donderdag 25 februari 2010

Huwelijk.

In 2008 zijn we getrouwd, dit had al veel eerder kunnen gebeuren, maar het werd steeds vooruit geschoven. Sinds april 2001 kunnen 2 mensen van hetzelfde geslacht een huwelijk sluiten. Henk was aan het revalideren na een ingrijpende operatie, hij reed rond in zijn rolstoel en vertelde mij iets, ik vroeg me af wat hij bedoelde. Ik stelde hem de vraag of hij soms trouwplannen had, hij vertelde dat hij er al met verschillende mensen over had gesproken. Ik vroeg aan hem waarom ik daar nog niets van wist, kreeg het antwoord dat hij mij op zijn knieën had willen vragen, maar hat dat niet echt ging, omdat hij een deels verlamd linker onderbeen had. Mijn reactie toen was dat er genoeg personeel liep, die hem wel even op zijn knieën wilden helpen en daarna er ook weer af. Dus wat was nu het probleem!!
Hij wilde in de zomer trouwen en dat is ook gebeurt, op de laatste zomerdag. We wilden geen groot feest  en we wilden alles niet ver van elkaar af. We vonden een mooie trouwlocatie, waar we ook konden dineren met onze gasten. Het werd een mooie dag. Inmiddels liep hij met een stok en om goed steun te hebben, had hij bergschoenen. Dit alles maakt helemaal niet uit, die stok kan je wegleggen als er foto’s gemaakt worden en al staat die stok op foto’s is dat nog geen punt. Dit is de realiteit op dit moment, zo is het leven.
Er moest een hoop geregeld gaan worden. Ik wilde een ringenkussentje, ben me gaan oriënteren in de bruidsmode zaken en vond de ringenkussentjes er zo lelijk uitzien, dat ik besloot deze zelf te maken. Uit zijde heb ik 5 harten geknipt en deze geappliceerd  op goudbrokaat, die ik eens gekocht had omdat ik het erg mooi vond. In het hart heb ik een wilde roos geappliceerd en lintjes genaaid. In een winkel met bandjes en knoopjes in Utrecht vond ik de rozen en die heb ik op de vier hoeken genaaid. Onder het kussentje loopt nog een brede band, want mijn zoon was bruidegomsjonkertje, hij was toen net 3 jaar geworden, met zo’n band kan het kussentje beter op zijn hand blijven liggen.
Een receptieboek vonden we niet leuk, daarom besloot ik om een receptiequilt te maken, eerst een patroon die daar geschikt voor was en dan de stof uitzoeken. Het belangrijkste van een receptiequilt is, dat de namen goed te lezen moeten zijn, er zijn stiften te koop die hier voor geschikt zijn. De stof werd gevonden bij Elly Prins, die mooie stof verkoopt die extra breed is en waar je ook je quilt machinaal door kunt laten quilten, http://www.machinequilting.nl/ . De stof heb ik in vierkantjes gesneden. Omdat niet iedereen overweg kan met op stof schrijven heb ik van schuurpapier een vierkantje uitgesneden, uit paternoplaat heb ik een raampje gesneden en die twee met schilderstape aan elkaar geplakt. Nu konden de gasten een lapje pakken die tussen het raampje en het schuurpapier leggen en hun naam noteren. Op deze manier stonden de namen mooi in het midden. Men had de keuze uit 3 kleuren en zo bepaalden de gasten hoeveel sterren er van elke kleur gemaakt werden.
Voor het huwelijk had ik al kleine driehoeken getekend, van de achtergrondstof waren ook de vierkanten en driehoeken getekend. Toen we de volgende dag op huwelijksreis gingen naar Ameland, had ik alles bij me om alvast sterren te maken. Ik heb expres de sterren van paren en echtparen uit elkaar geplaatst, behalve de sterren met onze namen, die zijn ook bij elkaar geplaatst, in het midden. Deze heb ik al met de hand gequilt, de rest nog niet. Laatst heb ik een cursus gevolgd over duimquilten, hiermee wil ik onze huwelijks quilt af gaan quilten.

3 opmerkingen:

Suus zei

Dat is een heel mooi ringenkussentje. En erg leuk om je verhaal te lezen. Ik moet je quilt onthouden voor als een van onze dochters ooit gaan trouwen, ik vind dat een hele mooie herinnering. Gr Suze

Anja.M zei

Een super idee om zo'n quilt te maken.

sylvia zei

wat een geweldig gastenboek hebben jullie!!!!