift. Omdat de quilt nog niet af is, heeft hij ook nog geen naam, ik heb al wel een idee. Deze quilt is met de hand genaaid en met de machine gequilt.

donderdag 25 februari 2010

Huwelijk.

In 2008 zijn we getrouwd, dit had al veel eerder kunnen gebeuren, maar het werd steeds vooruit geschoven. Sinds april 2001 kunnen 2 mensen van hetzelfde geslacht een huwelijk sluiten. Henk was aan het revalideren na een ingrijpende operatie, hij reed rond in zijn rolstoel en vertelde mij iets, ik vroeg me af wat hij bedoelde. Ik stelde hem de vraag of hij soms trouwplannen had, hij vertelde dat hij er al met verschillende mensen over had gesproken. Ik vroeg aan hem waarom ik daar nog niets van wist, kreeg het antwoord dat hij mij op zijn knieën had willen vragen, maar hat dat niet echt ging, omdat hij een deels verlamd linker onderbeen had. Mijn reactie toen was dat er genoeg personeel liep, die hem wel even op zijn knieën wilden helpen en daarna er ook weer af. Dus wat was nu het probleem!!
Hij wilde in de zomer trouwen en dat is ook gebeurt, op de laatste zomerdag. We wilden geen groot feest  en we wilden alles niet ver van elkaar af. We vonden een mooie trouwlocatie, waar we ook konden dineren met onze gasten. Het werd een mooie dag. Inmiddels liep hij met een stok en om goed steun te hebben, had hij bergschoenen. Dit alles maakt helemaal niet uit, die stok kan je wegleggen als er foto’s gemaakt worden en al staat die stok op foto’s is dat nog geen punt. Dit is de realiteit op dit moment, zo is het leven.
Er moest een hoop geregeld gaan worden. Ik wilde een ringenkussentje, ben me gaan oriënteren in de bruidsmode zaken en vond de ringenkussentjes er zo lelijk uitzien, dat ik besloot deze zelf te maken. Uit zijde heb ik 5 harten geknipt en deze geappliceerd  op goudbrokaat, die ik eens gekocht had omdat ik het erg mooi vond. In het hart heb ik een wilde roos geappliceerd en lintjes genaaid. In een winkel met bandjes en knoopjes in Utrecht vond ik de rozen en die heb ik op de vier hoeken genaaid. Onder het kussentje loopt nog een brede band, want mijn zoon was bruidegomsjonkertje, hij was toen net 3 jaar geworden, met zo’n band kan het kussentje beter op zijn hand blijven liggen.
Een receptieboek vonden we niet leuk, daarom besloot ik om een receptiequilt te maken, eerst een patroon die daar geschikt voor was en dan de stof uitzoeken. Het belangrijkste van een receptiequilt is, dat de namen goed te lezen moeten zijn, er zijn stiften te koop die hier voor geschikt zijn. De stof werd gevonden bij Elly Prins, die mooie stof verkoopt die extra breed is en waar je ook je quilt machinaal door kunt laten quilten, http://www.machinequilting.nl/ . De stof heb ik in vierkantjes gesneden. Omdat niet iedereen overweg kan met op stof schrijven heb ik van schuurpapier een vierkantje uitgesneden, uit paternoplaat heb ik een raampje gesneden en die twee met schilderstape aan elkaar geplakt. Nu konden de gasten een lapje pakken die tussen het raampje en het schuurpapier leggen en hun naam noteren. Op deze manier stonden de namen mooi in het midden. Men had de keuze uit 3 kleuren en zo bepaalden de gasten hoeveel sterren er van elke kleur gemaakt werden.
Voor het huwelijk had ik al kleine driehoeken getekend, van de achtergrondstof waren ook de vierkanten en driehoeken getekend. Toen we de volgende dag op huwelijksreis gingen naar Ameland, had ik alles bij me om alvast sterren te maken. Ik heb expres de sterren van paren en echtparen uit elkaar geplaatst, behalve de sterren met onze namen, die zijn ook bij elkaar geplaatst, in het midden. Deze heb ik al met de hand gequilt, de rest nog niet. Laatst heb ik een cursus gevolgd over duimquilten, hiermee wil ik onze huwelijks quilt af gaan quilten.

woensdag 24 februari 2010

Sunshine Award.

21-02-10-Sunshine-award
Vandaag ontving ik de Sunshine Award van Suus. Daar ben ik heel blij mee, Suus waardeert de verhaaltjes en vind mijn quilts mooi. Nu moet ik de Award doorgeven aan 6 mensen. Daar heb ik diep over na zitten denken, wie zou daar voor in aanmerking komen. Na rijp beraad met mezelf, heb ik besloten om hem aan 1 persoon en weblog te geven en de andere 5 zijn voor mijn lezers. Ik ben nog niet zo lang bezig en er zijn veel mensen die mijn quiltwaardigheden lezen, ik zie mensen uit Leek, Leeuwarden, Parijs, Sydney. Ik ken deze mensen niet, maar ze zijn wel geïnteresseerd in mijn blog. TROMGEROFFEL, TROMGEROFFEL…………………..
de Award gaat naar Supergoof. Waarom? Ik lees haar blog vol belangstelling, ze maakt mooie quilts, het zijn niet mijn kleuren en patronen. Maar als ik ze lees dan denk ik aan koffiedrinken bij haar aan tafel en dan neem ik het gebak wel mee. Ze heeft het de laatste maanden nogal voor de kiezen gekregen en haar berichten over die periode raakten mij. Ik wens haar en de haren veel sterkte en geluk!!

Quiltbee.

Gisteren was er een quiltbee bij mij thuis en wie van verre komt is meestal de eerste. Wij waren jarenlang een groepje van 5 mensen, maar 4 jaar geleden verhuisde 1 lid. Nu is verhuizen op zich geen probleem, als je maar in de omgeving blijft. Deze dame verhuisde naar Drenthe, dit is iets te ver. Maar zeker 1 keer per jaar gaan we naar Drenthe, het liefst met mooi weer, dan kunnen we heerlijk in de tuin zitten achter haar mooie boerderijtje in het rustige Drentse land. Deze keer kwam ze naar ons toe. Om 8.15 uur vertrok ze met de auto, om net na 10.00 uur bij ons aan de koffie te zitten. Natuurlijk had ze verschillende projecten meegenomen, waar ze op dit moment mee bezig is, wij lieten haar weer projecten zien. Voor de lunch had ik een grote pan kippensoep gekookt en er waren 3 soorten brood en diverse beleg. Fruit was de hekkensluiter en daarna konden weer door met onze werkjes.  Ik heb vandaag geen

steek uitgevoerd, maar hiernaast  heb ik de foto geplaatst van het project waar ik mee bezig ben. Dit is het hart van de quilt in wording, die uiteindelijk “Starlight dancer” genoemd zal worden. Ik heb de naam hier maar vast neergezet, want zo nu en dan weet ik niet meer welke naam ik nu weer heb verzonnen.
Om 16.30 uur vertrok iedereen weer huiswaarts en na opruimwerk en de stofzuiger door de tent, kon ik even uitpuffen, want je bent wel de hele tijd in touw. Over 4 weken is er weer een bee, maar dan niet bij mij. Dus dan kan ik de hele dag weer werken en wordt ik weer verzorgd. Eén van de dames had allerlei stoffen meegenomen die ze gekregen had, ze vond deze stoffen niet zo fris ruiken, dus had ze ze gewassen en gestreken. en toen we uit elkaar gingen was het allemaal verdeeld. Ik heb allemaal geruite stoffen van overhemden eruit gehaald. De overhemden van Henk en mij versnijd ik altijd als ik ze uit de roulatie heb genomen. de rugpanden zijn hier geschikt voor. Sinds enige tijd neemt een andere quiltvriendin ook overhemden mee voor mij van haar 2 schoonzoons. Ik denk dat ik daar nu wel een behoorlijke quilt van kan maken. Het zal wel een bonte quilt worden, maar dát vind ik nu juist een uitdaging.

Ik ben vanmorgen iets belangrijks vergeten en wel de uitslag van de Give-away. De naam voor het naamloze quilt is geworden “Moeders stapel”, Marriëtte is daarmee de winnares en ontvangt van mij een stapeltje rozenstofjes. Van Harte Gefeliciteerd Marriëtte. Het adres van haar weblog is: http://marriejetjesquiltjesenzo.web-log.nl .

dinsdag 23 februari 2010

De vliegende Hollander.

In een quiltbee waar ik lid van was, het bestaat niet meer, ontstond het idee om gezamenlijk een project te starten. Het plan was om een windroos te maken en daar zou iedereen op zijn eigen wijze mee verder gaan. Ik werkte nog volledig op de hand, dus mallen maken, stof uit zoeken en aan de gang. Ik wilde de ronde rand, bij de punten van de
ster met gestreepte stof doen, om zo graden te simuleren. Maar wat nu!! In de hoeken van het midden blok en in de rand heb een gedeelte van de windroos herhaald, om het vierkante midden een kader te kunnen geven. Zo ook in de rand. De stof die ik gebruikt heb voor het middenstuk is met kleine blauwe bloemetjes. Waar werd en wordt een windroos gebruikt? In de scheepvaart. En zijn wij niet vroeger, en nu nog, niet een zeevarend volkje geweest? Dus wilde ik zeilschepen. Daarom gezocht naar een patroon en deze via malletjes op de stof getekend. Het in elkaar naaien van de schepen was nog best een lastig werkje, maar al gauw had ik 4 zeilschepen. En waar zeilen die schepen? Juist, op zee. Daarom heb ik 8 stukken stof genomen en op de achterkant lijntjes getrokken met mijn potlood. en zo heb ik plooien genaaid, met de hand. Ik had wel net een naaimachine gekregen, maar die stond alleen maar op mijn buro te niksen. Ik was blij dat ik de naaimachine had, maar durfde er verder niet aan te komen. Dat heb je als je als jongen alleen maar jongens dingen moest doen. Op school vroeger, was handwerken voor meisjes en de jongens moesten handenarbeid doen. Stoeien met een zaag en een schroevendraaier enzovoort. Ik heb het altijd jammer gevonden dat ik geen basis heb meegekregen wat handwerken betreft. Al was het maar het leren van een knoop aanzetten! Naderhand is dat wel goed gekomen met die naaimachine.
Die plooien  zijn op sommige plaatsen zodanig vastgezet, dat er golven vormden. Toen ik aan quilten toekwam, wat ik ook met de hand heb gedaan, is de stof met de bloemetjes  zodanig gequilt dat ik de palmbladen, die er in zitten, gevolgd hebt. Die vormden een rechte lijn, zodat de bloemetjes ineens omhoog kwamen. Dit effect is misschien moeilijk te zien op de foto’s, maar geloof me, ik ben hier nog steeds blij mee. De naam “De vliegende Hollander” is voortgekomen uit de Nederlandse zeil geschiedenis. Wanneer dat schip gevaren heeft moet u maar even opzoeken via Google.
Deze quilt is in 2001 gemaakt en heeft een maand in de etalage gelegen bij een beginnend kunstatelier in Laag Keppel bij Doesburg.
Terwijl ik dit bericht schrijf denk ik even aan mijn eigen vliegende hollander, mijn zoon van 4,5 jaar oud, die met zijn moeders voor 3 weken naar Australië is gevlogen.
Zaterdagochtend zijn zij om 11.21 uur opgestegen van Schiphol en zondagmiddag om 12.30 uur, nederlandse tijd waren zij in Sydney, met een tussenlanding in Singapore. Jullie begrijpen dat ik hem nu al mis.
Hij heeft het goed gedaan tijdens de vlucht en ik denk dat hij bij het cabinepersoneel goed in de smaak is gevallen, want het is een charmeur.
Wat dat moet gaan worden is nog een vraag, maar ik denk dat hij er wel komt.

maandag 22 februari 2010

I’ll never promissed you a rosegarden.

In het Quiltnieuws van December 2003 tot December 2004 werd een mistery gepubliceerd, dit gebeurt in delen. Omdat het blad om de 3 maanden in de brievenbus glijdt, heb je 3  maanden de tijd om de het patroon in elkaar te zetten. Maar wat het resultaat gaat worden, weet je niet, best spannend. Het is het makkelijkst om je aan de opgegeven kleuren te houden, maar het wordt spannender als je daarvan afwijkt. Ik herinner me dat ik me aan de opgegeven
kleuren heb gehouden.
Omdat ik voor het gazon een stof heb genomen, is de naam ontstaan. In een relatie kun je elkaar van alles beloven, maar als het even anders loopt dan gedacht, dan worden beloftes vaak vergeten. Een oud lied zorgde voor de naam. Rond de harten heb ik met de machine gemeanderd, met de kleur voor het garen die in het hart voorkwam. In het hart van het hart, daar waar de twee rondingen samenkomen heb ik een kraal in de vorm van een hart genaaid. Wat een leuk effect geeft en ook leuk werk is om te doen, is de rand met de vliegende ganzen. Dit is een quilt uit 2005.
Ik heb besloten om woensdag bekend te maken wie de give-away heeft gewonnen. Dinsdag is er hier een Bee, Jos, Gerda, Dini en Ada komen rond 10.00 uur. Rond lunchtijd zorg ik voor een lunch en om 16.00 uur gaat iedereen weer huiswaarts. Vandaag moet ik de boodschappen doen voor morgen, morgenochtend koop ik dan de laatste dingen, zoals broodjes en beleg. Vandaag maak ik vast een grote pan soep.

zondag 21 februari 2010

logcabin.

Gisteravond was ik even te vinden op quiten-startpagina, daar zag ik een bericht van Anja, http://anjaquilten.web-log.nl/ . Zij had haar quilt klaar, de Hidden Stars, uit het boek JELLY ROLL QUILTS van PAM & NICKY LINTOTT, uitgegeven door Veltman uitgevers. Ik kom zo af en toe weleens op haar blog, maar vanaf nu staat ze in mijn favorieten en ik meld me aan als volger. Anja vroeg zich af hoe de quilt te quilten, ik heb haar geantwoord vandaag mijn logcabin hier te tonen. Dit is een log-
cabin met ongelijke banen, waardoor er een ronding ontstaat.
Naai 2 blokjes aan elkaar ( even draaien ) en je hebt een bladvorm.
Vier blaadjes vormen een molentje, de molentjes passen in elkaar zodat je mooi af kunt wisselen met kleuren. Mijn favorieten kleuren zijn al van jongs af aan blauw en groen. Ik wissel graag af met donker-licht, fel-zwak, waardoor er een speelse kleurcombinatie ontstaat. In de rand heb ik die kleuren nog een keer terug laten komen in smalle blokjes, de stoffen van de bloem en van de rand mogen niet bij elkaar in de buurt zitten. Toen ik de quilt vanmorgen pakte, merkte ik dat deze ook nog geen naam heeft. Toen ik vanmorgen de tv aanzette, was het eerste wat ik hoorde, de naam van een camping in Italië, met de naam
C’era una volta. Dit is nu de naam van dit quilt. De nederlandse vertaling van de naam is – Er was eens – een toepasselijke naam voor dit quilt.
Waarom? Dit is een van de eerste quilts die ik op de naaimachine maakte, meestal ‘s ochtends tussen 7 en 8 uur. Henk was al naar het station, half 7 ging hij weg. Ik ging onder de douche en kleedde me aan en had even tijd voor mezelf. We woonden toen in Dieren en sinds onze verhuizing naar Dieren was ik huisman geworden. De meeste mensen beginnen om 8 uur met werken en ik zag mezelf om 7 uur nog niet met de stofzuiger aan de gang, of nog erger de strijkbout. Daarom zat ik tussen 7 en 8 uur achter de naaimachine. Ik moet even nakijken in de rij agenda’s uit het verleden wanneer deze quilt is gemaakt.
Mijn agenda’s bewaar ik altijd, omdat dat een soort papieren geheugen is.
Voor de achterkant had ik een lap op de markt gekocht en de rand is naar achter omgeslagen. Gisteravond dacht ik dat ik de ronde vormen in de quilt had gequilt, maar nu zag ik dat ik de blokvormen heb gevolgd. Eigenlijk heeft zo’n quilt niet veel nodig en is het quiltwerk alleen maar bedoeld om de drie lagen vast te zetten. Deze quilt is bedoeld om lekker onder te kruipen wanneer je grieperig bent of zo, als een quilt warmte moet geven, moet je niet te veel quilten. Een quilt geeft warmte als de lucht stil kan staan tussen voor- en achterkant. Hoe meer gequilt hoe vlakker en dan kan er niet zoveel lucht stilstaan tussen de lagen. Toen wij de meubels uitgingen zoeken voor dit huis, was de quilt
de uitgangsbasis. De quilt ligt altijd 2 keer dubbel gevouwen over de rug van deze stoel.
In de eerste jaren was ik niet zo bezig met namen voor een quilt, later is dat wel gekomen. Je bouwt een voorraad op, sommige ga je ineens een naam geven, er is er een, die ik binnenkort publiceer, die stoelendans is gaan heten. Nu heb ik weleens een ‘werktitel’ voor een quilt in wording, later veranderd dat in een officiële naam. Of de werktitel blijft de naam voor de quilt. Het label op de achterkant zet ik aan twee kanten vast onder de afsluitbies.
Ik weet niet of jullie het gezien hebben, maar al 19 landen lezen mee met mijn quilt wetenswaardigheden. Ik mailde gisteren nog naar een quiltvriendin dat mijn verste bezoeker uit Indonesië kwam, na een half uur was dat achterhaald nieuws, Australië meldde zich. Ik geniet hier toch wel van. Door op de bank te spelen met naald en garen, of achter de naaimachine kun je de hele wereld bereiken, of veroveren, daar ben ik nog niet uit. Iedereen uit de hele wereld wil ik groeten en succes wensen met alles wat hij of zij doet. Ik wens iedereen Vrede!!!

zaterdag 20 februari 2010

Waarom heb ik deze quilt nog geen naam gegeven?

Naar aanleiding van het bericht van gisteren vond ik deze quilt wel een bericht waard voor vandaag. Hij is met de hand genaaid en gequilt. Je kan hier goed zien dat ik nog niet zo goed na dacht toen. In de rand zie je heel goed dat ik de zwarte stof met wit garen heb genaaid. Vooral in de kruispunten valt dit op. Toen ik hem gefotografeerd had, draaide ik hem even om, om de naam te kunnen zien. Hij heeft nog geen naam, dus ik stel voor dat jullie, de bezoekers van mijn weblog, de naam verzinnen. Ook kan ik niet terugvinden wanneer ik hem gemaakt heb. Ik heb de rand afgemaakt tijdens onze vakantie naar Andalusië, maar wanneer was dat? We zaten in Nerja, aan de spaanse zuidkust, in zo’n vreselijke vakantie kolonie, met in het midden een zwembad en personeel, wat er voor moest zorgen dat de kindjes vermaakt werden. Wij zaten in de buitenring van het complex, gelukkig hadden we geen last van de geluiden die kinderen in een zwembad kunnen voortbrengen. Buiten op het terrasje van onze kamer zat ik de rand dicht te maken en ontdekte dat de spaanse mannen wel erg geïnteresseerd waren. Als ik dit niet gedaan had, had deze “hunk” niet gekeken. Dat is het voordeel als je niet de begaande paden bewandeld. Ik weet wel een manier om erachter te komen wanneer we

in Andalusië waren. De hulplijn heeft gewerkt en wel heel snel, het was 1999. Dank je wel Pa!
Toen we op nieuwjaarsdag bij mijn ouders waren kwam mijn vader met een mapje aanlopen. In dat mapje zaten allemaal kaarten die wij, de 5 kinderen, door de jaren heen vanaf ons vakantie-adres naar huis hadden gestuurd. Dus hebben we met hem alle kaarten bekeken, vooral naar de poststempels op de postzegels, en alles op volgorde gelegd en opgeschreven. Mijn hulplijn is uitgezet en straks wordt ik gebeld en krijg de juiste informatie.

Op de foto kunt u zien dat ik afgewisseld heb met de kleur van het quiltgaren. De zwarte stof komt van een oude en verwassen dekbedhoes en het uiterste stofje bovenin komt bij mijn moeder uit de lappen mand en is een overschot die overbleef nadat ze iets voor mij genaaid had. Snoopy staat erop, ik vind het nog steeds een leuk stofje, vooral door het verhaal dat erachter zit. Er zitten meer stofjes uit mijn moeders lappenmand in dan die ene met Snoopy erop.
Ik maak er een Give-away van, plaats een reactie, daaruit zal ik een bericht kiezen. Elk bericht krijgt een nummer en die nummers gaan in een bak en daaruit zal er een nummer getrokken worden. De gelukkige ontvangt een stapeltje rozenstofjes die ik niet gebruikt heb of overschotten van de tas voor mijn moeder. Succes!

vrijdag 19 februari 2010

Update van 6-puntige sterren.

Hier is een update van 6-hoekige sterren, die ik tot nu toe genaaid heb. Ik heb al zoveel laten zien van het verleden, maar er is natuurlijk ook een heden, vanmorgen was ik in de veronderstelling dat ik een nieuw blok kon downloaden voor de tulpenquilt, maar dat had ik mis. Normaal kan ik die elke 18e van de maand ophalen, maar vorige week waren die al geplaatst. Nu dus wachten tot de 18e van Maart. Maar geen nood, dit weekend begin ik aan blok 2, de mallen zijn al getekend op freezerpaper en liggen klaar om op de stof gestreken te worden.
Voor de 6-puntige sterren ben ik nu op de helft, de midden ster is af en van de 36 blokken heb ik er 18 klaar. Nu heb ik alweer voorbereidingen getroffen voor de volgende 9 blokken. Ik heb ze lekker door elkaar gehusseld, dus er blijft nog veel geheim. Ik heb een mal gemaakt van
een zoute drop en van een driehoek, de driehoeken gaan de zeshoeken verbinden. Er wordt dan weer een 6-puntige ster gevormd. Die grote sterren wil ik ieder van andere stoffen maken. Ergens vraag ik me ook af hoe dit
patroon er in felle kleuren uit zal zien.
Wie weet komt dat nog wel eens, de mallen bewaar ik altijd in een mallenbakje. Hoe meer daar in zit hoe meer het zoeken wordt. Ook heb ik mappen met de patronen die ik ooit gebruikt heb, daar zitten ook nog mallen in. Die mappen moet ik nog eens ordenen en uitzoeken. Voor dit quilt gebruik ik Japanse stoffen die een hele mooie textuur hebben en stoffen waar strepen in zitten, gebruik ik zodanig dat als de ster in elkaar genaaid zit, het een doorlopende lijn gaat vormen. Misschien is dat te ontdekken als de foto vergroot wordt ( klikken op de foto). Voorlopig heb ik nog genoeg speelplezier voor de boeg.

donderdag 18 februari 2010

Wedstrijdquilt Eqc Waalre.

Vandaag wil ik graag mijn quilt laten zien, die ik maakte voor de Europian Quilt Championships te Waalre in 2007. Henk en ik waren op vakantie geweest in Zuid-Afrika, een bijzonder mooi land, in Kaapstad heb ik stoffen gekocht. Er waren in Kaapstad 4 quiltwinkels, maar het is overal niet echt veilig, dus had ik informatie ingewonnen bij ons bed and breakfast adres. Er was er 1 waar het redelijk veilig was om naar toe te rijden. We hadden daar een auto gehuurd en dat was een witte Mercedes, niet echt een auto om mee door een sloppenwijk te rijden. De stoffen die ik daar heb gekocht heb ik gecombineerd met stoffen van Jabulisa, een webwinkel, die Zuid-Afrikaanse stoffen verkocht. Ik heb een patroon
gebruikt uit het quiltblad Euroquilt, waar er maar 3 los van zijn verschenen. Later is het blad als catern bijgevoegd geweest bij Magicpatch. Een aantal cirkels heb ik opgeschoven, omdat ik de verdeling niet helemaal goed vond.
Toen ik hiermee begon, moesten mijn quiltvriendinnen heel erg wennen aan het kleur gebruik, ik had niet echt een beeld van hoe het moest worden. Je probeert de 2 groepen stoffen deels bij elkaar te houden, maar ook te combineren. Ik had ook een zak met scraps gekocht en daar zat stof in waarop een medaillon met de afbeelding van Nelson Mandela. Ik had maar 3 stukjes stof met genoeg beeltenis van Nelson. Mijn plannen begonnen vorm te krijgen, ik wilde de quilt opdragen aan een bijzondere man met de naam Nelson Mandela. Dan ga je brainstormen over de persoon en het winnen van de Vredesprijs moest belangrijk worden in mijn quilt. Ik had ook een tafelloper gekocht, die voornamelijk goud met blauw was, die moest gebruikt worden voor de ring, maar om die nadruk te geven is de ring opgevuld met een laagje Hobbs. De stof
was moeilijk, omdat er op de achterkant bijna niet te tekenen was, dus is er een laagje Vliesofix achter gestreken, wat het tekenen vergemakkelijkte. Ook heb ik het gevangenisnummer van Nelson verwerkt in de quilt. Rechts bovenin zit het. Ook
wilde ik zijn geboortedatum in de quilt, het is misschien moeilijk te zien op de foto, maar zijn geboortedatum is 18-07-1918. Dit heb ik uitgevoerd in goudkleurige rocailles en de 7 is gemaakt van knoopjes met een glimmend laagje. Ik heb met deze toevoegingen de natuurlijke rijkdommen van Zuid-Afrika willen uitbeelden, in de stoffen zaten al de prints van de dieren. Ook zit er een stukje stof in met de kaart van Afrika en de tekst NKOSI in. Dit is de stam waar Nelson uit voortkomt. Kijk daarvoor naar de 4e foto, onder
de eerste 6 van het gevangenisnummer. De 2 zessen van dit nummer heb ik uitgevoerd in diamanten, in dit geval gelijmde glazen steentjes. Ik heb enorm genoten van het maken van dit quilt. Toen ik bezig was ging ik voor de hoofdprijs, dat stimuleerd je, je goed te focussen op het werk. Toen hij in Waalre hing lag het aan de jury, ik had mijn best gedaan. Ik weet niet of zij al deze kleine details hebben gezien, ze hebben zich misschien wel afgevraagd wat al de cijfers betekenden, ik viel dus niet in de prijzen, dat geeft niet de ervaring die ik hiermee heb opgebouwd was goud waard. Maar één
naam was geschikt voor deze quilt en dat was “Nelson’s Smile”, want deze man lacht altijd, als je zo onverwoestbaar uit de strijd kan komen, heb ik diep respect voor zo’n persoon. Laatst was er het programma Andere tijden, waarin werd verteld over de vrijheidsstrijd die hier in Nederland gaande was om Nelson vrij te krijgen. Het verbazende was dat er veel ondergronds werk is verzet  en dat Nelson precies wist wat er ‘buiten’ gaande was. Toen wij in Kaapstad waren hebben we vaak zitten lunchen bij “Ons huissie” een restaurantje aan het strand, waar vandaan je zicht had op Robbeneiland. De plek waar Nelson al die jaren vast heeft gezeten en daar geen Nelson heette, maar nummer 46644.
We zijn niet alleen in Kaapstad gebleven, want we hadden een rondreis geboekt.

woensdag 17 februari 2010

threadplay

Vorig jaar, op 28 Februari heb ik samen met Jos een workshop gevolgd van Dirkje van der Horst. De workshop werd gegeven bij Schering & inslag te Woudrichem. De workshop ging over restverwerking. Een vierkant stuk stof werd bekleed met stroken stof van verschillende breedte. Het was de bedoeling om ook lelijke stoffen en afwijkende stoffen te gebruiken. Ik vond het een leuke workshop en de lokatie was perfect. Zie http://www.scheringeninslag.com/ . Woudrichem is een oud stadje en is nog redelijk intact. De quiltwinkel kijk met de achterkant op de Waal.
Jos en ik zijn thuis gekomen lekker bezig geweest op de naaimachine, maar dan met de stoffen die we uitkozen na de workshop. Ik had natuurlijk kleine stukjes bij me. Toen mijn top klaar was wilde ik de top opofferen om met het boek THREADPLAY WITH LIBBY LEHMANaan de slag te gaan. Mijn engels is slecht, ik heb het boek m.b.v. een woordenboek proberen te vertalen, zodat ik zou snappen waar het boek over ging. Het is wel
arbeidsintensief en je moet je hoofd er goed bijhouden.
Je legt de top onder de naald, stelt de machine in en het belangrijkste is de stof in een ring te spannen. Toen de hele top klaar was is hij gesandwiched en met de machine gequilt. Gisteren vroeg iemand op startpagina-quilten naar dit boek, ik heb geantwoord dat vandaag mijn blogbericht over dit boek zou gaan, dus hierbij. De naam van deze quilt is DIZZY  en is gemaakt in 2009.
Voor de rand heb ik een japanse stof gebruikt die ik niet moet wassen, want na verschillende wasbeurten geeft de stof nog steeds af.
Voor meer gegevens over Jos is hier haar adres van de website.
http://www.quilthoofd.nl/ , bezoek deze site en kijk de foto’s. Jos is Europees kampioen geweest in 2002.
Het zal iedereen wel duidelijk zijn waarom dit quilt Dizzy heet.

dinsdag 16 februari 2010

Handig hulpmiddel.

Een handig hulpmiddel die ik altijd gebruik als ik op de hand werk is mijn kussen. Ik werkte altijd zonder kussen, maar tijdens het maken van mijn Dear Jane ontdekte ik dat een kussen diverse voordelen bied.
1. Je kan je spelden kwijt in je kussen.
2. Na de eerste steken zet je je werk vast in het kussen met een grotere speld, zodat je je werk strakker kunt houden en je met de naaihand niet twee dingen tegelijk hoeft te doen, nl de stof vast houden en de naald door de stof bewegen.
3. Als je een blokje klaar hebt speld je het blok op het kussen, om hem wat in model te krijgen.
Hoe maak je zo’n kussen!
Je neemt een stuk van een plank, de mijne is zo’n 30 cm lang en 22 cm breed. Er omheen doe je fiberfill, in mijn geval de dikke soort, die ik niet meer gebruik, omdat ik dat te dik vind. Om alles op z’n plaats te houden heb ik er een aantal rolletjes verband om heen gerold. zowel in de lengte als in de breedte. Daarna maakt je er een kussen omheen van stevige stof. laatst heb ik een nieuwe hoes gemaakt, omdat de vorige begon te slijten. De gaten vielen er in en de stof begon te verschieten.Mijn quiltvriendinnen Jos en Gerda hebben het kussen zo’n 10 cm dik
gemaakt en breder en langer. Dan kan je er ook nog vakjes in de zijkant maken voor spullen die je graag bij de hand hebt. En de schaar kan je aan een ketting hangen of een decoratief koord. Het handigste van dit kussen is, dat je handen hoger hebt, ik denk dat dat ergonomisch beter is.
Voorheen stak ik mijn spelden regelmatig in een rijtje in mijn spijkerbroek, met als gevolg dat er een rijtje van die spelden in mijn broek zaten toen ik boodschappen ging doen. Ja, af en toe ben je zo bezig, dat je dingen vergeet. Klik op de foto voor een grote foto, en doe je voordeel.
Op de foto kun je zien dat ik bezig ben met de 6 puntige ster, deze wordt gemaakt van Japanse stoffen. Deze zijn zo mooi geweven, dat je bijna gaat denken aan een update van de blokken. Ik denk dat ik dat maar niet doe

maandag 15 februari 2010

Bedankt.

Zaterdagmiddag toen ik thuis kwam uit Rijswijk vond ik de brievenbus vol, mijn nieuwe Quilting Arts was gekomen en een bruin pakje. Boven gekomen zag ik dat het bruine pakje, wat bestond uit een kun bruin papier met bruin tape, afkomstig was uit Ierland. De adressering had kenmerken die me bekend voorkwamen, mijn achternaam was verbasterd en in plaats van Arnhem stond er Arnheor. Toen ik het pakje openmaakte kwam er een handgeschreven papiertje uit ,(dit is niet goed te zien op de foto) er stond op :”Aart Thank you!” en er zat een kalender in voor 2010. Ik kwam er via via achter dat de Ierse Quilters Organisatie, http://www.irishquilting.ie/ , blokken, tops en quilts inzamelde voor de overstroming die zij in November en December hebben gehad. Zij wilden de quilts uit gaan delen aan hen die warmte nodig hadden na de geleden schade, zowel materieel als immaterieel. Dit vond ik een leuk initiatief, om iets voor een ander te doen. het kost mij wel veel werk en materiaal. Maar hebben wij niet allemaal onze kasten vol met stoffen waar we op uitgekeken zijn. Ook zijn er stoffen waarvan we een stukje van gebruikt hebben in een vorige quilt en die verder niet zo gauw gebruikt zullen worden. Het mes snijdt altijd aan 2 kanten. Het patroon was te downloaden van hun site. Dus stoffen verzameld en blokken gesneden,

nine-patches gemaakt en toen doormidden gesneden, zowel horizontaal als verticaal. Ik ben weer terug gegaan naar de site en gekeken welke afmetingen ze graag wilden. Ik moest nog meer gaan snijden voor een 2-persoons quilt. Toen ik alles had de blokken eens op de vloer uitgelegd en een verdeling gemaakt in licht, midden en donkere kleur. Het grote uitleggen kon beginnen, daarna rij voor rij op elkaar gespeld en meegenomen naar de naaimachine. Toen de rijen aan elkaar gezet. Omdat ik een kleine inch-liniaal heb moest ik mijn centimeterliniaal gebruiken, na het snijden en de eerste rijen naaien bleek, dat het ene blok groter was dan het andere. Bepalen wat het kleinste blok was, alle blokken op één maat gesneden en maar weer opnieuw achter de naaimachine. Uiteindelijk zat de top in elkaar.
Uit vrees dat het verzenden een hoop geld ging kosten, overwoog ik wat ik zou doen. De top is verzonden via TNT, ik raad het iedereen aan om dat niet te doen. Ik wilde mijn pakketje kunnen traceren en kreeg een code mee, waarmee dat zou kunnen. Dat bleek niet mogelijk, dus dan maar een mail naar Ierland. Of ze zo vriendelijk wilde zijn me te mailen als het pakketje aangekomen was. Maar na 14 dagen was er nog geen mail, waar zou dat pakketje uithangen. Het zou zonde zijn van de stofjes en al het werk  als het pakketje verloren zou gaan. Sinds gisteren weet ik dat mijn top is aangekomen.

zondag 14 februari 2010

Rijswijk, quilt- en patchworkdagen.

Gisteren stond Rijswijk op het programma, ik was er nog nooit geweest en ik werd aangetrokken door de quilts van Hilde van Schaardenburg en de 60 winkeltjes die er te vinden waren. Gewapend met een lijstje van de te volgen route met de trein en een kaartje met de looproute van het station naar de evenementen hal. Ik had aan een paar vriendinnen gevraagd of zij meegingen, maar zij hadden andere plannen. Daarom ging ik alleen en kon ik vroeger weg, Om half negen vertrok ik en om 10.10 uur kwam ik aan in Rijswijk. Vanaf het perron liep ik achter een paar mensen aan, in de hoop dat we dezelfde bestemming zouden hebben, ik heb even achter me gekeken en daar liep een hele kudde luidruchtige dames, dus ik ging de goede kant op. Voor ik het wist stond ik voor de evenementen hal, de gevraagde looproute die google maps me had gegeven was langer dan de route die ik gelopen had. Binnen gekomen eerst een punt appeltaart en een beker thee en daarna  langs de winkels. Bij http://www.stoftotverven.nl/ procion verf gekocht en etspoeder. Wat een leuk effect geeft dat. Ook pipetjes en plastic lepeltjes met maat aanduiding, één van 1 ml en één met 2,5 ml en 5 ml aanduiding. Bij http://www.mijn-eigen.nl/ heb ik 2 potjes verf gekocht met mica deeltjes erin, die voor een glimmend effect zorgen en een rol Lutrador. Dit is een vlies wat beschilderd kan worden en als laag over een quilt vastgenaaid kan worden. Ook even langs bij http://www.marinpatchwork.nl/
Waar we elkaar ook tegen komen, we groeten elkaar even. Nu was ze druk bezig, dus roepen had geen zin. Dan maar een foto nemen, flitsen zorgt altijd voor aandacht en dat werkte. Ik heb wel toestemming gevraagd of ik de foto mocht plaatsen op mijn blog. Ondertussen nog een liniaal gevonden met inch aanduiding, daar had ik nog geen lange liniaal van. Dan door naar de quilts, de quilts van de tentmakers van Egypte wilde ik zeker van dichtbij bewonderen. Ze zijn indrukwekkend mooi, ik ga er niet al te veel van zeggen, de foto zegt genoeg.
Daarna de quilts van Hilde van Schaardenburg bewonderd, zij maakt zulke mooie quilts, ik ken de quilts van foto’s die geplaatst zijn bij http://artfor12.blogspot.com/ .De quilts van Nel Berkhouwer heb ik ook bewonderd, er hing een quilt met rijen zwarte vogels, afgewisseld met rijen witte vogels, met een aantal dames heb ik met mijn neus op de quilt gestaan om het blok te zien, maar niet gevonden. Verderop was een tafel waar een map op  lag met schetsen en tekeningen van de quilts die zij ontworpen heeft. Ook stond daar de tekening in van het blok van de vogels. Gek genoeg denk ik in vierkante blokken, maar dit waren driehoekige blokken, zeer geraffineerd. Nel was er zelf ook en stond er op dat ik wat achter liet in haar boekje. Nel ik heb genoten van je!! Nadat ik mijn spullen ,die ik achter had gelaten bij de stand van stof tot verven, had opgehaald ben ik weer naar het station gelopen. Om 4 uur was ik weer thuis en werd alles uitgepakt. Ik heb het nog niet opgeruimd, maar dat zal straks wel gebeuren.

zaterdag 13 februari 2010

BOM blok 1 van morning glory designs

Blok 1 van Morning Glory Designs is af, blok 2 heb ik al gedownloaded. Het patroon is te vinden op http://katlovesquilts.blogspot.com/, Het is een blok met tulpen, hij viel me op en ik dacht meteen aan dat heerlijke
applicatiewerk. Het is nu koud, de verwarming is aan en elk momentje kan ik hier aan werken. Maar ik wilde geen truttige stofjes gebruiken, het moesten vrolijke, frisse kleuren worden. Natuurlijk heb ik een voorraad, maar toch heb ik er nog wat bijgekocht. De beige ondergrond heb ik er speciaal voor gekocht. Elke 18e van de maand wordt het nieuwe patroon op het weblog gezet. Deze maand was ze eerder, omdat het patroon al af was. Na een maand kan je het niet meer gratis downloaden, maar kun je het nog wel bestellen. Ja, een mens moet ergens van leven, nietwaar! In blok 2 ga ik andere kleuren gebruiken voor de tulpen. Ik ben nu bijna 4 maanden bezig op de computer, maar doe al aardig veel, er zit in mijn mailbox nog een uitnodiging voor een BOOTCAMP, een initiatief van de overheid om oudere mensen achter de pc te krijgen. WAT zeg ik nou!! Oudere. Is het al zover!! Ben ik een oudere? Hoe kijkt Henk tegen mij aan, ziet hij mij nu als oudere, want van HEM kwam de uitnodiging. Ik zal me maar geen zorgen maken, trek me er niets van aan. Maar als ik hem zo’n streek kan leveren, graag!!!!
Zo gaat het quilt eruit zien als je het algehele patroon gaat volgen, zal ik dat dit keer maar eens gaan doen. Nou, ik ben nog niet zover, dus nog genoeg tijd om daarover na te denken.
(sorry, de link werkte niet, maar ik heb het aangepast, dus nu werkt het wel.)

vrijdag 12 februari 2010

Sneeuw, oh het is zo leuk.

Gisteren vroeg een winkelbediende:”meneer, vindt u het nog leuk?”. Het kwam uit de grond van haar hart. In de stad was het erg slecht, de straten zijn tot ijsbanen gereden, weinig winkeliers maken hun straatje schoon. Ik ben benieuw of je eerst je nek mag breken voor je geld uitgeeft, of dat je eerst je geld kwijt moet en daarna je nek breken.
Ik hield nooit van sneeuw, vond het maar koud en glad, maar sinds een paar weken heb ik ontdekt dat je daarmee ook je stoffen kunt verven. Dus nu mag het van mij zo nu en dan wel sneeuwen.
Hoe ga je te werk. Eerst moet je je katoenen witte stof behandelen met Soda-ash, dat is zeer geconcentreerde Soda. Soda zet de poriën open van de vezels. Dus eerst een oplossing met water maken en de katoenen stof er een dag en nacht in laten weken, voorzichtig uitknijpen en ophangen om te drogen. Ik had een lekker voorraadje voorbereidt. Als er dan sneeuw ligt prop ik een lapje in een plastic zakje, doe er een laag van plusminus 7 cm sneeuw in en spuit er m.b.v. een injectiespuit (zonder naald) een hoeveelheid opgeloste Procion MX textielverf overheen. Ik laat deze zakjes op een dienblad buiten staan. Je ziet na
enige tijd, dat de verf zich door de sneeuw gaat bewegen. Door het smelten van de sneeuw worden de lapjes vochtig en de verf loopt zo met het smeltvocht de stof in.
Als de sneeuw gesmolten is giet ik het smeltwater, waar de verf in zit, in een plastic emmertje, Het lapje hang ik op om te drogen. Als het lapje droog is wordt het gestreken om de verf vast te zetten in de stof. Tijdens het strijken zie je de mooiste kleuren naar voren komen. In het smeltwater
prop ik nog een lapje, schut een paar keer en zet het emmertje weg. Na een dag krijgt dit lapje dezelfde bewerking als de andere. Heb je bij het eerste lapje 2 kleuren gebruikt om te sneeuwverven dan kan het gebeuren dat je deze 2 kleuren in afgezwakte vorm
terug vind in je tweede lapje. Op deze manier, met 6 zakjes sneeuw en verf, heb ik in 1 keer 17 lapjes geverfd.

donderdag 11 februari 2010

worstelen met een top

Ik ben wel bezig met een 6 puntige ster, maar laatst was ik ook bezig met een 8 puntige ster. Een paar jaar geleden kocht ik een pakket Bali Pops, dit is een pakket met repen stof met een breedte van 2,5 inch.
Het was al wel een paar keer uit gepakt om de repen te bewonderen, maar elke keer ging alles weer terug in de verpakking. Wat ik er mee ging doen was een vraag. De Bali Pops had ik gekocht bij Liesbeth in Frederiksoord. We zaten naast elkaar op de quiltmarkt in Bennekom in 2008. zij zat daar met haar winkel en ik demonstreerde het quilten met de naaimachine, een leuke dag was dat. Bij mij gaat er altijd een tijdje overheen voor dat ik weet waar ik iets voor ga gebruiken, een behoorlijke voorraad stoffen is dan het gevolg. In een quiltblad zag ik iets wat mij op gedachten bracht. Eerst heb ik het pakket ingedeeld in lichte-, middel-  en donkere kleuren. Daarna heb ik een driehoekige mal gemaakt en de nine-patch gemaakt, met de groene sterpunten.
Dan moet er nog een rand omheen, dit keer donker blauw. daar weer een lichte baan omheen, dan de vraag ga ik verder met donderblauw of gebruik ik weer groen. Het voordeel van mailen met andere quilters is dat je er samen uit gaat komen. En eigenlijk weet je het antwoord wel, maar bevestiging van je oplossing is ook wat waard.
Er kwam een reactie van Jos, iemand anders had de foto’s gezien en haar oplossing was dat het middenblok van de nine-patch wel erg kaal was. Kan je daar niet iets in doen met blauw?
Ja, dat ziet er beter uit, er is nu verband met het centrum en de blauwe baan.
De volgende hindernis, ga ik de blauwe banen met elkaar verbinden of niet. Nee die heb ik niet verbonden. Maar in de rand om de top heen zit nu blauw.
Binnenkort maar eens gaan stoeien met die rand en de top echt afmaken.
Zoals jullie zien is de top nu klaar en in het centrum heb ik niet de donkerste donkerblauwe stoffen gebruikt. Eerst nu maar een rand erom heen, daarna komt het quilten, maar zover ben ik nog lang niet, daar maak ik me nog geen zorgen over. Nadenken daarover mag natuurlijk wel!

woensdag 10 februari 2010

De werking van een naaimachine

[ani_lockstitch2.gif]
Laatst werd dit geplaatst op het blog van Wietske Kluck, ik was er gelijk weg van. Technisch ben ik niet, heb gisteren voor het eerst een lampje verwisseld in de hal. Door mijn hoogtevrees sta ik dan ook heel raar tegen de trap te leunen en boven mijn hoofd te werken en dan zitten er ook nog 2 kleine rotschroefjes aan de zijkant. Maar het is gelukt!
In euforische staat wil ik dan gelijk naar de bakker vliegen om het te vieren met een moorkop. Voorheen vroeg ik dat aan Henk, maar heb je weleens iemand die aan 1 been deels verlamd is en voor zijn steun een stok nodig heeft, op een trap een lamp zien verwisselen. Ik niet!
Maar nu moet ik mijn angsten nog weleens overwinnen om die klussen te klaren, je kan toch niet overal een bedrijf bij halen, zeker niet bij het vervangen van een lamp.
Maar nu weet ik hoe mijn Bernie zulke mooie steekjes maakt, de wereld is nooit meer hetzelfde.

Arnhem, de genoeglijkste.

Ik verlang er intussen stiekem van om weer eens zonder jas en sjaal op de kade van Arnhem naar de Rijn te kunnen turen, met een biertje op het terras. Is dat iets te optimistisch gedacht? Terwijl ik dit schrijf zit Henk te snotteren en hij meld even dat het achter zijn ogen pijn doet. Er ligt al een kip zwemles te nemen in een pan, vanavond dan maar kippensoep. Het schijnt een probaat middel te zijn om dit soort klachten tegen te gaan. Ik ben zelf ook niet helemaal vrij van snotteren. Het hoort bij het jaargetijde. Toen deze foto werd genomen was het 27 september, een heerlijke zondagmiddag. Er was een middag voor binnenstadsbewoners, ontvangst met koffie en een kleine uiteenzetting van wat de middag te bieden had. Er waren 4 wandelingen door de binnenstad: 1 wandeling ging over het groen, een ander ging over de architectuur in de stad, door alle decaden heen. Er werden in periodes van 10 jaar diverse bouwplannen verwezenlijkt, natuurlijk zijn niet alle plannen gerealiseerd, dus nu kun je de plekken aanwijzen wat uit de 60-er of de 70-er jaren komt.
Doordat de stad tijdens de oorlogsjaren verwoest was, moesten er na opbouwwerkzaamheden nog vele gaten gedicht worden en daar zijn vaak lelijke gebouwen verrezen. Nu heeft de gemeente grootse plannen met een soort haven, de één is tegen de ander voor. En dan hebben ik het nog niet eens gehad over de kosten. De naam Arnhem komt van de naam Arendheem, dus het huis van de arend, en Arnhem word ook wel De Genoeglijkste genoemd. Hopelijk blijft die naam de beste naam die Arnhem kan hebben.
Ik heb erg genoten toen van de wandelingen, je ziet de stad weer eens anders. Ik vond het alleen erg jammer dat ik de enige bewoner was uit mijn deel van de stad. Op 26 september was ik met Jos naar Haarlem geweest voor de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde, ik was toen pas laat thuis, je wilt toch zoveel mogelijk uit de dag halen en de treinreis naar huis duurde toch een uurtje of 2. Dus laat thuis en Henk was de hele dag alleen thuis geweest en vond eigenlijk dat ik wel erg laat was. Dus op deze zondag wilde ik het niet laat maken, de middag eindigde om 17.00 uur, om 16.00 uur ben ik maar naar huis gegaan. Ik kwam toen over het Jansplein, waar de koepelkerk staat, met gezellige terrassen omheen. Ik kreeg ineens zo'n zin in een lekker koel kersenbiertje, dus op het terras beland, biertje besteld en Henk gebeld of hij ook een kersenbiertje wilde. Even later, jawel, daar kwam hij de hoek om, bittergarnituurtje erbij, van koken is niet veel meer gekomen.
Even terug naar de realiteit, het vriest nu en er valt motsneeuw, in het westen is het slecht geweest in de spits. Oh, wat is wegdromen toch heerlijk af en toe. Ik kan niet te veel weg dromen er moeten vanmiddag nog ruiten getekend worden voor de 6-puntige sterren, anders kan ik niet verder.
Posted by Picasa

dinsdag 9 februari 2010

Een tas voor mijn moeder.

Vorig jaar op 12 maart was er een regiodag van het quiltersgilde in Hierden, daar ging ik voor de eerste keer naar toe. De regiodagen in Oost-Gelderland volg ik al jaren en daarna is de regiodag in West-Gelderland erbij gekomen. Nu wilde Jos en ik ook eens naar een andere regio. Dus werd het Noord-Gelderland. Het leuke is dat elke regio zijn/haar eigen sfeer heeft. In Hierden was bij de show and tell veel meer modern werk te zien dan bij de andere regio's. Na de ontvangst en de koffie kwam het werkje, dit keer was dat een applicatie van een bloemvorm, waarbij de bloemblaadjes nog extra werden opgevuld. Erbij kregen we een patroon van een tas. Ik heb daar rozenstoffen voor gebruikt, omdat ik die nog had liggen van een ander projekt en ze op wilde maken. Ik vind ze op zich wel mooi, maar ze horen niet meer tot mijn favorieten, omdat mijn stofsmaak behoorlijk veranderd is. Dat komt denk ik door de verhuizing van Dieren naar Arnhem, ruim 4 jaar geleden. In Dieren hadden we een 30-er jaren woning en we verhuisden naar een appartement in de stad. Omdat we uit werden gekocht kozen we ervoor dat we nieuwe meubelen zouden gaan kopen, we hadden er ineens geld voor en in de jaren dat we samenwoonden was er een allegaartje aan meubelen ontstaan. De nieuwe meubelen die we kochten waren redelijk modern, als je het toch doet moet je het goed doen. Ook de kleuren van de meubelen veranderden drastisch.
De bank werd blauw, maar dan ook echt blauw. De 2 leren stoelen die we kochten waren van zwart leer en er 2 leren stoelen op onze verhoging in de erker werden appeltjes groen.
Daar passen dan geen Civil War stoffen meer bij. Ik ging andere quilts maken en andere kleuren gebruiken. Ik ging ook meer werken op de naaimachine.
De tas werdop de naaimachine gemaakt en ik bedacht me, dat het een kado voor mijn Moeder moest worden.
Uiteindelijk heb ik er nog een portemonnee bij gemaakt uit Quilting Arts Magazin en een hoesje voor de agenda. Bij de tas heb ik 3 grote knopen kunnen kopen met een heel fijn bloemenpatroontje erop. Toen ik het mijn moeder gaf werd ze emotioneel. Ik denk dat ze er haar hobbyspulletjes in meeneemt als ze met vriendinnen kaarten gaat maken. En ik heb iets van mezelf aan mijn moeder kunnen geven.
Het eerste blok heb ik af van de BOM, nu kan ik aan blok 2 gaan beginnen. Binnenkort publiceer ik daar  wat van, maar nu eerst de boodschappen doen, want er moet vanavond ook gegeten worden. Die huishoudelijke dingen zijn ook mijn taak hier in ons huishoudentje.
Het leven gaat niet altijd over rozenstofjes. Suze's reaktie, om de tas mee te nemen naar Hierden, heb ik al overwogen, maar ik vind het zo sneu voor mijn moeder. Het is natuurlijk wel mogelijk om het adres van mijn blog daar te laten slingeren. Ik moet de organisatie van Hierden wel danken voor het feit dat er vorig jaar een foto is gemaakt van een quilt die ik daar liet zien. Er was wel toestemming van mij gevraagd, omdat mijn quilt zou worden voorgesteld om er een kaart van te maken voor het quiltersgilde. Enige tijd later kreeg ik een telefoontje met het verzoek de quilt in te sturen. Als dank heb ik daar 25 kaarten en 25 enveloppen voor gekregen en daarnaast zijn er 250 gedrukt voor de verkoop. Bij de laatste jaarlijkse tentoonstelling in Haarlem zijn ze voor het eerst verkocht. Van de 25 kaarten die ik kreeg zijn er nog over, maar het overgrote gedeelte heb ik als kerstkaart verstuurd aan diegene die er belangstelling voor zouden hebben. Ik vond het een eer om mijn quilt op een foto terug te zien. Binnenkort meer!!!!
Posted by Picasa