vrijdag 5 maart 2010

De wereld draait door.

Normaal ben ik thuis, doe de boodschappen, stof, stofzuig etc. etc. Maar gisteren had ik een afspraak met m’n schoonmoeder en reisde al vroeg af naar Amsterdam. Henk en ik kennen elkaar nu al 18 jaar en na de dood van mijn schoonvader, eind 1992, ging ik om de 6 weken huishoudelijk werk doen bij mijn schoonmoeder. Als ik dan om een uur of half elf binnenkwam dan had zij een lijstje klaar liggen, wat ze wilde dat ik deed voor haar. Zelf is ze nooit zo huishoudelijk geweest, doordat haar moeder al jong uit haar leven verdween. Daardoor heeft ze nooit die dingen geleerd die een moeder overbrengt op een dochter. Haar moeder verdween niet door de dood uit haar leven, maar haar moeder werd door haar vader vergiftigd met medicijnen, omdat hij het getrouwde leven met een kind van 3 niet aankon. Door de vergiftiging kon hij zijn vrouw laten opnemen in een gesticht, zoals dat toen heette. We spreken nu van het jaar 1930, een eeuwigheid geleden. Vele jaren later toen de psychiatrie anders ging werken, ontdekten ze dat er eigenlijk niets met ‘Oma’  aan de hand was, dan dat ze door 40 jaar in een instelling gewoond te hebben, gehospitaliseerd was. Door haar weer op haar eigen te laten wonen, zou er niets van haar terecht komen. ‘Oma’ is uiteindelijk  overleden toen ze 96 of 97 jaar oud was, dus bijna 70 jaar in een instelling gewoond te hebben. Nu heeft mijn schoonmoeder thuiszorg, sinds een half jaar, dus ik hoef er niet meer heen om te werken, nu alleen maar voor de gezelligheid. Omdat haar wereld steeds kleiner wordt door versleten enkels en de ouderdom van 83 jaar, krijg ik hele verhalen over mij uitgestort, want er is eindelijk iemand om tegen aan te praten. Dus ik was gisteravond bekaf. Ik hou nog wel zicht op sommige dingen, want als ik er ben, moet er op de weegschaal gestaan worden. En ik stelde voor omdat het zulk heerlijk weer was gisteren om een ommetje te maken. Nu heeft ze al een paar jaar een rollator, maar ik heb haar er nooit achter zien lopen, tot op gistermiddag. Het is heel goed om voor elkaar te zorgen en omdat ik aangetrouwd ben kan ik veel meer voor elkaar krijgen. Ik vind het wel belangrijk dat ze zelf beslissingen maakt en dat doet ze ook wel, ze is een Amsterdamse, dus ze laat zich niets wijsmaken. Jammer genoeg kan ze niet makkelijk meer bij ons komen, maar via de telefoon en zo af en toe een bezoekje, kunnen we genoeg contact houden. door dit voorgaande verhaal, wil ik graag een klein
quiltje te tonen. Jaren geleden gemaakt, tijdens een cursus bij Liesbeth van Quilt-service uit Frederiksoord. Ik weet niet meer precies wanneer dat was, moet ik eerst door de oude agenda’s ploegen. The trip around the world, of misschien beter met dit voorgaande verhaal op de achtergrond, The trip around a life ( De reis door een leven). Mijn schoonmoeder is een tevreden mens, het leven heeft haar nog lang niet klein gekregen.

3 opmerkingen:

conny's quilts en creaties zei

Wat een bijzonder verhaal. Goed dat je j eschoonmoeder nog zo bij kan staan.

sylvia zei

dat zoiets kon gebeuren, he?!
wat een leven heeft zo'n vrouw gehad, diep en diep triest!!!

Zorgen voor je ouders, of schoonouders is een goed ding! Ik doe het ook en mijn moeder vindt dat soms moeilijk te accepteren!
Maar ik zeg altijd: Mam, vroeger zorgden jullie voor ons, wij hebben een hele fijne jeugd gehad, zijn geworden wie we zijn door jullie opvoeding en nu zorgen we voor jullie!!!
en dan knikt ze weer en zegt: kind, je hebt gelijk..........
(verder geeft ze me niet in heel veel dingen gelijk, hoor......;)

Aart zei

Ik ben me ervan bewust dat dit verhaal erin hakt bij mensen, maar jammer genoeg was dit toen de realiteit en tegenwoordig gebeuren er nog steeds dingen door mensen die de macht over anderen willen hebben. Ik had wel even toestemming aan Henk kunnen vragen, had dat niet gedaan, maar het servies is nog heel.