maandag 31 mei 2010

Problemen zijn er om opgelost te worden.

Het eerste woord, problemen, is misschien niet goed gekozen, maar dit is wel een mooie aanzet voor een vraag die ik jullie, mijn lezers, wil voorleggen. Bietje reageerde gisteren met de opmerking dat het groen en rood aan de bovenkant te zwaar is. Dus nu kom ik vandaag met 4 foto’s, waarbij ik de top steeds een kwart slag draai, de foto hieronder
DSCN1234.JPG
kennen jullie nog van gisteren. Ik kan jullie vragen je laptop of computer te draaien, maar dat lijkt me niet zo’n goed idee. Ik moet wel zeggen dat ik een rand in gedachte heb die opgebouwd is uit strips in de kleuren van de top. De groene strips
DSCN1238.JPG
komen dan bij het paars-purper blok aan de overkant. De verschillende kleurgroepen krijgen dan meer evenwicht. De strips komen aan de zijkanten horizontaal te liggen en verticaal aan de boven- en onderkant. Of ik met de breedte
DSCN1239.JPG
ga spelen, de ene kant breder dan de andere, weet ik nog niet. Daarom wil ik dat aan jullie vragen, wat moet boven en wat onder? Ik heb ook nog een vraag over de kleur van puntjes in een blok. Als ik het blok op zich zie bevalt het me wel, maar in de top
DSCN1240.JPG
lijkt het net of het blok naar binnen klapt. Dat komt door de blauwe puntjes in het groene hoekblok. Als ze wat meer uitgesproken waren van kleur had het het blok naar buiten getrokken, die reactie kreeg ik van Jos. Nu ik goed naar de foto’s kijk heeft ze wel gelijk, maar dat zelfde probleem zie ik ook in de hoek 180 graden verderop. Het voordeel wat ik heb als ik het wil veranderen, is dat de
DSCN1241.JPG
patroontjes aan de buitenkant van de blokken liggen, dus hoef ik niet zo veel uit te halen. Bietje en Jos bedankt voor jullie kritiek! Kritiek hoeft niet negatief te zijn. In het proces van scheppen is het erg belangrijk om  kritiek te krijgen. Dat helpt je verder. Het is heel gemakkelijk om een bestaand patroon met de bijpassende stoffen te kopen en te gebruiken, dat moet ieder voor zich weten, maar mij trekt juist niet. Dit zijn breinbrekers en helpen je hersenen om te scheppen. Gisteren ben ik bezig geweest met de applicaties voor de Tulip Tiles, daar heb ik een wisseling aangebracht in de kleur voor de tulpenbladeren. Het donkere groen was te zwaar voor de ondergrond, dus ik heb gekozen voor een lichtere groen. Dit houdt de
DSCN1242.JPG
driehoeken fris. Op de foto hiernaast heb ik de donkergroene bladeren nog even laten liggen om te laten zien wat ik bedoel. Nu is het aan jullie om te reageren, denk er eens over na!!

zondag 30 mei 2010

De 16 blokken zitten in elkaar.

Yeah, de 16 blokken van de New York Beauty zitten in elkaar. Daarom schrijf ik de naam maar een keer voluit. Afgelopen week had ik een reactie uit Amerika die me zei dat het zo heette, dat weet ik wel, maar voor het gemak korten we alles af. Willen jullie de foto al zien! Hier is tie
DSCN1234.JPG
dan. Nu de volgende fase, de rand, ik heb al wel een idee, maar dat komt later wel. Gelukkig zijn de blokken nu van dat rare grijze stuk stof af, waar ik mijn blokken op had gespeld. Dat neemt zo makkelijk mee, je vouwt het in en stopt het in een rugzak, alhoewel je de spelden weleens voelde. Nu moet ik de stoffen nog opruimen, ik heb daar een bak voor klaar staan, want dan blijft alles bij elkaar. Ik ben ook begonnen met blok 6 van de Tulip Tiles. Toen ik keek op het blog van Reeze, http://katlovesquilts.blogspot.com , zag ik dat volgende maand de 4 hoekblokken worden gepubliceerd (18 juni) en de maand daarop de sashings en wordt de top in elkaar gezet. Geduld, geduld!!!! De stoffen zijn uitgezocht voor blok 6, de patronen getekend en de patronen zijn op de stof gestreken. Een leuk werkje ligt klaar voor bij het Eurovisie Songfestival. Wanneer dit bericht geplaatst wordt is alles alweer voorbij en is de winnaar bekend.
DSCN1236.JPG
Op de foto hiernaast is een voorbeeld te zien van het blok, wat dit keer 4 driehoeken zijn, met de layout van de plaats waar de patronen geplaatst moeten worden en de stoffen die ik gebruik. Voor deze driehoeken wil ik een eenheid, dus ik ga alle 4 de driehoeken met dezelfde stoffen maken. De stoffen zijn een beetje donker uitgevallen op de foto, daarom heb ik nog maar een foto gemaakt.
DSCN1237.JPG
Ik twijfel nog over de donkergroene, maar ik denk dat deze het toch moet worden. Nu kan ik beginnen met het uitknippen van de patroontjes met naadtoeslag en de naadtoeslag inknippen en omvouwen. Waarna ik de lipjes vastzet met een rijgdraadje. Daarom is het zo’n lekker werkje op de bank voor de tv.

zaterdag 29 mei 2010

Het begint er nu op te lijken.

Langzaam begint het er nu op te lijken, ik ben begonnen de blokken aan elkaar te naaien. Ik ben er wel aan toe, om er een eind aan te gaan maken, aan de NYB wel te verstaan. Het voordeel en nadeel van bloggen is, dat je elke keer wel een verhaal moet hebben, dus tussen de bedrijven door ben je bezig met voorbereidingen voor het nieuwe blogbericht. Soms heb je echt geen idee, totdat er ineens iets voor doet. Net als afgelopen week met de hijskraan. Gisterochtend de wasmachine aangezet, ondertussen boodschappen gedaan en toen ik terug kwam, moest de was nog in de droger. Toen de overhemden klaar strijkdroog waren, kon ik die vast strijken en kon de rest nog even verder tot het kastdroog was. Daarna de lunch en toen kon ik eindelijk verder de laatste 2 blokken in elkaar te zetten. Toen dat klaar was, kon ik de blokken
DSCN1231.JPG
strijken, want de strijkplank en strijkbout had ik laten staan. Daarna heb ik 2 aan 2 de blokken aan elkaar gespeld en aan elkaar genaaid. Daarna een blok van 4 blokken gemaakt. Nu heb ik 2 kwartblokken in elkaar zitten, alhoewel ik nog wel een naadje los moet maken, omdat er een stukje stof niet goed zit, waarschijnlijk hoef ik niet te vertellen waar dat zit, dat zien jullie wel.
DSCN1232.JPG
Gistermorgen heb ik de Quilt&Zo lekker zitten lezen op bed, met een kop koffie. Er zitten wel een paar leuke projekten tussen. Daarom vindt ik dit blad zo leuk, je kunt nieuwe dingen uit gaan proberen, mits je de benodigdheden in huis hebt. Nu heb ik laatst Lutrador aangeschaft op een tentoonstelling. Dus nu nog een paar zakken tijd vinden en ik dan aan de gang. Aan de overkant van de straat zit een leuk putdeksel, ik denk dat het een afsluitdeksel is voor een tank, die in de grond zit, voor het gebouw. Daar kan ik Lutrador op leggen en met waskrijt aan de gang. Maar dat is voor later eerst moet deze top in
DSCN1233.JPG
elkaar en er moet nog een rand omheen. Dat wordt geen 4 banen stof en klaar. Wie weet kan ik met EQ6 wel iets leuks ontwerpen en anders is er nog papier en potlood. Zondag wordt er slecht weer voorspeld, of is het voor ons dan goed weer? Goed Weekend!

vrijdag 28 mei 2010

Eindelijk en heerlijk tegelijk.

Gisteren had ik eindelijk tijd om de laatste 3 blokken van de NYB te maken, alhoewel ik ben gewoon achter de naaimachine gaan zitten. In het editorial van Quilt&Zo schrijft Tineke over de ‘ziekte’, waar we allemaal aan lijden, één van de kenmerken is het versloffen van het huishouden. Nee, ik voel me niet schuldig, dat huishouden komt nog wel.
DSCN1225.JPG
Hier had ik nu die groene stoffen voor nodig, de blokken moeten nog in elkaar gezet worden, maar misschien heb ik daar gisteravond met het eurovisie songfestival wel aan gewerkt. Het gaat om de liedjes en die kan ik horen terwijl ik werk. Ik ben tevreden over het resultaat. Langzaam aan begin ik me nu af te vragen wat ik met de rand ga doen. Het is nog niet echt nodig om nu al een plan te hebben, zolang de blokken nog niet in elkaar zitten kan ik daar nog over na denken. Heerlijk was het om weer lekker bezig te zijn, de lunch
DSCN1224.JPG
gebruik ik dan lekker terwijl ik werk. De foto is niet scherp, maar het gaat om het idee. Je kunt ook zien dat ik alle stoffen om me heen heb, dus nu de 3 blokken klaar zijn kan ik ook de stoffen op gaan ruimen, of wel het bureau een beetje glad maken. Het was ook wel een zootje geworden, als alles in de buurt ligt werkt het wel sneller. Hoe ziet het totaal er nu uit? Daar heb ik ook een foto van gemaakt, om jullie tevreden te houden, want ik zie ze hier op de vloer liggen. Eigenlijk heeft het volgens mij wel goed gewerkt om felle kleuren
DSCN1226.JPG
te gebruiken. Vanmiddag vroeg ik me af hoe dit eruit zou zien met witte en ecru stoffen, ik heb nog een kaartje van een bruidsmodehuis, weken terug heb ik me hier naar binnen gegooid en gevraagd naar restjes. Ik kreeg toen een kaartje mee met de vraag om ruim van te voren even te bellen, dan maken zij een zak vol. Best wel een leuk idee, want het werken aan deze blokken vind ik erg leuk. Toen ik klaar was ben ik nog even richting station gelopen, woensdag was Quilt&Zo nog niet binnen, toen ik er weer kwam, zeiden de dames dat het blad er woensdag al was, maar het lag onder op de stapel. Geeft niet hoor, straks heb ik er meer tijd voor. Toen ik Q&Z gekocht had heb ik het natuurlijk even doorgebladerd, het beloofd veel leuke artikelen. Zeker de workshop van Ineke Berlyn is interessant om te volgen, de workshop van Ted Storm ook, duimquilten. Verder ga ik niet vertellen, koop Q&Z zelf maar! Zo ziet de voorkant eruit, prent het in je
DSCN1227.JPG
geheugen als je boodschappen gaat doen.

donderdag 27 mei 2010

Voor dat er gehesen kan worden.

Even iets heel anders vandaag. Bij het station wordt een nieuwe stationshal gebouwd. Het gaat heel wat geld kosten, er werd en wordt nog steeds flink over geklaagd, maar dat laat ik even achterwege. Eergisteravond dacht ik dat er iemand in de toren van de kraan was geklommen, maar de maten klopten niet. Toen het gisteren weer licht was geworden was dat ‘mannetje’ er nog steeds.
DSCN1219.JPG
Dat ‘mannetje’ was de top van de hijskraan, hier worden de kabels aan vast gemaakt die het horizontale deel van de kraan horizontaal moeten houden. We krijgen nog weleens te horen hoe we hier een appartement hebben kunnen kopen, maar we zien hier heel wat gebeuren en zeker als er gebouwd wordt. We hebben het slopen van een parkeergarage kunnen volgen. Dit is behoorlijk wat werk. Daarna het bouwen van het tijdelijke stationsgebouw
DSCN1220.JPG
met alle leuke en minder leuke gevolgen. Mensen klagen daar weleens over, maar voorlopig kunnen de treinen bereikt worden, wat hadden ze anders gewild? Een station wat er een paar jaar uit ligt? Kijk ze hebben er een arm aan gekoppeld met contragewicht, dit is allemaal te volgen vanaf ons balkon.
DSCN1221.JPG
Bij de top zie je de werklui lopen, ik moet er niet aan denken zo hoog te lopen. Het is ook heel ander weer als dinsdag, het regent een beetje. Jammer anders waren de foto’s wat zonniger geweest. Maar moet er nu nog niet een deel aan gekoppeld worden? Die zal zo wel komen, dus maar even wachten of regelmatig even kijken.
DSCN1223.JPG
En ja hoor daar is het deel al, nu staan er 2 kranen, die 360 graden kunnen draaien. Wanneer zal het ballet beginnen en wat zullen ze allemaal gaan hijsen? De foto’s zijn dichtbij gehaald toen ik en Henk de foto’s maakten, maar we hebben er ook één gemaakt met de gewone afstand.
DSCN1222.JPG
Zie eens hoeveel we kunnen zien, hier op het balkon en uit het raam van de erker, kijken we 180 graden rond. ‘s Avonds als de lichtjes branden is het een mooi gezicht en zeker als het gesneeuwd heeft, zoals afgelopen winter.  Binnenkort gaat het station een maand buiten gebruik. Er moet een onderdoorgang gemaakt worden voor het spoor richting Nijmegen en Tiel. Nu is er gelijkvloerse oversteek met het spoor naar en van Utrecht. Dit is straks niet meer te doen, treinen moeten op elkaar wachten. Daarom zijn ze nu al bezig om het spoor ondergronds te leiden, maar het moet ook onder het huidige spoor gaan lopen in een tunnel, daarom gaat alles dus een maand dicht. Dus als jullie binnenkort last hebben van vertraging dan weten jullie hoe het komt. Dat scheelt alweer wat reisstress.

woensdag 26 mei 2010

Ik moet maar beginnen met de laatste 3 blokken.

De stoffen die me beloofd waren zijn binnen, eergisteren ben ik er één bij Jos gaan halen en gisteren kwam de postbode met een zachte enveloppe. Willen jullie zien welke stoffen zij mij toevertrouwden. Deze 2 stoffen
DSCN1216.JPG
zaten in de zachte enveloppe van Agnes.
Daaronder heb ik de stof van Jos er bij gelegd. Ik verwacht dat ik alleen de groene effen stukken eruit ga knippen en gebruiken. Of er paars in komt weet ik nog niet, dat hangt van mijn bui af, terwijl ik bezig ben achter de naaimachine. Gek dat de stof van Agnes op
DSCN1217.JPG
de tweede foto veel geler is geworden. Voor de goede orde komt er nog een derde foto met de geverfde groenen erbij. Nu heb ik nog 2 groenen naast de naaimachine liggen, maar net als met de andere blokken komen er nog andere kleuren tussen het groen. Ik moet nog even wennen aan de update van het fotoprogramma Picasa wat ik gebruik en aan Windows live writer waar ik dit bericht in schrijf. De foto hieronder geeft alle groene stoffen, maar nu
DSCN1218.JPG
lijken de stoffen van Agnes weer veel zachter, grappig om dit zo onder elkaar te zien.
Ik wil iedereen bedanken voor de felicitaties voor de verjaardag van mijn moeder. Ik heb een foto van haar gemaakt gisteren. Ze is aardig verwent. Guido heeft laatst bij opa en oma gelogeerd, 2 nachtjes, de 2e avond riep hij steeds om oma. Na een paar keer bij hem geweest te zijn zei ze dat dit de laatste keer was, want oma was moe om de trap elke keer te nemen. Even later riep hij weer, oma riep van beneden dat ze niet kwam. Hij begon te huilen, want hij mistte zijn moeders zo. Mijn moeder naar boven, hem getroost en gezegd dat als hij snel ging slapen, zijn moeders dan snel terug zouden zijn. Moeders ging weer de kamer uit en hij begon weer te huilen. De reden van zijn huilen was, dat hij dan oma zou missen. Oma heeft hem verteld dat ze snel jarig zou zijn en dan zou hij weer komen. Toen zei hij dat hij lippenstift voor oma zou kopen. Nou dat heeft hij gedaan, was niet af te brengen van zijn idee, er moest lippenstift gekocht worden. Nou hier is de jarige Jacoba.
DSCN1215.JPG

dinsdag 25 mei 2010

Hoe nu verder.

Alle 13 blokken die ik voorbereid had zijn nu klaar, ik had natuurlijk weer wat fouten gemaakt, maar dat komt door niet goed voorbereiden. Aldoende leert men, zei mijn oma zaliger altijd, dus daar gaan we dan maar van uit. Soms wil je gewoon te snel van stapel lopen, je begint gewoon en later sta je voor de keuze, welk blok is dit! Je maakt een foute keuze, maar gaat wel de delen tekenen en aan elkaar zetten die niet nodig zijn. Ik heb dat opgelost door gewoon die blokken in elkaar te zetten waar ik van wist dat ze klopten. Dan hou je vanzelf de blokken
DSCN1214.JPG
over waar wat aan gewijzigd moet worden. Waar je eerst al zuchtend tegen aan had gekeken, lost op als sneeuw voor de zon. Oma zaliger zei ook altijd: een mens lijdt het meest door het lijden wat die vreest, maar nimmer op komt dagen. Zo die oma wordt weer goed herdacht vandaag, zal ze blij mee zijn. Ze zat vol met wijsheden en een heleboel heb ik onthouden, zal ik verhuizen naar Zalk, dan kan ik boekjes uit gaan brengen (lol). Eén van de stofjes die mijn richting op zouden komen heb ik gisteren opgehaald, het is goed te gebruiken. Toen ik naar huis keerde, stond ik op het perron te wachten en zag deze plant staan tussen de sporen. Terwijl de treinen langs het plantje heen suizen, staat het heerlijk te groeien en te bloeien. Wat het
DSCN1213.JPG
precies is kan ik niet met zekerheid zeggen, het is óf een Ooievaarsbek óf een reigersbek. Dat is te zien aan het stengeltje onder de vrucht, na het bloeien. Bij een reigersbek zit er een vorm in als in de nek van een reiger, terwijl hij vliegt. Kunnen jullie me nog volgen? Dit plantje trok mijn aandacht omdat het toch zo eenzaam staat te zijn, terwijl de hele wereld langs hem heen suist. Straks ben ik naar mijn moeder, ze is nu echt jarig, er komt nog visite en dan zorg ik wel voor de koffie en het gebak, dan kan ze rustig blijven zitten. Dus veel zal er op quiltgebied niet gebeuren, wie weet sla ik wel een dagje over met mijn blogbericht.

maandag 24 mei 2010

Groen, groener, groenst.

Ja, jullie wilden het zelf, dat ik mijn lapjes uitging spoelen en aan het wasrekje ging hangen. Ik was er nog niet aan toe om te kijken. Natuurlijk was ik ook benieuwd, maar ik was ze eigenlijk een beetje vergeten na zo’n dag bij de familie. Trouwens de reis verliep dit keer weer prima, geen Giro in Utrecht en de stad was weer schoon, maar bovenal vertrok de bus weer op z’n oude vertrouwde plek. Eerst nog even wat anders, om de spanning te verhogen, ik heb 2 nieuwe ‘plantjes’ gekocht. En ze zijn zo blij dat ik ze heb gekocht, dat ze de hele dag vrolijk staan te wezen in de erker. Ze werken namelijk op zonne-energie net als hun echte broertjes en zusjes. De blaadjes gaan op en neer en de bloemetjes heen en weer. Als het donker gaat worden komen ze tot rust tot het weer licht gaat worden, langzaam aan worden ze dan weer blij. Eén voordeel hebben ze,
ze kunnen tijdens onze vakanties gewoon blijven doorbloeien. Zal ik nu de spanning maar loslaten komen? Ik ben zeer tevreden over de groene kleuren, die de lapjes nu hebben gekregen. Alhoewel de lapjes nog nat zijn is de kleur redelijk te zien.
Kijk eens wat een kleur! Ze hebben nu de hele nacht om op te drogen en anders blijven ze morgen toch gewoon hangen. Nu ik zo naar de foto kijk zit er wel verschil in de lappen. De voorste is geverfd in het smeltwater wat over was na het sneeuwverven, wat geeft dat nog een kleur af. Ik ben wel zo’n trut die dezelfde kleur knijpers gebruikt voor het ophangen van de lapjes. Ik heb keuze uit diverse kleuren, maar de lichtgele zijn het vandaag geworden. Ik heb de blauwe plastic handschoenen gebruikt, die je bij de procion MX verf krijgt als je ze koopt, deze heb ik gebruikt toen ik de lapjes uitspoelde, maar er komt toch vocht door, nu zijn mijn handen een beetje gekleurd. Dinsdag eerst maar eens huishoud handschoenen kopen voor dit soort klussen. Ik hoop dat de kleuren aan jullie verwachtingen voldoet.

zondag 23 mei 2010

Spannend stof verven.

Op aandringen van Tineke ( zie reacties vorige berichten) ben ik toch begonnen met het verven van stoffen voor de linker bovenhoek van de NYB. Van 2 mensen krijg ik stofjes, van Agnes en van Jos. Jos had weer iets leuks, ze moest met iemand anders bij een derde persoon langs om stof op te halen, nou dat heeft ze geweten. Er staan al diverse dozen klaar die uitgezocht zijn en een vuilniszak met wat vroeger vodden werden genoemd. Er zaten patroondelen bij,die voor kleding waren bedoeld, gespeld en al, maar nog niet aan elkaar genaaid. Dat heeft wel pijnlijke handen opgeleverd, het is geen fijn gevoel als je in de stoffen pakt en je wordt geprikt. Daar zaten ook gifgroene lappen bij, die ik wel  kon gebruiken, dus aankomende week maar even op gaan halen. Toch ben ik gaan verven, alhoewel ik niet weet wat voor stoffen mijn kant op komen en hoe de geverfde stoffen zullen worden. Eerst heb ik stoffen
gezocht, door de midden geknipt, gewassen om de aprét uit de stof te krijgen, toen de lapjes uitgespoeld en in een emmertje met soda ash gezet voor een uurtje. Daarna uitknijpen en verf opgezocht. In het bakje hiernaast op de foto zat nog verdunde verf van een eerder verfbeurt ( dit is gesmolten sneeuw met verfstof van afgelopen winter), ik heb er alleen wat gele verfoplossing bijgedaan. In dit
glazenpotje heb ik gele verfoplossing gedaan met een beetje blauwe, goed schudden met het deksel op het potje, de kleur werd leuk en toen 2 stofjes er in gedaan en goed geschud. Ik laat dit nu maar staan tot morgen vroeg ( het is zaterdag als ik dit schrijf en verf) om het dan uit te spoelen en te laten drogen. Straks gaan we naar mijn moeder om haar 73e verjaardag te vieren, ze is dinsdag pas jarig, maar er is iets tussen gekomen, waardoor we het eerder vieren als gezin.  Ik hoor jullie vragen wat voor lapjes ik geverfd heb. Laat ik daar nu ook een foto van gemaakt hebben, want ik ken jullie. Straks kom ik thuis van een vermoeiende verjaardag en dan staat mijn hele mailbox vol met berichtjes. Wat ik trouwens erg leuk zal vinden. Maar nu niet gedraald, kom op met die foto!
Ik had al gekeken naar stoffen die ik kon verven, maar kon niet echt iets vinden. Gisteren zijn we even de stad in geweest om toekomstige lappen te kopen voor mijn bakken. De komende paar jaar draagt Henk ze in blouse vorm. Daarna lekker op het terras gezeten met een lekker biertje en een twaalfuurtje. En net als je zit te genieten van je biertje en al het moois wat voorbij komt wandelen, schiet me te binnen dat ik nog zwart-witte grafische stoffen heb liggen. Toen was de keuze snel gemaakt.

zaterdag 22 mei 2010

Vrijdag Bee-dag.

We hadden weer een Bee gisteren. Een van onze groep, Akke,  had gedacht in de ochtend aanwezig te zijn, alhoewel haar man jarig was. Een paar dagen geleden belde ze af, omdat ze in de ochtend al visite kreeg. Henk vanaf deze plaats alsnog gefeliciteerd!  Metje kan een hele dag niet meer aan en had zich al een tijdje groot gehouden, met als resultaat dat ze doodmoe thuis kwam, we hebben afgesproken dat ze mee luncht en daarna gaat ze naar huis. Ook spreken we niet meer bij haar af, omdat dat te veel wordt. Dus daarom had ze een heerlijke tulband gebakken, want wel van anderen eten en niets terug doen dat kan niet. We maken haar Erelid, dat mag wel als je 84 bent. Jammer was dat Metje niets kon doen want het belangrijkste was ze vergeten. Zo ook Thea, zij is bezig met een logcabin en moet steeds 8 dezelfde blokken maken, de stof bood genoeg voor 7 blokken, dan houdt het ook snel op. Agnes is lekker bezig geweest met haar top, ze gebruikt het patroon van de bloemen waar ik de quilt Midnight Flowers mee gemaakt heeft. Zie de labels aan de rechter
  
kant van dit blog. Agnes heeft de bloemen stengels gegeven en al kleine blaadjes voorbereid, op de takken zitten vogels en er komen ook nog vlinders de vogels en bloemen vergezellen. Links onderin had ze nog een halve bloem zitten waar de kleuren niet echt goed van waren. Ik heb zakkenvol met restjes, dus is ze lekker aan het graven gegaan in de zak met lila restjes en ze heeft een paar leuke stoffen gevonden. Zo kun je elkaar helpen, daarvoor kom je ook bij elkaar. Zoals ik vaak zeg: Quilting is sharing. Onder de top kun je nog net de zijden rok van Agnes zien. Over zijde gesproken, laatst was mijn benedenbuurman 2 weken weg voor zijn werk, ik dacht er pas aan toen hij vertrokken was. Hij was in China geweest en daar kan je prima zijde kopen. Ik heb hem laatst gesproken en hem verteld dat ik te laat in de gaten had dat hij weg was. De volgende keer dat hij naar China gaat is in Augustus en hij wil zijde voor mij meenemen. Jammer zei hij, want ik ben op de Fabricmarket geweest.
Die slimmert laat daar pakken maken, met een pak van hem als voorbeeld. Als hij nu toch een extra koffer meeneemt voor zijn nieuwe pakken, dan kan daar wel een pakketje zijde bij voor mij. Nu is het alleen nog 4 maanden wachten, maar dat heb ik er wel voor over. Nu hoor ik jullie vragen, wat heb jij dan gedaan? Ik ben bezig geweest met blok 11 van de NYB. Ik schiet op, maar de groene hoek moet ik nog steeds maken, Tineke reageerde dat het heel goed te doen is om bestaande stof over te verven. Dit is een goede en spannende tip, misschien dat ik dat straks wel ga doen, zondag gaan we de verjaardag van mijn moeder vieren en dan kunnen de lapjes maandag droog zijn. Fijn Pinksterweekend!
P.s. Verveel je je a.s. zondag of ben je fan van Wouter Hamel, met zijn zoetgevooisde jazzy stem, kijk dan even op innl.nl voor een gratis concert in het Sonsbeekpark in Arnhem.

vrijdag 21 mei 2010

Ballade voor het afgedankte overhemd.

Ik heb een overhemd afgedankt, nadat ik het rugpand had gestreken heb ik de knopen eraf gehaald en het rugpand eruit geknipt. Hij begon al een tijdje slecht te worden, maar elke keer als ik hem gewassen had en op de strijkplank had liggen, haalde ik mijn hand weer over mijn hart. Nu er eergisteren nieuwe overhemden zijn gekocht moest hij er aan geloven. De schaar erin!!! Ik vouw zo’n rugpand netjes op en stof het in een bak.
Ooit wil ik met deze stoffen een quilt maken. De groen geruite is degene waar vanmorgen de schaar in ging. Ik ben met dit soort dingen een romantisch type. Wanneer heb ik die blouse gekocht, ik herinnerde me dat ik hem aan had toen Guido werd geboren, ik sta ermee op de foto, terwijl ik Guido voor het eerst in mijn armen had. Guido wordt over een paar maanden 5! Dus deze blouse heeft zijn geld opgebracht. Eigenlijk ben ik heel zuinig op onze kleding, na het wassen en drogen worden ze gelijk gestreken en de rest gaat netjes opgevouwen in de kast. Het gestreepte stofje rechtsonder had ik een aantal jaren, toen het nog een blouse was. aan toen we een paar dagen naar Barcelona waren, ‘s avonds in een typisch plaatselijk restaurant waren aten we langoustines, deze zijn daar zo vers, ze waren die dag opgevist uit de Middellandse zee, dat het bloed eruit spoot, toen ik ze wilde pellen. Dat heb ik nou altijd, ik verlaat altijd een restaurant met vetvlekken of in dit geval bloedvlekken. Thuis heb ik er van alles mee gedaan, olijvenzeep uit de Provence, ossengalzeep, niets hielp. Uit frustatie heb ik toen de blouse in een hoek getrapt. Maanden later wilde ik de blouse weggooien, hij had nu wel lang genoeg straf gehad, en er was geen spatje bloed meer te vinden. Zo is er over elke blouse restant wel een verhaal te vertellen. Welke quilt ik ermee ga maken weet ik nog niet, maar de stofvoorraad begint heel langzaam meer te worden. Het voordeel van een mannenhuishouding is dat de voorraad sneller groeit.

donderdag 20 mei 2010

Dom, Dom, Dom.

Soms zit je te stoeien met het in elkaar zetten van een blokje, ja het was wat te ruim toen ik de 2 naden aan het spelden was. Je naait ze aan elkaar, vouwt ze open en strijkt ze, dan zie je dan het heel lelijk is, er zitten plooien in de driehoekjes, die mooi op de 2 banen moesten aansluiten. Wat doe je dan, jawel, uithalen, nog eens kijken opnieuw spelden. Ik kwam er niet uit, totdat ik de patronen ging kopieren en uitknippen, om te kijken of het patroon wel klopt. De ontwerpster kan wel wat fout hebben gedaan! Nou nee, ik was zelf het rund. Het briefje op het blok zij mij dat het blok D5 was, maar toen ik de patronen er eens bij ging pakken bleek het D1 te zijn. Het verschil tussen deze 2 blokken is een smalle strook, dus het was zo weer opgelost, maar ik ben er toch een paar uur mee zoet geweest. Dat heb je als je te snel van stapel gaat, eerst goed voorbereiden Aart, daarna aan de gang. Kennen jullie dit ook?
Ik ben iemand die met briefjes de dag doorkomt, het was dinsdagavond te laat geworden om verder te gaan, ik stort altijd in ‘s avonds. Dan moet ik niets meer doen waar ik mijn hoofd bij nodig heb, want dan wordt het alleen maar erger. Vandaar dit briefje wat ik had klaar gelegd, voor het geval ik het woensdag ochtend niet meer zou weten. Dat heb ik vaker, dus vandaar de briefjes. Maar nu ben ik bezig met blok nr. 8 om in elkaar te zetten, natuurlijk controleer ik nu extra voor dat ik aan de gang ga. Hieronder staan de eerste 4 blokken
die ik in elkaar heb gezet, het zijn de linker blokken aan de onderkant. Het bewuste blok waar ik de problemen mee had, staat hier rechtsonder. Ik moet nu tussen de bedrijven door aan de blokken werken, want vrijdag is er een bee bij mij thuis, dus er
moet nog even wat gebeuren voor ik de meisjes kan ontvangen. Hiernaast de foto van de rechter onder blokken. Voor de blokken die linksboven moeten komen heb ik de stoffen nog niet uitgezocht, alhoewel ik wel op gedachte ben gebracht door Tineke, zij stelde voor om bestaande stoffen te gaan verven. Of ik dat ga doen is nog de vraag, want ik weet niet hoe dat eruit komt te zien. Wie weet een idee voor een volgend project. Dan kan ik gelijk eens even gaan zoeken welke stoffen daarvoor in aanmerking komen. Ik laat het nog horen.

woensdag 19 mei 2010

Work in Progress.

Ik ben natuurlijk nog druk met NYB, maar er was gisteren nog meer wat viel onder work in progress. De gemeente Arnhem heeft afscheid genomen van de boot waarop verslaafden werden opgevangen. De boot was nogal controversieel, hij kostte 5 jaar geleden 7 miljoen euro. Veel mensen vonden dat te duur en de boot lag op een plek die veel mensen niet zagen zitten. De mensen willen eigenlijk niet aankijken tegen mensen die het niet zo getroffen hebben, of het nu aan die mensen zelf ligt of niet. De boot vertrok gisteren naar Dordrecht waar hij op een plaats komt te liggen waar hij meer kans loopt verkocht te worden. Dus mocht je nog 5,5 miljoen overhebben in je portemonnee, er is nog kans. De boot, die
de naam de boei heeft gekregen heeft een bijzondere schildering gekregen, daarom waren veel mensen tegen de boei. Ik vind de schildering erg mooi, alhoewel de schildering erg verwarrend werkt. Op deze foto, die ik van De Gelderlander heb geleend, is de boei
net vertrokken. Hij wordt gesleept naar zijn nieuwe plek. Op de foto hiernaast waren ze nog bezig met de laatste werkzaamheden voor vertrek. Nu is er een lege plek gekomen aan de kade en een beeld bepalend object is verdwenen.
Dit is de achterkant, zie je er al onderdelen voor en quilt in. Nu is er natuurlijk nog een work in progress en om dit bericht toch met iets van mezelf te beëindigen plaats ik nog een foto van de onderdelen van een NYB blok ,die gespeld klaar liggen om met de naaimachine aan
elkaar te worden genaaid. Het spelden is het meeste werk en met deze spelden is het net of het in de steigers staat. Er zijn nu 6 blokken klaar en de zevende geeft wat problemen. Maar problemen zijn er om opgelost te worden. Het glas in half vol en niet half leeg!

dinsdag 18 mei 2010

De wekker en de NYB.

Nou de nieuwe wekker deed het goed gistermorgen. Henk was er zondag nog leuk mee aan het spelen geweest. Nu denken jullie, hoe kun je nu spelen met een nieuwe wekker? Dat zit zo. Als Henk iets nieuws koopt moet er altijd van alles en nog wat opzitten. Hij wil ‘s ochtends precies op tijd wakker worden, als hij naar zijn werk gaat, want het ochtendprogramma voor hij naar het station gaat is gepland. Deze wekker werkt via het internet ( waarom niet?), hij heeft een keuze uit, schrik niet, 36.000 radiozenders. Toen we op zoek waren naar een nieuwe wekker, heb ik hem er op gewezen dat ze bij de Hema dingen verkochten met een wijzerplaat, wijzers, twee bellen en een stangetje die van bel1 naar bel2 gaat. De wekker loopt nu af met de muziek van classic FM, je zou bijna blijven liggen! Ik ben weer bezig geweest met de
blokken van de NYB, maar nu heb ik de losse onderdelen van de eerste 2 blokken aan elkaar genaaid. Het spelden kost het meeste tijd, door de ronde naden. Hier ga ik de komende dagen maar mee verder, want dan kan de top wat makkelijker worden opgeborgen.
Er zijn stoffen gebruikt die ook in de quilt Stoelendans gebruikt zijn in de rand. Daar had ik nog wat van over, hier komen ze goed tot hun recht. Ik ben een liefhebber van grafische prints, in de bovenste foto zit een stofje met witte stralen, dit is een stof met een wolkenlucht die Jos eens in een quilt heeft gebruikt. Met onze bees krijg ik regelmatig een zak mijn kant op gegooid waar allerlei resten in zitten. Ze worden dus goed gebruikt. Nu moet ik alleen nog een belofte
inlossen, want ik had jullie beloofd nog een foto van het geheel te plaatsen, maar de batterij van de camera was toen leeg. Nu hij weer vol is kan ik weer even vooruit. Ik ben ook op zoek geweest naar felle groene stoffen, maar dat is nog een probleem. Problemen zijn er om opgelost te worden of te worden omzeild, dus welke kant het opgaat weet ik niet. Misschien worden het wel gele stoffen of roze.

maandag 17 mei 2010

Lekker weg.

Ik was even lekker weg, er zijn mensen die vinden 2 uur treinen en bussen lang, maar stappen wel achter het stuur om naar ik weet niet waar te gaan. Wietske Kluck had dit weekend open atelier dagen en daar wilde ik wel heen. Van Arnhem naar Gouda met de trein en toen met de bus naar Hazerswoude-Rijndijk. De rit met de bus was geen sneldienst, dus dat werd kronkelen door Gouda, Waddinxveen en Boskoop naar Hazerswoude-Rijndijk. Ik deed iets doms, niet erg, want ik heb ervan genoten, ik stapte 2 haltes te vroeg uit. Dat was net buiten Hazerswoude-dorp, je loopt dan door het groene land, met op de achtergrond het geluid van de weidevogels. Die had ik al 25 jaar niet meer gehoord. Onderweg kwam ik een bankje tegen, de juiste zitplaats om mijn lunchpakketje te nuttigen en te genieten van het uitzicht. Uiteindelijk kwam ik ter plaatse en heb genoten van de quilts van Wietske, ik had mijn fototoestel bij me maar heb geen foto’s gemaakt, http://wietskekluck.blogspot.com , ga er zelf even kijken, ik vond dat beter dan dat ik foto’s maak van haar werk. Op een tentoonstelling heb ik daar geen moeite mee, maar nu vond ik het te privé. Wel heb ik een foto gemaakt van deze schapen in de wei,
mensen uit het buitenland vinden het altijd vreemd dat ons land onder zeeniveau ligt, daarom deze foto, want het waterpeil in de sloot ligt hoger dan het land erachter.
Voor onderweg had ik een blad bij me om te lezen, het is te koop
bij de Bruna op het station van Arnhem, omdat het in de duitse taal is geschreven en ik nooit duits geleerd heb, kan ik hier heel lang mee doen, maar de foto’s zeggen soms ook genoeg. Er staan een paar leuke werkstukken in, in gedachten was ik de stof al aan het uitzoeken. Ik wil nog even iedereen bedanken die felicitaties en lieve reacties achtergelaten heeft op het 100ste blogbericht van gisteren en ik beloof jullie dat ik nog wel een tijdje blijf. Jullie komen voorlopig nog niet van me af!!

zondag 16 mei 2010

100ste blogbericht.

Vandaag leest u het 100ste blogbericht van mij, wat is er ondertussen allemaal niet gebeurt. Even een droge opsomming: gestart op 6 Februari 2010, 33 volgers, tot nu toe ongeveer 8200 bezoekers, tot nu toe 5066 Nederlandse bezoekers, sinds 14 Februari 2010 Analytics achter mijn blog, sinds 14 Februari zijn er 6813 bezoekers gepasseerd via Analytics en 42 landen hebben nu mijn blog bezocht. Pffff!!! Het begint mij nu een beetje te duizelen. Er zijn heel veel trouwe bezoekers, waar ik heel erg blij mee ben. Een 2-tal leuke verhalen wil ik jullie niet onthouden, een reactie van Ronel: ik wil graag de vlag van Zuid-Afrika op je blog zetten, hoe doe ik dat? Ik mailde haar heel droog, dat ze dan de KLM moest bellen en een vlucht moest boeken. Tien minuten later zie ik ineens de vlag van Zuid-Afrika verschijnen. Ik mailde haar weer, dat ze niet meer hoefde te boeken. Mail terug van Ronel, dat zij haar vriendinnen in Zuid-Afrika had gemaild, dat ze even naar mijn blog moest kijken.
Het tweede verhaal is, dat mijn zusje, schoonzusje en DS op vakantie gingen naar Australië, nog voor ze aankwamen had ik een bezoeker uit Australië. Ik vind het verbazingwekkend dat ik over de hele wereld te lezen ben. Nu weer over naar de dingen van vandaag. Ik heb weer 3
blokken gemaakt van de NYB, het was eigenlijk de bedoeling dat ik gisteren een bericht had geplaatst, maar daar is die dag, donderdag, niets van gekomen. Ik schrijf de berichten de dag ervoor, anders moet ik de wekker zo vroeg zetten. Vrijdag wilde Henk een nieuwe radiowekker kopen, ik moet dan mee om het gekocht te dragen, omdat hij dan uit zijn balans raakt, omdat hij deels gehandicapt is. Hij wilde eerst naar die winkel, die schreeuwt dat je niet gek bent, deze winkel is niet mijn favoriet, maar nu was het lang zoeken en ik kwam er moe uit. Door alle apparaten die er aan staan, krijg ik zoveel straling dat alle energie uit me gezogen wordt, dus ik heb niets meer gedaan die dag, behalve op de bank hangen, in slaap vallen enz.. Zaterdagmorgen werd ik weer vol energie wakker en heb dus heerlijk aan de NYB zitten werken.
Voor de linker onderkant wilde ik de kleur blauw gebruiken, voor de linker bovenkant wordt de kleur groen gebruikt, alhoewel ik nog wel op zoek moet gaan in mijn voorraad naar felle groene stoffen. Tijdens het fotograferen maakte ik deze 2 foto’s, meer foto’s was de bedoeling, maar techniek eigen, de batterij was leeg, jammer!! Het positieve eraan is, dat ik nu rustig aan de groene blokken kan gaan werken. Daarna volgt wel een foto van het geheel. Straks ben ik weg, ik ga naar mooie quilts kijken van Wietske Kluck, zij heeft vandaag nog open atelier. Daar ben ik benieuwd naar. Foto’s volgen, want de batterij is helemaal vol.

vrijdag 14 mei 2010

Moederdag deel 2.

Gisteren zijn we naar Amsterdam geweest, naar Henk zijn moeder, voor moederdag. We hebben de 2 moeders weleens op één dag verrast, maar dan ben je maar even op visite. Je hebt de reis erheen al, dan de visite, dan de reis naar de ander, weer visite, uiteindelijk wil je ook weer naar huis. Omdat Henk niet zo mobiel meer is dan in het verleden, verdelen we nu de visites. Omdat het afgelopen zondag ook de trouwdag van mijn ouders was hadden zij voorrang, vandaag dus naar Amsterdam. Henk heeft ook nog een zus, maar die zien we niet zoveel en laten die er vandaag nou ook zijn. 2 Vliegen in 1 klap. We hebben elk jaar wel een probleem met een cadeautje, een kamerplant moet een hele sterke zijn, chocolade hoeven we niet mee te nemen, die krijgen wij altijd van haar mee als ze ze weer gewonnen heeft op de bingo in het bejaardenhuis. Een lekker luchtje is aan haar niet besteed, dus het werden puzzelboeken, ze kan er weer een paar jaar tegenaan. Omdat de hulp in de huishouding problemen had met haar schouder, heb ik de trap even gestofzuigd, kon ik ook gelijk even controleren of de hulp haar werk wel doet. Nou dat zit wel goed! De foto’s hieronder hebben totaal geen relatie
met het verhaal hierboven, maar deze kindertjes kwamen we tegen vorig jaar oktober toen we even een paar dagen er tussenuit waren naar Wenen. Bij de halte van de metro, ondergronds, zagen we ze lopen, een hele optocht kindertjes van een jaar of 4. Allemaal hadden ze een geel petje op en gingen in 1 lange slang die ellenlange roltrap op naar boven. Daarna moesten ze nog een lange roltrap nemen voor ze bovengronds kwamen. Ondertussen passeerde
deze kinderen allerlei dronken zwervers uit voormalig oost-bloklanden, je houdt je hart vast, je zou maar verantwoordelijk zijn voor deze jonge kinderen, maar zoals je wel vaker ziet, er zijn veel beren op de weg, maar het gaat meestal wel goed. Omdat mijn DS Guido zich ook vaak verplaatst in dit soort optochten, noemde ik deze kinderen, de Guido’s. Morgen plaats ik mijn 100 ste bericht, dus ik ben nog aan het nadenken hoe ik dat ga aanpakken.